OiFP. Halfway Festival 2017 na chwałę kobiet. PROGRAM (wideo)

Najważniejszymi gwiazdami tegorocznego festiwalu są kobiety - podkreśla Artur Mrozowski, jeden z organizatorów Halfway Festival. To kontynuacja stałej polityki repertuarowej imprezy. We wcześniejszych latach songwriterki i wokalistki stanowiły z reguły ponad połowę wykonawców. - Pomyśleliśmy, że w tym roku warto poświęcić cały festiwal kobietom i ich obecności w muzyce - kontynuuje Mrozowski. Według niego światowa prasa muzyczna ubolewa, że kobiet jest zbyt mało na dużych festiwalach, a białostocka impreza ma być dzięki temu unikalna , nie tylko w skali Polski.

Myślę, że to będzie zupełnie nowe i magiczne przeżycie - mówi Ilona Karpiuk z opery o pomyśle na pierwszy dzień Halfway Festival. W piątkowy wieczór, 23 czerwca, przestrzenią koncertową będzie operowe foyer i... duża scena. I to dosłownie. Bo rozpoczynający tegoroczne koncerty białostocki zespół Starsabout będzie grał na dużej scenie gmachu przy Odeskiej. Żeby zachować generalną idę imprezy - „Blisko ludzi blisko muzyki”, na scenę wejdą też słuchacze. Wszystko po to, by nawiązała się między nimi ta unikalna więź, z której słynęły poprzednie edycje Halfwaya.

Podobnie będzie w wypadku Christine Owman. 35-letniaSzwedka sama pisze piosenki i gra na wiolonczeli i do końca nie wiadomo, czy w operze zaprezentuje swoje mroczne i psychodeliczne oblicze, czy raczej muzykę subtelną i marzycielską. Pierwszy wieczór zakończy koncert białoruskiej Shumy w foyer. Ich płyta „Sonca” uznana została na Białorusi za najlepszy album folkowy 2016 roku.

Dwa główne dni festiwalu to koncert w amfiteatrze opery, na których będzie można poznać twórczość takich wokalistek, jak: Juana Molina z Argentyny, urodzonej w Walii Cate Le Bon, Innuitki Nive Nielsen czy Amerykanki Angel Olsen, która będzie główną gwiazdą niedzielnego koncertu.

W sobotę, w „Horyzontach” przy Legionowej będzie można posłuchać Emlyn - songwriterki aż z Mauritiusa, w niedzielę, 25 czerwca, w tym samym miejscu spotkanie pod hasłem „Ona jest dla muzyki stworzona, czyli kobiece horyzonty muzycznego biznesu” poprowadzi Halina Jasionek. W foyer opery swoje fotografie pokaże Iga Drobisz. W niedzielne przedpołudnie przy operze rozpocznie się połączone z targiem śniadanie na trawie.

23 czerwca 2017 | HALFWAY FANDAY
18.30 Iga Drobisz: „About her”, wernisaż wystawy i spotkanie z fotografką| scena kameralna
18.30 POSTERS/PORTRAITS, otwarcie wystawy Andrzeja Wieteszki | foyer
20.00 Starsabout | duża scena
21.30 Christine Owman | duża scena
23.00 Shuma | foyer
24 czerwca 2017
12.00 Otwieramy Horyzonty, muzyczne spotkanie z Emlyn | Horyzont
13.00 Podlaskie Slow Life – czy da się dziś żyć wolniej? | Horyzont
17.00 DJ area
18.00 Agata Karczewska
19.20 Cate Le Bon
21.00 Juana Molina
22.30 Torres
00.00 The Veils

AFTERPARTY | KLUB METRO
25 czerwca 2017
11.00 3. śniadanie na trawie, targ śniadaniowy | plac przy Operze
12.00 Joga na trawie z Muktijogą | zielone tarasy OiFP
14.00 Ona jest dla muzyki stworzona, czyli kobiece horyzonty muzycznego biznesu – panel dyskusyjny | Horyzont
16.00 DJ area
17.00 Coals
18.20 East Of My Youth
20.00 Nive & The Deer Children
21.50 Cass McCombs Band
23.40 Angel Olsen

AFTERPARTY | BRAMA PUB

ARTYŚCI HALFWAY FESTIVAL 2017
STARSABOUT (PL)
to jeden z najbardziej obiecujących zespołów z podlaskiej stolicy prezentujących „dream sounds” balansujące na pograniczu rocka progresywnego i alternatywy, ich debiutancka płyta „Halflights” z 2016 roku wywołała zachwyt wśród niezależnych recenzentów z różnych zakątków świata. Otworzą 6. edycję Halfwaya prezentując premierowo nowy materiał.

CHRISTINE OWMAN (SE)
balansuje pomiędzy mrocznymi, psychodelicznymi brzmieniami, a subtelną i marzycielską muzyką. W listopadzie 2016 roku ukazała się jej czwarta płyta „When On Fire”, w nagraniach której uczestniczyli m.in. Mark Lanegan (m.in. Queens of the Stone Age, Screaming Trees) i SoKo. Christine pasjonuje się muzyką od zawsze, mówi o sobie, że śpiewała zanim mogła mówić, komponowała zanim nauczyła się literować i zaczęła grać na wiolonczeli w wieku 5 lat. Christine tworzy muzykę do spektakli teatralnych, nagrywa z wieloma zespołami i jeździ w trasy z SoKo oraz z kapelami: Wovenhand i Vanna Inget. Teraz prezentuje światu swoją własną muzykę. Ma na koncie współpracę z wieloma artystami, a oprócz już wymienionych to m.in. takie nazwiska jak: Robert Plant z Led Zeppelin, czy Mark Lanegan.

SHUMA (BY)
to znakomita mieszanka białoruskich archaicznych pieśni stanowiących spuściznę po wschodniosłowiańskich pogańskich rytuałach oraz współczesnej elektroniki. Niezwykła i piękna muzyka połączona ze sztuką wizualną, deep atmosphere i prawdziwa głębia współczesnej białoruskiej duszy prosto z Mińska. Ostatni album zespołu „Sonca” został uznany na Białorusi najlepszym albumem folk 2016 roku i najlepszym albumem 2016 roku według zagranicznych dziennikarzy.

AGATA KARCZEWSKA (PL)
to folkowa singer-songwriterka flirtująca z country. Inspiruje się takimi artystami jak Laura Marling czy Elliott Smith. Przedstawicielka muzycznego minimalizmu, która uważa, że na scenie w zupełności wystarczy gitara i wokal. W tym roku zaprezentowała się szerszej publiczności w programie Idol, a dzięki magicznemu głosowi i charyzmatycznej osobowości dotarła do finałowej 12-stki. W kwietniu br. ukazała się debiutancka EP-ka Agaty z autorskim materiałem, zatytułowana „You’re Not So Special”.

CATE LE BON (GB)
pochodzi z Walii, ale aktualnie mieszka w Los Angeles. Śpiewa po angielsku i walijsku, a jeden ze swoich albumów zatytułowała... po polsku. „CYRK” wydany w 2012 roku to jak sama mówiła „katalog podróżniczy, który kieruje nas do morza. Przeważnie pisuję o morzu, rozterkach sercowych i zwierzętach. Moja twórczość to kombinacja tych trzech wątków”. W 2016 roku światło dzienne ujrzał jej najświeższy album z równie intrygującym tytułem - „Crab Day”. Najnowsza płyta Le Bon to album wielowymiarowy, wypełniony surrealistycznymi tekstami i pytaniami, na które odpowiedź zna tylko sama Cate. Muzycznie „Crab Day” jest najpełniejszym z dotychczasowych albumów artystki i choć trudny do jednoznacznego zdefiniowania, to zdaniem krytyków przywodzi na myśl mieszankę The Velvet Underground z Nico i rockowe brzmienia z czasów świetności nowojorskiego klubu CBGB. Z kolei singiel „Wonderful” znalazł się wśród 100 najlepszych piosenek 2016 według Pitchfork.

JUANA MOLINA (AR)
pochodzi z Argentyny. W Ameryce Południowej była znana głównie jako komediowa aktorka serialowa, jednak w 1996 roku zaskoczyła wszystkich debiutując albumem „Rara”. Krytycy spodziewali się kolejnego celebryckiego projektu, a usłyszeli proste, bezpośrednie i intymne piosenki, które nie do końca spotkały się z ich entuzjazmem. Juana wyjechała do Los Angeles, gdzie znalazła zrozumienie dla swojej twórczości i postanowiła rozwijać się muzycznie. Wydawała kolejne albumy, które wciąż nie wywoływały zachwytu wśród Argentyńczyków, ale były doceniane na całym świecie (głównie w Japonii i Europie) i jak pisał „El Pais” umacniały jej pozycję „gwiazdy argentyńskiej awangardy”. Jej muzyka zaintrygowała Davida Byrne'a (Talking Heads), który zaprosił ją do supportowania jego amerykańskiej trasy koncertowej. Obecnie Juana Molina uznawana jest w Argentynie i Ameryce Północnej za jedną z najważniejszych postaci muzyki alternatywnej z Ameryki Południowej. Twórczość Juany jest unikatowa, w jej muzyce spotykają się ambient, neofolk, chillout, psychodelia, indie pop i folk.

TORRES (US)
czyli Mackenzie Scott, to 26-letnia, stacjonująca w nowojorskim Brooklynie singer-songwriterka. Swoją muzyczną przygodę zaczęła podobno w... szkolnych musicalach. Pierwszy raz pod pseudonimem artystycznym wystąpiła w 2013 roku – zagrała koncerty i wydała płytę zatytułowaną nie inaczej niż właśnie „Torres”. Album szybko zdobył uznanie recenzentów, którzy porównywali ją do PJ Harvey, czy EMA i zachwycali się jej emocjonalnymi tekstami, a przede wszystkim silnym głosem. Pitchfork okrzyknął jej debiutancki singiel „Honey” najlepszym nowym utworem. W 2015 roku światło dzienne ujrzał kolejny album Torres zatytułowany „Sprinter”. Nagrywała go w angielskich studiach – w Bridport z Robem Ellisem i w Bristolu z Adrianem Utleyem, gitarzystą Portishead. Torres ma za sobą trasy z wieloma muzykami, m.in. Lady Lamb i Okkervil River, otwierała także koncerty Sharon Van Etten, Hamiltona Leithausera, Garbage, Brandi Carlile i Tegan and Sara. Fani Sharon Van Etten usłyszeli Torres na płycie „Are We There”, gdzie Mackenzie wystąpiła gościnnie. Piosenkarki wydały także wspólnie singiel „New Skin”.

THE VEILS (NZ/GB)
Na czele The Veils stoi charyzmatyczny wokalista i gitarzysta Finn Andrews. Grupa istnieje od 15 lat i ma na swoim koncie 5 krążków. Płyty wydaje z zadziwiającą regularnością – co trzy lata. Znana jest także z emocjonalnych koncertów i charakterystycznego kapelusza Finna, z którym (jak się wydaje) artysta nigdy się nie rozstaje. Grupa od początku istnienia podąża własną ścieżką alternatywnego grania. Ważną postacią w zespole jest także basistka Sophia Burn. Grupa wydała w 2016 roku piąty, bardzo dobrze przyjęty, album „Total Depravity”, z którego pochodzi singiel „Low Lays the Devil”. Muzykę zespołu usłyszymy w nowym sezonie kultowego serialu „Twin Peaks”.

COALS (PL)
Coals to młody duet, w którego skład wchodzą Katarzyna Kowalczyk i Łukasz Rozmysłowski. Nazwa zespołu ściśle nawiązuje do znanego z kopalni węgla – Śląska. Prestiżowy brytyjski magazyn The Quietus opisywał ich muzykę jako „marzycielski, eteryczny pop czerpiący na równi z elektroniki i elementów folku”. Po zaledwie pół roku istnienia zespół został zaproszony na takie festiwale jak OFF Festival, Open'er Festival, czy Soundrive Festival. Kasia i Łukasz otwierali także pierwszą w Polsce wideosesję dla legendarnej stacji KEXP, w której to również utwór „Weightless” został wybrany piosenką dnia w sierpniu 2015 roku. Wśród inspiracji Kasia i Łukasz wymieniają m.in. Soap&Skin, Spooky Black, Sigur Rós i Deana Blunta. Ostatnimi czasy zespół zaczął stawiać pierwsze kroki na zagranicznych festiwalach (Positivus Festival, Reeperbahn Festival, LOFTAS, Tune In Tel Aviv, BUSH Budapest). W listopadzie Coals wystąpili także na festiwalu Iceland Airwaves w Reykjaviku, a także zagrali drugą sesję dla KEXP w słynnym Kex Hostel. 1 grudnia ukazał się ich singiel „Rave03” promujący debiutancki album, który ukaże się w 2017 roku, a jego motywem przewodnim będzie dzieciństwo.

EAST OF MY YOUTH (IS)
East Of My Youth to Herdís Stefánsdóttir i Thelma Marín Jónsdóttir. Mieszkają i tworzą w Reykjaviku, choć grupa powstała w jednym z barów w Berlinie, gdzieś w 2014 roku. Nawiązały też współpracę z Guðnim Einarssonem, współproducentem trzech utworów na debiutanckiej epce, która ukazała się w tym roku. Co ciekawe, wszyscy chodzili wcześniej do jednej szkoły średniej, ale wtedy jeszcze się nie znali. Ostatecznie po latach spotkali się, choć ich drogi prowadziły różnymi ścieżkami – Herdís studiuje kompozycję muzyki filmowej, a Thelma jest aktorką. Tytuł epki "East Of My Youth" i jednocześnie nazwę zespołu dziewczyny zaczerpnęły z kultowej książki Jacka Kerouaca "W drodze".

NIVE & THE DEER CHILDREN (GL)
to skład z pochodzącą z Grenlandii Inuitką Nive Nielsen na czele. Nive śpiewa głównie po angielsku, choć ma swoim repertuarze sporo utworów wykonywanych po grenlandzku. Debiutowała z przytupem. Jej pierwszy publiczny występ miał miejsce przed królową Danii i był transmitowany przez TV. Nive to jedna z najważniejszych gwiazd nurtu określanego przez niektórych żartobliwie jako „Eskimo folk” czy „Inuk Indie”. Artystka komponowała muzykę do filmów, a nawet zaliczyła epizod w hollywoodzkiej produkcji „Podróż do Nowej Ziemi”. W 2010 roku ukazała się debiutancka płyta Nive & The Deer Children zatytułowana „Nive Signs”, której produkcją zajmował się m.in. John Parish. Trzeba bowiem przyznać, że Nive Nielsen ma szczęście do współpracy z wieloma znakomitymi muzykami, wśród nich są Howe Gelb (Giant Sand), Ralph Carney (Tom Waits), Eric Craven (A Silver Mount Zion), Patrick Carney (The Black Keys). W 2015 roku ukazał się druga płyta Nive & The Deer Children „Feet First” wydana przez Glitterhouse Records.

CASS MCCOMBS BAND (US)
The New York Times okrzyknął go jednym z najlepszych songwriterów naszych czasów. Jego najnowszy album „Mangy Love” to śmiałe połączenie eksperymentalnego soulu, psychodelii i solidnego rocka, którego owocem są dźwięki brzmiące na żywo lepiej niż kiedykolwiek. Ostra nowojorska zima i częste podróże Cassa do Irlandii przyczyniły się do powstania tekstów piosenek z „Mangy Love”, które wyśpiewał na płycie ze swoimi muzycznymi przyjaciółmi, m.in. z Angel Olsen i Blakiem Millsem. Cass jest w szczytowej formie, sięga po nowe brzmienia, a jego teksty są coraz lepsze, czego efektem jest najbardziej skłaniający do reflekcji i kompletny album w jego dotychczasowej karierze.

ANGEL OLSEN (US)
Angel Olsen z dziewczynki z gitarą przeistoczyła się w jedną z najważniejszych artystek nurtu alternatywnego i singer–songwriterskiego. Gdy we wrześniu 2016 roku ukazała się jej trzecia płyta „My Woman” stało się jasne, że ten rok będzie należał m.in. do niej. Płyta zebrała entuzjastyczne recenzje krytyki na całym świecie (choć w Polsce wyjątkowo niewiele się o tej płycie mówiło) i znalazła się bardzo wysoko niemal we wszystkich podsumowaniach 2016 roku. Nic dziwnego, że jesienna trasa po Europie okazała się sukcesem – większość koncertów została wyprzedana. Angel postanowiła do Europy powrócić latem i zagrać na największych festiwalach. Do Białegostoku przyjedzie prosto z Glastonbury, by za chwilę wyruszyć do Roskilde. Angel Olsen urodziła się w St. Louis w USA i ma swoim dorobku trzy płyty. Od kilku lat nagrywa dla wytwórni Jagjaguwar, w katalogu której znajdują się między innymi tacy artyści jak Bon Iver i Sharon van Etten. Po blisko trzech latach starań organizatorów Halfway Festvial Angel Olsen wreszcie po raz pierwszy zagra w Polsce!

WYSTAWY
Iga Drobisz: „About her” | wystawa fotografii
W ramach wystawy „About her” zaprezentowany zostanie wybór zdjęć pochodzącej z Białegostoku fotografki Igi Drobisz. Iga urodziła się w 1991 roku, debiutowała jako ośmiolatka wystawą rysunków w Galerii Obuch. W dziedzinie fotografii jest samoukiem, przez co może pozwolić sobie na swobodny eksperyment z formą. Korzystając z tej wolności tworzy zdjęcia zupełnie obok trendów i czasów; o eleganckiej palecie i specyficznym traktowaniu ostrości. Pomimo młodego wieku autorki, twórczość już odznacza się estetyczną konsekwencją i nierzadko odwagą w podejmowanych tematach. Publikowała w takich magazynach jak: Rolling Stone Magazine, Marie Claire, L'Officiel, Elle, Wysokie Obcasy. Rok temu mogliśmy oglądać w Centrum im. Zamenhofa jej pierwszą solową wystawę "(LASTING) TRACES".
Wernisaż wystawy i spotkanie z Igą Drobisz | prowadzenie Michał Heller
23.06.2017| piątek | godz. 18.30, scena kameralna

POSTERS/PORTRAITS | wystawa prac Andrzeja Wieteszki
POSTERS/PORTRAITS to wystawa autorskich plakatów Andrzeja Wieteszki, ilustratora i grafika projektanta, który tworzy identyfikację wizualną festiwalu od jego pierwszej edycji w 2012 roku. W ramach POSTERS/PORTRAITS zaprezentowane zostaną portrety popularnych osobistości różnych kręgów – od muzyków i aktorów, przez modelki na politykach kończąc. Portrety autorstwa Wieteszki nie są klasycznym odwzorowaniem wyglądu fizjonomii, przedstawiają głębokie poszukiwania i analizę w zakresie graficznego kodu twarzy. Kompozycja faktur, kolorów i typografii tworzy swoistą identyfikację wizualną konkretnych postaci, a autor nadaje wizerunkom status znaków firmowych marek jakimi są sami portretowani. To język ze świata mediów, z którymi Andrzej związany jest od początku swojej drogi twórczej. Jest to również refleksja nad specyfiką naszych czasów, w których twarz jest najbardziej eksploatowanym obszarem ludzkiej tożsamości, a w przypadku osób publicznych podlega dodatkowo bezwzględnym mechanizmom rynku.
Otwarcie wystawy
23.06.2017| piątek | godz. 18.30, foyer

SPOTKANIA / WYDARZENIA TOWARZYSZĄCE

OTWIERAMY HORYZONTY, MUZYCZNE SPOTKANIE Z EMLYN
24.06.2017| sobota | godz. 12.00, Horyzont
Emlyn to pochodząca z Mauritiusa songwriterka i performerka, której szczególnie po drodze z muzyką świata i Sega – tradycyjną muzyką i tańcem jej rodzimej wyspy. Sega wywodzi się z tańców afrykańskich niewolników przywiezionych na Mauritius w XVIII w., którzy od początku używali instrumentów nieznanych nigdzie indziej, często improwizując przy pomocy przypadkowo znalezionych przedmiotów. Przez 10 lat życie Emlyn skupione było wokół tańca współczesnego. Na początku swojej muzycznej drogi artystka zaczynała od coverów, w 2015 roku wraz z The Orchestra of Souls nagrała singiel „Synthetik”. Piosenka o problemach młodego pokolenia szybko zyskała popularność na Mauritiusie. Twórczość Emlyn jest bardzo świadoma, na jej muzykę składają się przemyślane teksty (pisane głównie po kreolsku) i brzmienia w rytmie Sega, które tworzą tradycyjne instrumenty takie jak Ravann, Triang czy Kayamb w połączeniu z gitarą.
Zapraszamy na muzyczne spotkanie w Horyzoncie, gdzie Emlyn wystąpi z towarzyszeniem lokalnych artystów.

PODLASKIE SLOW LIFE – CZY DA SIĘ DZIŚ ŻYĆ WOLNIEJ?
24.06.2017| sobota | godz. 13.00, Horyzont
Marysia Dek (ilustratorka), Krzysztof Kiziewicz (filmowiec) i Roman Gutek (działacz kulturalny, organizator Slow Fest) w rozmowie z Andrzejem Bajguzem (Polskie Radio Białystok) i Grzegorzem Grzybkiem (Przedsiębiorcze Podlasie) podzielą się swoim spojrzeniem na powolne podlaskie życie. Co powoduje, że w tej części kraju czas płynie wolniej? Dlaczego ludzie tak chętnie wracają na Podlasie? Czy bliskość przyrody powoduje, że stajemy się szczęśliwsi? Zapraszamy Was do Horyzontu, chętnie usłyszymy Wasz głos w tej dyskusji.

3. ŚNIADANIE NA TRAWIE
25.06.2017| niedziela | godz. 11.00 – 16.00, plac przy Operze
W czerwcowy słoneczny dzień, 25 czerwca, zapraszamy już po raz trzeci na trawę przy Operze i Filharmonii Podlaskiej na wyjątkowy targ "Śniadanie na trawie", czyli dziew/czyński targ śniadaniowo-rękodzielniczy, który odbędzie się w ramach Halfway Festival 2017.
"Śniadanie na trawie" to okazja do spotkania się ze współczesnymi rękodzielnikami, wytwórcami naturalnych produktów oraz osobami zafascynowanymi handmade i wegańską kuchnią. Podobnie jak w poprzednich latach tworzymy miejsce, gdzie będzie można zjeść, kupić rękodzieło, pogadać ze znajomymi i nieznajomymi, posiedzieć na trawie, posłuchać muzyki… spotkać się w połowie drogi.

ONA JEST DLA MUZYKI STWORZONA, CZYLI KOBIECE HORYZONTY MUZYCZNEGO BIZNESU | prowadzenie Halina Jasonek
25.06.2017| niedziela | godz. 14.00, Horyzont
Annie Clark – St Vincent – zaprojektowała gitarę z myślą o kobiecym ciele. Bo choć, jak rozważa Cate Le Bon na łamach The Guardian, kształt kobiecego ciała był inspiracją dla wyglądu gitary, to (o ironio!) ze względu na anatomię, gra na gitarze jest dla kobiet po prostu niewygodna.
W środowisku zawrzało, znów podjęto dyskusję o byciu kobietą w zdominowanym przez mężczyzn muzycznym świecie. A skoro to #kobiety są headlinerkami Halfway Festival 2017 to i my podejmujemy temat: czy rzeczywiście muzykujące dziewczyny odbijają się od szklanego sufitu? Jakie przeszkody artystki napotykają na swojej drodze? Czy na horyzoncie widać zmiany? Zapraszamy do rozmowy, w której udział wezmą m.in. artystki Halfway Festival 2017.