ATB. Koniec świata. Premiera. Świetny egzamin z piosenki aktorskiej (zdjęcia, wideo)

Piosenka aktorska nie musi być nudna i nadęta. Studenci Wydziału Sztuki Lalakarskiej pod przewodem Marii Żynel przełamują ten stereotyp ukazując widzom iście musicalowe zapędy, przy tym nie zapominając o dramaturgii. Efekt jest zachwycający.

Polska od pewnego czasu pokochała musicale. I te na scenie i te kinowe. Ot, choćby niedoceniony film "#wszystkogra". U Marii Żynel w jej "końcu świata" te wszystko gra. Gra zmywanie podłogi, grają ping pongowe piłeczki. Grają stereotypy typów ludzkich i grają studenci, którzy musieli owe maski na siebie założyć. A niektórzy wręcz przeciwnie - zdjąć. Wielki szacunek należy się na przykład Ewelinie Zawadzie, która dla dobra dramaturgii spektaklu rozbiera się do bielizny. Za to scena ukazująca solidarność girl power jest i mocna i ważna.

Bo obserwując zawodowo poprowadzone przez Tomasza Graczyka sceny zbiorowe, korzystające ze skarbnicy złotego stulecia musicali, nie można przegapić odgrywanych przez studentów scenek w hali odbioru bagażu. Od narodowo zaciętego facecika z wąsem (świetna kreacja Macieja Zalewskiego) przez absolutnie dramatyczną i poruszającą postać Muzułmanki (Milena Kranik). Ale tu każdy ma swoje pięć minut, choć dramaturg niektórym postaciom dał do zagrania nieco więcej. I tak mistrzem ceremonii jest Maciej Cempura. Kiedy zaczyna dyrygować wykonaniem "Obraca w palcach złoty pieniądz" nic nie zwiastuje (choć to zgodne z logiką dramatu), że w finale będzie "Jezusem plus" w szalonym tańcu-przebierańcu uwięzionych, którym udało się uciec przed końcem świata. Wizualnie przypomina to taki "Climax" a la Gaspar Noe w miniaturze. Drugą wiodącą rolą jest rola pijanej gwiazdki, w którą z pasją wciela się Małgorzata Prętka. Jej "pijana" interpretacja "Co mi panie dasz" BAJM-u jest idealnie umocowana w scenariuszu całości.

Humor przeplata się tu ze zgrozą, hip hopowe takty "Gdybym był bogaty" ze "Skrzypka na dachu" zetkną się na scenie w pewnym momencie z "6 zer" Taco Hemingwaya. Bo choć epoki to różne, to żądza jest zawsze ta sama. A że młodzież artystyczna potrafi ją przedstawić w klasycznej formule świadczy wykonanie "Money" z legendarnego filmu "Cabaret". Maria Żynel, zapewne wraz z Marcinem Ozgą, odpowiadającym za przygotowanie wokalne, pozwala niektórym ze studentów celowo fałszować, wyć, wszak nie każdy wybitny aktor musi być od razu Freddiem Mercurym, ważne że jest to uzasadnione dramaturgicznie. No i sprawa niemniej ważna - aranżacje. Piotr Nazaruk, zdaje się stały współpracownik Wydziału Sztuki Lalkarskiej, z mniej i bardziej znanych przebojów uczynił miniaturki idealne na scenę teatralną. Marcin Nagnajewicz przy fortepianie nie tylko musi grać Chopina, ale też obsługiwać czasem komputer, ale muzyka jest generowana na żywo. Kiedy młodzież śpiewa wielki przebój Republiki "Mamona", chce im się tylko życzyć, by im w karierze artystycznej jej nie zabrakło. Tylko czy znajdą się miejsca, w których ich wszechstronne talenty zostaną należycie spożytkowane? "Koniec świata" podpowiada, że mógłby być początkiem ich tournee z tą śpiewogrą choćby po Podlaskiem. Cy ktoś się odważy zrealizować taki pomysł? Spektakle w Teatrze Szkolnym to zdecydowanie za mało, jak na efekt pracy takiej grupy zawodowców i tych, którzy już za chwilę zawodowcami się staną. W tym przedstawieniu są nimi bez dwóch zdań. Gdyby jeszcze nieco popracować nad detalami oświetlenia...

reżyseria: Maria Żynel
aranżacja: Piotr Nazaruk
dramaturgia: Marcin Bartnikowski
choreografia: Tomasz Graczyk
akompaniament: Marcin Nagnajewicz
przygotowanie wokalne: Marcin Ozga
występują: Aleksandra Ambrozik, Bernadetta Burszta, Milena Kranik, Monika Markowska, Katarzyna Mazur, Małgorzata Prętka, Agata Soboczyńska, Ewelina Zawada, Maciej Cempura, Karol Czarnowicz, Michał Ferenc, Rafał Gorczyca, Mateusz Stasiulewicz, Maciej Zalewski