Ingolf Wunder w filharmonii. Recital fortepianowy.

Ingolf Wunder zagra kompozycje Fryderyka Chopina:

Nokturn H-dur op. 9 nr 3
Sonata h-moll op. 58
Bolero a-moll op. 19
Scherzo E-dur op. 54
Andante Spianato I Wielki Polonez Es-dur op. 22

Austriacki pianista, zdobywca II nagrody ex equo XVI Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego w Warszawie (2010) oraz dwóch nagród specjalnych: Filharmonii Narodowej za najlepsze wykonanie koncertu oraz Rektora Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina za najlepsze wykonanie Poloneza-Fantazji op. 61.

Początek koncerty w piątek (4 lutego) o godz. 19. Bilety do nabycia w kasie biletowej
(tel. +48 (85) 732 00 66, 732 73 43 w. 22 poniedziałek-czwartek godz. 10-17, piątek godz. 10-19) w cenie: bilet normalny 40 zł, ulgowy 35 zł, wejściówka 20 zł, bilet szkolny i studencki 10 zł.

Ingolf Wunder

Ingolf Wunder urodził się 8 września 1985 roku. Pierwsze lekcje muzyki pobierał w wieku czterech lat, by jako ośmiolatek świętować już swoje wczesne muzyczne sukcesy, jakie odnosił grając na skrzypcach. Osiągnąwszy wysoki poziom gry na tym instrumencie, w wieku 14 lat zainteresował się poważnie grą na fortepianie, po tym jak jego nauczyciel przez przypadek odkrył olbrzymi talent tego młodego muzyka.

W wieku czternastu lat miał miejsce jego udany debiut w Schubertsaal w Wiener Konzerthaus, który ostatecznie przekonał go do porzucenia nauki gry na skrzypcach na rzecz doskonalenia swoich umiejętności w zakresie gry na fortepianie. Po ukończeniu nauki na Music Klagenfurt and Linz, studiował na Viennese Academy of Music.

Pierwsze wrażenie, jakie odnosi się słuchając jego gry to na pewno swoistość i powściągliwość gestów, użycie wspaniałej techniki i wyjątkowa zdolność do budowania utworu "dlatego wydaje się on kłaść przed nim niczym rozległy krajobraz ukazujący się naszym oczom". Dramatyczny sens struktury dzieła podkreślany w wykonaniach Wundera może zawdzięczać on swoim wczesnym doświadczeniom ze szkoły muzycznej, gdzie mógł poświęcać sie nie tylko swojej miłości do muzyki, ale także niezaspokojonemu muzycznemu apetytowi. Jednym z najcenniejszych atrybutów Wundera jako wykonawcy jest całkowite przyciąganie uwagi publiczności bez względu na to, jaki repertuar wykonuje, nawet, gdy są to utwory nieznane i nieprzystępne.

Cechą charakterystyczną Wundera jest niesamowita zdolność do wydobywania najmniejszych detali i jednocześnie tworzenia spójnej, jednolitej całości dzieła. Wunder potrafi zniwelować wszelkie bariery pomiędzy kompozytorem a odbiorcą.
W przeciwieństwie do wielu wykonawców młodej generacji, Wunder nie jest zainteresowany emanowaniem kontrapunktową przenikliwością (mimo, że polifoniczna klarowność nie ma sobie równych), albo oślepianiem nas poprzez kuglarstwo, elegancję muzycznych ornamentów lub dyscyplinę muzykologicznych zasad. Rzeczywiście, przemyca on w swoich wykonaniach koncepcję historycyzmu, której znaczenie maleje jednak wobec sztuki przeciwstawiającej się analizie - najważniejszy jest uniwersalizm muzyki.

W wieku 15 lat Ingolf Wunder wykonał kilka recitali zadebiutował u boku orkiestry. Występował w wielu miejscach na świecie, m.in. w Austrii, Francji, Niemczech, Chinach, Luxemburgu, na Cyprze, Litwie, w Belgii, Portugalii, USA, jak również w Czechach, na Węgrzech, we Włoszech oraz w Polsce.

Jest absolwentem Universität für Musik und Dartellende Kunst w Wiedniu. Obecnie kształci się pod kierunkiem Adama Harasiewicza. Koncertował m.in. w Austrii, Niemczech, w wielu miastach Polski, w Hiszpanii i Argentynie. W roku 2006 wystąpił w Auli Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu z I Koncertem fortepianowym Fryderyka Chopina z Orkiestrą Kameralną PR Amadeus pod batutą Agnieszki Duczmal. Od tego czasu występował też w Berlin Konzerthaus, Wiener Musikverein i w Tonhalle w Zurichu.