Zmarł Andrzej Stelmachowski.

Od lutego 1990 do 11 maja 2008 r. był prezesem Stowarzyszenia "Wspólnota Polska".

Urodzony 28 stycznia 1925 roku, w Poznaniu. Studia prawnicze odbywał na Uniwersytecie Warszawskim (podziemnym w latach 1943 - 1944) oraz na Uniwersytecie Poznańskim w latach 1945 - 47; tamże doktoryzował się w 1950 roku; prof. zw. dr hab., prawo rolne i cywilne.

W okresie okupacji żołnierz Armii Krajowej; po studiach pracuje w sądownictwie, z którego zostaje zwolniony za udział w pielgrzymce prawników do Częstochowy (1957). Jako członek Biura Orzecznictwa Sądu Najwyższego w latach 1957 - 1962 równolegle pracuje jako pracownik naukowy (asystent, adiunkt, docent - 1958 r.) Następnie prof. Uniwersytetu Wrocławskiego (1962 - 1969), następnie Uniwersytetu Warszawskiego (1969 - 1993). W latach 1970 - 1991 wykładowca w ATK; członek Prymasowskiej Rady Budowy Kościołów (1975 - 1985); członek Komisji Episkopatu "Iustitia et Pax", członek Komisji Episkopatu ds. Duszpasterstwa Rolników (od 1979), doradca Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Stoczni Gdańskiej (VIII 1980); ekspert w Ośrodku Prac Społeczno - Zawodowych przy Komisji Krajowej Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Rolników Indywidualnych "Solidarność" (1980 - 1981). W okresie stanu wojennego doradca Tymczasowej Komisji Krajowej NZZ "Solidarność"; zaangażowany w sprawę powołania kościelnej Fundacji na Rzecz Rolnictwa; przewodniczący Komitetu Organizacyjnego Fundacji Rolniczej (1982 - 1985); później członek Kościelnego Komitetu Rolniczego ; prezes Warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej (1987 - 1989); obserwator Stolicy Apostolskiej na 63. Konferencji Stowarzyszenia Prawa Międzynarodowego w Warszawie (VIII 1988).

Doradca Krajowej Komisji Wykonawczej NSZZ "Solidarność"; członek Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie, przewodniczący Komisji Wsi i Rolnictwa (od XII 1988); uczestnik obrad plenarnych "okrągłego stołu"; współprzewodniczący podzespołu ds. rolnictwa (II - IV 1989). Senator RP (VII 1989 - 1991), wybrany na Marszałka Senatu RP (1989 - 91); Minister Edukacji Narodowej (XII 1991 - VII 1992); Prezes Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" (od 1990).

Doktor Honoris Causa: Paryskiej Sorbony, Uniwersytetu w Ferrarze, Uniwersytetu w Białymstoku, Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Ważniejsze prace naukowe: "Posiadanie w prawie polskim" (1958), "Kontraktacja produktów rolnych" (1960), "Wstęp do teorii prawa cywilnego" (wyd. I. 1960 r., wyd. II. 1984 r.), "Zarys teorii prawa cywilnego" (1998), "Kształtowanie się ustroju III - ej Rzeczypospolitej (1998), współautorstwo wielokrotnie wznawianego podręcznika: "Prawo rolne" - ostatnio "Prawo rolne na tle ustawodawstwa Unii Europejskiej" (1999). Nadto około 160 publikacji książkowych, rozpraw i artykułów.

Doradca Prezydenta RP od lutego 2007 roku.