Ryszard Doliński z BTL. Najlepszy aktor Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru TVP "Dwa Teatry". Mateusz Smaczny najlepszy drugoplanowy

Ryszard Doliński zdobył główną nagrodę aktorską na Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru TVP "Dwa Teatry" za rolę Michała Zalewskiego właściciela pierwszego warsztatu samochodowego w Białymstoku w słuchowisku dziennikarek Polskiego Radia Białystok - Agnieszki Czarkowskiej i Gabrieli Walczak "Życie na zderzaku. Białostockie drogi do wolności".

- Bardzo mi miło, że Radio Białystok zostało na festiwalu zauważone, bo prezentowało się razem z Teatrem Telewizji, Radiową Jedynką, Dwójką czy Trójką – cieszy się Ryszard Doliński. - Gram rolę normalnego człowieka, który chciał normalnie żyć, a wpadł w wir historii.

Nikt nie spodziewał się takiego sukcesu, szczególnie że konkurencją była wielka telewizyjna produkcja, czyli nagrodzone Grand Prix "Wesele"

- Kiedy dowiedziałem się, że wygraliśmy od razu powiedziałem Agnieszce, żeby pisała następne słuchowisko – zdradza Doliński. - Trzeba kuć żelazo. Zostaliśmy dobrze odebrani, reżyserzy z całej Polski gratulowali Waldemarowi Modestowiczowi. On zam mówił, że miał taką świetną ekipę aktorską, aktywną, proponująca , współpracującą i z wielką chęcią znów coś w Radiu Białystok wyreżyseruje. Może kolejne postaci z historii Białegostoku, które warto uchronić od zapomnienia, a może jakąś bajkę Marty Guśniowskiej.

Praca w studiu wymaga zupełnie innej ekspresji.

- Na scenie mogę zrobić jakąś minę, gest, w teatrze radiowym przestrzeń, relacje, emocje, wszystko trzeba wybudować głosem, dźwiękiem, tempem, rytmem – mówi Doliński. - Można to zrobić, ale tylko przy pomocy słowa i swojej interpretacji.

Za rolę Józefa Kajewskiego - przyjaciela Michała Zalewskiego, nagrodę do Białegostoku przywiózł Mateusz Smaczny - również aktor Białostockiego Teatru Lalek.

Słuchowisko wyreżyserował Waldemar Modestowicz. Wcześniej reżyserował w radiu Białystok choćby „Balladę o moim mieście”, także Gabrieli Walczak i Agnieszki Czarkowskiej. Reżyser wykłada pracę z mikrofonem na Wydziale Sztuki Lalkarskiej.

Dla Mateusza Smacznego, nagrodzonego za rolę drugoplanową w tym słuchowisku, była to pierwsza rola w radiowym teatrze.

- Mateusz Smaczny to ambitny chłopak, który chce się rozwijać – mówi o swoim partnerze w słuchowisku Doliński. - Był wsłuchany w reżysera, bardzo chciał pracować, zaangażował się, chce tworzyć. Modestowicz pracował z nim nad podlaskim zaśpiewem, interpretacją, by umiał głosem umiejętnie przechodzić od piana do mezzoforte. Na razie jest jeszcze bardzo spontaniczny, a z mikrofonem to trzeba tak, jak z kobietą – delikatnie.

O czym jest Życie na zderzaku?

To dźwiękowa opowieść o przedwojennym życiu białostoczan widzianym z perspektywy wspomnień Michała Zalewskiego - właściciela pierwszego warsztatu mechanicznego w Białymstoku.
Bohater słuchowiska w czasie wojny aresztowany i osadzony w Ostaszkowie wspomina odradzający się po zaborach Białystok. Obozowym przyjacielem i powiernikiem opowieści Michała jest Józef Kajewski z podbiałostockich Skrybicz, z komórki legalizacyjnej AK, który genialnie fałszował dokumenty w czasie okupacji niemieckiej.

Autorkami scenariusza "Życia na zderzaku" są Agnieszka Czarkowska i Gabriela Walczak. Słuchowisko wyreżyserował Waldemar Modestowicz, zrealizował Paweł Antosiewicz, a autorem muzyki jest Marek Kubik.

Producentem słuchowiska "Życie na zderzaku. Białostockie drogi do wolności" jest Muzeum Pamięci Sybiru. Słuchowisko powstało w wyniku naszej współpracy z Polskim Radiem Białystok. Słuchowisko zostało sfinansowane ze środków Muzeum Historii Polski w Warszawie w ramach programu "Patriotyzm Jutra".

Obydwaj nagrodzeni aktorzy grają na scenie Białostockiego Teatru Lalek na przykład w przebojowym spektaklu "Słomkowy kapelusz"

Mateusz Smaczny - przebieg kariery

"Teatr cieni Ofelii" reż. Kata Csató (Białostocki Teatr Lalek, 2018)
"Słomkowy kapelusz" reż. P. Aigner (Białostocki Teatr Lalek, 2018)
rola "Feliksa, służącego Fadinarda"
"Puszczańskie opowieści" op. M. Jarmoszuk (Białostocki Teatr Lalek i Kooperacja FLUG, 2017)
"Nauka Latania" reż. Joanna Gerigk (Białostocki Teatr Lalek, 2017)
"Cień" reż. W. Kobrzyński (Białostocki Teatr Lalek, 2017)
rola "Christiana Teodora"
"Piękna i Bestia" reż. B. Mazúch (Białostocki Teatr Lalek, 2016)
"Śluby panieńskie" reż. A. Dwulit (Białostocki Teatr Lalek, 2016)
rola "Gustawa"
"Kandyd, czyli Optymizm" reż. P. Aigner (Białostocki Teatr Lalek, 2016)
role: "Żołnierza bułgarskiego II czyli Pruskiego", "Jakuba z Holandii", "Kakambo"
"Cudowna lampa Aladyna" reż. A. Veres (Białostocki Teatr Lalek, 2015)
"Karnawał Zwierząt" choreografia K. Garbacik (Białostocki Teatr Lalek, 2014)
"Piotruś i Wilk" reż. B. Bielenia (Białostocki Teatr Lalek, 2014)
"Jaśniepanienka" reż. O. Żiugżda (Białostocki Teatr Lalek, 2013)
rola "Chomy Bruta"
"Pięcioksiąg Izaaka" reż. W. Kobrzyński (Białostocki Teatr Lalek, 2013)
"Texas Jim" reż. P. Aigner (Białostocki Teatr Lalek, 2013)
rola "Chama Brozera"
"Montecchi i Capuleti" reż. R. Kudaszow (Białostocki Teatr Lalek, 2011)
rola "Merkucja"

Ryszard Doliński - przebieg kariery

Absolwent białostockiego Wydziału Lalkarski PWST im. Zelwerowicza w Warszawie. Pracę w BTL rozpoczął w 1983 r. jeszcze jako student i od tego czasu należy do zespołu BTL.

Publiczność mogła go oglądać w spektaklach Białostockiego Teatru Lalek, m.in.:

1983 r.: "Panto i Pantamto" reż. W. Wieczorkiewicz,
1984 r.: "Trzy świnki" reż. K. Rau,
1986 r.: "Dekameron 8.5" reż. J. Wilkowski,
1993 r.: "Żywa klasa" reż. W. Kobrzyński,
1993 r.: "Czerwony Kapturek" reż. K. Fischer (wznowienie w 2005 r. - reż. A. Beya Zaborski),
1995 r.: "Niech żyje Punch!" reż. W. Szelachowski i W. Fełenczak,
1996 r.: "Cyrano de Bergerac" reż. M. Pecko,
1997 r.: "Państwo Fajnackich" reż. W. Szelachowski,
1998 r.: "Krótki kurs wychowania seksualnego" reż. W. Szelachowski,
1999 r.: "Percewal" reż. W. Kobrzyński,
2000 r.: "Scrooge czyli opowieść wigilijna" reż. A. Rozhin,
2002 r.: "My się wilka nie boimy" reż. P. Nosálek,
2004 r.: "Pinokio" reż. W. Czołpiński,
2005 r.: "Baron Munchhausen. Pierwsza odsłona" reż. W. Szelachowski,
2006 r.: "Zielony wędrowiec" reż. K. Rau, "Komediant" reż. M. Pecko,
2007 r.: "Fasada" reż. Duda Paiva,
2007 r.: "Biegun" reż. E. Piotrowska,
2008 r.: "Choroba jasna św. Mikołaja" reż. W. Szelachowski,
2008 r.: "Sindbad" reż. A. Veres,
2009 r.: "Księga dżungli" reż. J. Malinowski,
2009 r.: "Pod-grzybek" reż. K. Rau,
2009 r.: "Szwejk" reż. P. Nosálek,
2010 r.: "Lis" reż. P. Tomaszuk,
2010 r.: "Marsz, marsz Gombrow... ski" reż. Ch. Bochdansky,
2011 r.: "Księżniczka Angina" reż. P. Aigner,
2011 r.: "Koralina czyli wojna o światy" reż. W. Fełenczak,
2011 r.: "Widmo Antygony" reż. F. Montecchi,
2012 r.: "Czarne ptaki Białegostoku" reż. E. Bass

Ryszard Doliński należy do zespołu Białostockiego Teatru Lalek od przeszło 35 lat. Uczestniczył w wielu przedsięwzięciach artystycznych, teatralnych i filmowych. Niewielu jest artystów tej klasy, którymi może się poszczycić Białystok.

W swojej karierze teatralnej wystąpił w dziesiątkach spektakli, od lat należy do wybitnych osobowości BTL. Obsypywany nagrodami za kreacje indywidualne na festiwalach w kraju i za granicą, na swoim koncie ma m.in. nagrodę główną na III Ogólnopolskim Konkursie na inscenizację dawnych dzieł literatury europejskiej za rolę w spektaklu "Biegun" w reż. Ewy Piotrowskiej. Także w innych rolach Ryszard Doliński osiąga niekiedy szczyty możliwości interpretacyjnych. W 2010 r. debiutował w roli reżysera, przygotowując na podstawie tekstu Marty Guśniowskiej spektakl "Pan Brzuchatek" - cieszącą się ogromnym zainteresowaniem sztukę przeznaczoną dla najmłodszych widzów.

Tacy aktorzy jak Doliński stanowią elitę zawodową w skali Polski, wśród lalkarzy - jest być może artystą najwybitniejszym. Zna teatr jak mało kto: od kulis (zaczynał jako pracownik techniczny), pracowni i przede wszystkim sceny. Nieprzeciętną inteligencję aktorską wzbogaca niezwykle intensywną pracą warsztatową, a talent, którym dysponuje sprawia, że wielu widzów odwiedza teatr wyłącznie dla Ryszarda Dolińskiego.