W sejmiku bez sede vacante

Jeśliby przyjąć logikę sejmikowych radnych PiS o okresie przejściowym, to pod ich wnioskiem o sesję nadzwyczajną z wyborem nowego marszałka w tle nie powinni podpisać się Jan Dobrzyński i Kazimierz Gwiazdowski. Pierwszy został senatorem, drugi posłem. Ale przecież do czasu złożenia ślubowania poselskiego obaj są jedynie parlamentarzystami-elektami. Podobnie jak Mieczysław Baszko. Ich kadencja zaczyna się wraz z pierwszym posiedzeniem nowo wybranej izby. Do czasu stuknięcia przez marszałka seniora pierwszy raz laską trwa poprzednia kadencja. A w niej ani Jan Dobrzyński, ani Kazimierz Gwiazdowski, ani tym bardziej Mieczysław Baszko nie byli parlamentarzystami.

Co więcej, z mocy prawa nikt w tej chwili nie może stwierdzić wygaśnięcia ich dotychczasowego pełnomocnictwa samorządowego. Nie znosi tego nawet zaświadczenie Państwowej Komisji Wyborczej o ich wyborze na parlamentarzystę. Nawet po jego odebraniu elekci mogą się rozmyślić. Ostateczny termin upływa wraz z pierwszym posiedzeniem Sejmu (lub Senatu).

To oznacza, że zarówno Jan Dobrzyński, jak i Kazimierz Gwiazdowski nadal są radnymi. Podobnie jak Mieczysław Baszko marszałkiem. Czyli nie można wnioskować o powołanie nowego marszałka, skoro nadal urzęduje stary. Co najwyżej można pokusić się o jego odwołanie. Tyle że tu sprawa się komplikuje, do tego potrzeba co najmniej 18 radnych. Z kolei do powołania - już tylko 16. W obu tych przypadkach PiS nie ma tylu szabel w sejmiku. Co najwyżej może liczyć, że w głosowaniu tajnym radni koalicji PSL-PO dadzą upust swoim osobistym rozczarowaniom.

Tyle że ten scenariusz jest możliwy dopiero, gdy Mieczysław Baszko złoży ślubowanie sejmowe (lub wcześniej rezygnację na najbliższej sesji). Do tego czasu wniosek o powołanie nowego marszałka nie powinien być zgłaszany przez jakiegokolwiek wnioskodawcę. Ani z koalicji, ani z opozycji. W sejmiku nie ma sede vacante. Fotel marszałka nie jest pusty. Dziś nadzwyczajna sesja.