Kozły ofiarne

O tym zdarzeniu stało się głośno w maju. Suwalczan, państwa K., w Polsce nie było przez osiem lat. Na ich koncie w PKO BP powinno się znajdować prawie 140 tys. zł. Było - nieco ponad 30 tys.

Policja zatrzymała złodzieja. To Joanna B., pracownica banku. W 2004 roku przywłaszczyła sobie karty bankomatowe, które przyszły na nazwiska nieobecnych w Polsce emerytów. Miała też dostęp do numerów PIN. W ciągu paru miesięcy wyciągnęła z konta prawie 109 tys. zł.

- To było trudne śledztwo - opowiadają suwalscy policjanci. - Choć od początku wszystko wskazywało na pracownika banku, ustalenie, kto jest złodziejem, było bardzo skomplikowane.

Przedstawiciele policji dodają, że nie byłoby to możliwe bez zaangażowania dyr. Lecha Kuranowskiego. Nieoficjalnie wiadomo, że to on pierwszy wpadł na trop złodziejki i przekonał ją, aby wszystko wyznała. Joanna B. dobrowolnie poddała się karze więzienia w zawieszeniu. Ma też oddać skradzione pieniądze.

Pracownicy suwalskiego oddziału PKO BP twierdzą, że od czasu wybuchu afery w ich placówce rozpoczęło się poszukiwanie kozłów ofiarnych. Trzy osoby zostały zwolnione dyscyplinarnie, zanim jeszcze udało się ustalić winną kradzieży. Jedną zdegradowano na niższe stanowisko. Kuranowski otrzymał naganę, a jego zastępca został zdymisjonowany.

Wszyscy złożyli wnioski do sądu pracy. Uważają kary za niesłuszne, bo, jak twierdzą, nie było żadnej możliwości, aby zapobiec kradzieży.

- Musielibyśmy z góry zakładać, że wszyscy są nieuczciwi - mówi anonimowo jedna z byłych pracownic.

Procesy trwają.

- To jakieś gigantyczne nieporozumienie - twierdzi dyr. Kuranowski. - Mam nadzieję, że sąd przyzna mi rację.

Ta rozprawa zaczęła się w czwartek. Rozstrzygnięcie powinno zapaść w przyszłym miesiącu.

Przedstawiciele warszawskiej centrali PKO BP nie chcą komentować spraw, które wciąż toczą się przed sądem. Twierdzą jedynie, że dymisja wicedyrektora nic wspólnego z aferą nie ma.