Dyskretny bohater, czyli wielość gatunków

Fabuła "Dyskretnego bohatera" przebiega wielotorowo. To historia Felícita Yanaqué - właściciela przedsiębiorstwa transportowego z Piury, który otrzymuje szantażujące anonimy. Mimo że wszyscy jego koledzy z konkurencyjnych firm płacą haracz, ten postanawia nie spełnić oczekiwań szantażystów.

Drugi wątek dotyczy mieszkającego w Limie don Rigoberto, który na początku emerytury postanawia wyjechać na kulturalną wyprawę życia po Europie. Jego szef i przyjaciel, 80-letni Ismael, wplątuje go jednak w niemały rodzinny skandal. Prosi Rigoberto, by został świadkiem na jego ślubie z młodą pokojówką, odsuwając tym samym swoich synów od majątku. Ponadto nastoletni syn Rigoberto poznaje starszego mężczyznę, który zaskakująco dużo wie o nim i jego rodzinie. Pedofil, psychopata, a może wcielony diabeł czy anioł? Nie do końca wiadomo także czy tajemniczy Edilberto Torres istnieje naprawdę.

Obie historie i ich wątki poboczne ciekawie łączą się w finale powieści. A kim jest tytułowy dyskretny bohater? Tym mianem można nazwać głównych bohaterów: Felícita, Ismaela, Rigoberta i jego syna. Każdy z nich to typowy indywidualista, który nie podporządkowuje się trendom i oczekiwaniom otoczenia.

Możliwości interpretacji najnowszej powieści Mario Vargasa Llosy jest kilka. Podobnie jak gatunków. Mamy tu bowiem i typowy mezalians rodem z latynoamerykańskiej telenoweli. Jest też opowieść sensacyjna, traktat filozoficzny i rozważania o literaturze i malarstwie czy wreszcie odniesienia do popkultury. Z pewnością nie jest to powieść najwyższych lotów tego noblisty. Chwilami naiwna fabuła, bohaterowie kreśleni grubą kreską, mimo to książce warto poświęcić nieco czasu. Autor zręcznie przeplata obie historie, potrafi budować napięcie i pobudzić wyobraźnię czytelnika.