Ogólnopolska Nagroda Literacka im. Franciszka Karpińskiego. Krzysztof Kuczkowski odebrał statuetkę (zdjęcia)

Kapituła XIV edycji Ogólnopolskiej Nagrody Literackiej im. Franciszka Karpińskiego pod przewodnictwem ks. bp. dr. hab. Henryka Ciereszki w składzie: Jolanta Gadek, Dorota Sokołowska, Bogusława Wencław, prof. dr hab. Jarosław Ławski, prof. UwB, dr hab. Dariusz Kulesza, ks. dr. Dariusz Wojtecki, Jan Leończuk oraz Romuald Gumienniak przyznała nagrodę Krzysztofowi Kuczkowskiemu za stworzenie oryginalnego modelu poezji metafizycznej oraz zorganizowanie i prowadzenie przez ćwierć wieku dwumiesięcznika „Topos”, unikalnego ośrodka kultury i literatury chrześcijańskiej.

Podczas uroczystej gali laudację na cześć laureata wygłosił literaturoznawca, prof. Dariusz Kulesza. Wydarzenie uświetnił koncert chóru Mater Ecclesiae, który wykonał pieśni nabożne, a także – w związku z obchodami 100. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości – patriotyczne, m. in. „Rotę”.

Gala wręczenia Ogólnopolskiej Nagrody Literackiej im. Franciszka Karpińskiego stanowiła doskonałe podsumowanie pierwszego dnia Jubileuszowej Konferencji Naukowej „«Topos»: pismo literackie, idea, środowisko artystyczne. W XXV rocznicę wydania pierwszego numeru «Toposu» 1993–2018”, organizowanej w dniach 15 –16 listopada 2018 r. przez Książnicę Podlaską im. Łukasza Górnickiego, Uniwersytet w Białymstoku oraz Towarzystwo Przyjaciół Sopotu – wydawcę dwumiesięcznika literackiego „Topos”.

Kim jest Krzysztof Kuczkowski?

Krzysztof Kuczkowski ur. w 1955 r. w Gnieźnie. Poeta, eseista, założyciel i redaktor naczelny dwumiesięcznika literackiego „Topos”, redaktor serii książek Biblioteka „Toposu”. Od 1995 do 2005 r. pełnił funkcję redaktora naczelnego magazynu „Gitara i Bas”. Wydał zbiory wierszy Prognoza pogody (1980), Pornografia (1981), Ciało, cień (1989), Trawa na dachu (1992), Widok z dachu (1994), Stado (1995; wspólnie z Krzysztofem Szymoniakiem), Anioł i góra (1995), Niebo w grudniu (1997), Wieża widokowa (wybór wierszy, 1998), Tlen (2003), Pieśń miłości, pieśń doświadczenia (2006; wspólnie z Wojciechem Kassem), Dajemy się jak dzieci prowadzić nicości (2007), Wiersze [masowe] i inne (2010), Ruchome święta (2017), Sonny Liston nie znał liter (2018). Publikował w czasopismach polskich i zagranicznych. Tłumaczony na angielski, niemiecki, włoski, czeski, serbski i chorwacki. Odznaczony m.in. Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze - Gloria Artis” (2008). Laureat Nagrody „Nowej Okolicy Poetów” za dorobek poetycki (2008), Nagrody Literackiej im. ks. Jana Twardowskiego (2018), Nagrody Literackiej im. Franciszka Karpińskiego (2018) oraz Nagrody Prezydenta Miasta w dziedzinie kultury i sztuki „Sopocka Muza” (1996), a także Honorowego Orfeusza (2017). Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Mieszka w Gdyni-Orłowie.

Co to jest: Ogólnopolska Nagroda im. Franciszka Karpińskiego?

Ogólnopolska Nagroda im. Franciszka Karpińskiego przyznawana jest przez Katolickie Stowarzyszenie „Civitas Christiana” od 1995 r. Jej laureatami zostają osoby, których twórczość wyrasta z nurtu chrześcijańskiego. W poprzednich edycjach uhonorowani zostali m. in.: ks. Jan Twardowski, Ernest Bryll, prof. Anna Świderkówna, prof. Irena Sławińska, prof. Teresa Kostkiewiczowa, prof. Stefan Sawicki, Jan Leończuk, Waldemar Smaszcz, Wojciech Wencel, prof. Elżbieta Feliksiak, Przemysław Dakowicz, Wiesław Myśliwski, ks. Jerzy Szymik.
Celem Nagrody jest pogłębianie i upowszechnianie, czym w wymiarze chrześcijańskim jest literatura. Białystok nie jest przypadkowym miejscem wręczania tej Nagrody. Franciszek Karpiński – jeden z najwybitniejszych polskich poetów epoki oświecenia, prekursor stylu sentymentalnego w literaturze polskiej, poeta ludowy i narodowy – był związany właśnie z Białymstokiem. Przebywał na dworze Branickich od 1785 roku. To właśnie tu, w starym kościele farnym, po raz pierwszy śpiewane były „Pieśni nabożne” Franciszka Karpińskiego.