Marta Guzowska – Ślepy archeolog. Esemesy zwiastują kolejne trupy

Dość odważnym pomysłem stało się obsadzenie w roli detektywa niewidomego. Archeolog jest pewny siebie, nie rozczula się, każe się nazywać ślepym, bo… jest ślepy. Po prostu. Ale za to ma zegarek, telefon z funkcją odczytywania esemesów i wybieraniem głosowym i dziesiątki dziś już powszechnych udogodnień. Oraz świetną pamięć i wyczulone powonienie, by rozpoznawać ludzi. Czy nos nigdy go nie zawiedzie?

Kiedy podczas wykopalisk w niewielkiej miejscowości na greckiej Krecie znajdzie dwa świeże trupy małżeństwa z Polski, dostanie esemesa z informacją że to gra. I jeśli nie odgadnie szczegółu nie pasującego do ofiar. Czas rusza, a za pierwszym trupem pojawią się następne. Jako że główny bohater jest facetem i, zdaje się, w dodatku całkiem przystojnym, spędzi kilka nocy z różnymi damami biorącymi udział w wykopaliskach. A i miejscowa patolożka zagnie na niego dość odważny parol. Tymczasem nie z powodu nieumiarkowania w seksie kobiety będą w tej powieści przypominały modliszki, ale cicho, sza.

Marta Guzowska swojego bohatera obdarzyła idealną porcją sarkazmu, a przy okazji nieźle oddała odczucia niewidomych. Zastrzega, że nie należy jej jednak całkowicie wierzyć. Jeśli znacie jakiegoś niewidomego, który jest nałogowym palaczem, pewnie zrozumiecie dlaczego.