Bardzo osobista wystawa w Galerii BWK. To zaledwie kilka zdjęć, ale mają duży ładunek emocjonalny. Zobaczcie jak było na wernisażu

Na wystawie będzie można zobaczyć jedynie niewielki wycinek tej opowieści. Jednak i tenże wycinek jest bardzo osobisty, wzruszający i poruszający. Fotografie artystki zmuszają do tego, by choć na chwilę się zatrzymać i spojrzeć na życie, również swoje, z innej, wyjątkowej perspektywy.

Jaki jest idealny dziadek? Taki jak mój tata - stwierdziła Alina Gabrel-Kamińska, autorka wystawy. - Podążający za dziećmi, pokazujący im świat przyrody, śpiewający, bawiący się z nimi, pokazujący jak się wbija gwoździe w deskę, jak się buduje domek na drzewie, jak odróżnić pomidora do ogórka patrząc na same kwiaty, jak jeszcze nie ma owoców. Pokazujący różne zwierzęta. Cierpliwy.

Alina Gabrel-Kamińska to fotografka specjalizująca się w dokumencie i reportażu. Jej zdjęcia w ogromnej mierze są czarno-białe. Fotografią zajmuje się od ponad 20 lat. Jej pasją jest fotografowanie narodzin, projekty związane z rodziną, nie tylko jej własną. Dodatkowo, fotografuje teatr i koncerty. Jest twórczynią strony internetowej "Bez Słów", co doskonale odzwierciedla jej miłość do obrazu. Lubi też szyć i majsterkować.

Pamiętam, że tata był bardzo rygorystyczny jak byłam mała. Natomiast teraz jest zupełnym przeciwieństwem - zapewniła Alina. - Poznaję tego człowieka od nowa. I jest to dla mnie mega ważne. Ten projekt dalej żyje, natomiast z mniejszą intensywnością. Dzieci już są starsze i bardziej żyją w swoim świecie. Ale kiedy podglądam z aparatem te wszystkie bliskie sytuacje, jest mi bardzo dobrze na sercu. Czuję taką ulgę. I dzięki temu też widzę, że tata na pewno nas bardzo kochał, tak samo jak kocha moje dzieci.

Wśród odwiedzających wystawę znalazła się m.in. Monika Piskurewicz, dla której był to powrót na uczelnię i odkrywanie Galerii BWK.

Alina jest moją serdeczną koleżanką i pomyślałam, że okoliczności wszystkie się zgadzają: jest słonecznie, z pracy miałam blisko, więc spacerkiem tu sobie przydreptałam - mówiła Monika Piskurewicz. - Jest fantastycznie. Sama nigdy nie miałam dziadka, jedynie babcie, więc fascynujące są dla mnie opowieści o dziadkach. Fajnie jest się przyglądać tym relacjom, o których niewiele wiemy. W tej galerii nigdy nie byłam, ale przestrzeń znam, bo studiowałam tu kiedyś.

Wystawę będzie można oglądać do połowy kwietnia. Szykują się też kolejne działania związane z działalnością galerii.

W tym roku przejęłam od Marty Pogorzały galerię - stwierdziła Natalia Łubińska, prezes Biura Wystaw Kulturoznawczych. - Planuję robić więcej wystaw ogólnotematycznych związanych nie tylko z fotografią, ale ogólnie ze sztuką. W planach mamy też warsztaty - zarówno dla studentów, jak również dla osób z zewnątrz. Chcemy pokazać, że sztuka nie musi być nudna. I, że nie musimy być biernymi jej użytkownikami, ale że możemy w niej uczestniczyć.

Galeria BWK jest jedną z najmniejszych w Białymstoku. Natalia uważa, że jest w tym sporo plusów.

Mimo że nie mamy tu za dużo miejsca i nie możemy wystawiać dużych projektów, to jednak taka mała przestrzeń ma też swój klimat - podsumowała Łubińska. - Ludzie mogą się poczuć bliżsi sobie nawzajem, jest tak swojsko, rodzinnie wręcz. Zachęcam wszystkich do odwiedzin, ale też namawiam artystów, żeby się u nas wystawili. Szczególnie studentów. Często są oni na początku artystycznej drogi, chcą pokazać swoją sztukę i nie są pewni siebie, nie są pewni, czy dany projekt, dane zdjęcia, dany obraz jest do pokazywania. A trzeba się przełamywać. Trzeba pokazywać jaki pomysł na siebie mamy. I na naszą sztukę.