OiFP. Halka (wileńska) na scenie opery przy Odeskiej. Uwikłana w namiętności, zdradzona (zdjęcia)

Moja Zofia niewiele ma do powiedzenia w świecie gdzie rządzą mężczyźni – śmieje się Katarzyna Szymkowiak, mezzosopran. – To młoda dziewczyna, arystokratka, ma być wydana za mąż za Janusza, ale to raczej ma być małżeństwo interesów, choć Janusza kocha.

Szymkowiak w Białymstoku uczyła się w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia w klasie wokalnej Ewy Barbary Rafałko. Właśnie skończyła śpiew solowy na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Izabeli Kłosińskiej. - 13 września, w piątek, obroniłam tytuł magistra sztuki – cieszy się młoda wokalistka. Podobnie jak pozostali artyści występujący w inscenizacji Agnieszki Glińskiej, na scenę trafiła po castingu.

– Nie chodziło o zdolności aktorskie, tylko w jaki sposób przez śpiew wyrażają się emocje – przyznaje reżyserka.– Bardzo zależało mi, żeby to była opowieść o młodych ludziach, Kasia Szymkowiak właśnie ukończyła Uniwersytet muzyczny. Chciałam, żeby ta historia rozgrywała się pomiędzy młodymi ludźmi, a ich wybory są jeszcze nie do końca ujarzmione przez rozum. Agnieszka Glińska zajęła się wileńską wersja „Halki” ze względów dramaturgicznych.

Przypomnijmy - Halka to wiejska dziewczyna, która zostaje uwiedziona przez majętnego panicza Janusza. Zachodzi w ciążę i rodzi jego dziecko. Jednak Janusz porzuca młodą dziewczynę aby ożenić się ze szlachcianką Zofią. Zrozpaczona Halka przybywa na ich ślub z zamiarem podpalenia kościoła, jednak nie jest do tego zdolna. Halka żyje w przekonaniu, że jest ptakiem. Obserwuje inne ptaki, jak swoich bliskich. Jej emocje skupiają się na obserwacji gołębia, który wzbiwszy się w górę spada z nieba i umiera. Dziewczyna absorbuje w siebie ptasi los.

– Ta wersja jest bardziej skupiona na samej postaci Halki dała mi piękny materiał, żeby penetrować jej psychikę, nie robić z niej ofiary, tylko przyjrzeć się jej wnętrzu –tłumaczy Glińska. – Spojrzałam na postać Halki poprzez rolę kobiety, na to w jaki sposób pakuje się ją w mit miłości romantycznej i co z tego dla niej wynika. Pociągał mnie psychologiczny aspekt, jaki można pokazać w tej inscenizacji. Opowiadamy o emocjach Halki i o tym, w jaki sposób od środka ona tę historię przeżywa.

Scenografia jest minimalistyczna, ma być tłem do zdarzeń.

– Posługujemy się językiem skrótu – mówi Glińska.– Współpracując ze scenografką Moniką Nyckowską, reżyserką świateł Jacqueline Sobiszewski i choreografką i z choreografką Weroniką Pelczyńską sięgnęłyśmy po inspiracje nie tylko z tańca współczesnego, ale też z historii kobiecej histerii opisywanej przez wielu medyków i inspirowałyśmy się wszystkim, co w sztuce związane jest z portretowaniem histerii. Scenografia w odbiciach, w zwielokrotnieniu luster też do tego nawiązuje.

– To będzie mój debiut na tej scenie, bardzo się cieszę, ze mogę wrócić i jestem bardzo podekscytowana – przyznaje Katarzyna Szymkowiak. Premiera już w piątek, o godz. 19. Za pulpitem dyrygenckim stanie Mirosław Jacek Błaszczyk, usłyszymy też cały chór opery pod dyrekcją prof. Violetty Bieleckiej.

Kolejne spektakle w sobotę i niedzielę. Od 8 do 10 października „Halkę” zobaczymy o godz. 10.

Instrumentacja i opracowanie partytury: MICHAŁ DOBRZYŃSKI
Dyrygent: MIROSŁAW JACEK BŁASZCZYK
Reżyseria: AGNIESZKA GLIŃSKA
Asystent reżysera: BARBARA WIŚNIEWSKA
Scenografia: MONIKA NYCKOWSKA
Kostiumy: KATARZYNA LEWIŃSKA
Choreografia: WERONIKA PELCZYŃSKA
Reżyseria świateł: JACQUELINE SOBISZEWSKI
Projekcje video: FRANCISZEK PRZYBYLSKI
Kierownik Chóru: VIOLETTA BIELECKA
Autor plakatu: ADAM ŻEBROWSKI
Koprodukcja: Teatr Wielki – Opera Narodowa
Oryginalna polska wersja językowa z polskimi napisami
Czas trwania 1 godz. 30 min (bez przerwy)

CZEŚNIK
Paweł Czekała
ZOFIA
Katarzyna Szymkowiak
JANUSZ
Łukasz Klimczak
MARSZAŁEK
Dariusz Machej
JONTEK
Kamil Zdebel
HALKA
Ilona Krzywicka
oraz
ORKIESTRA I CHÓR
OPERY I FILHARMONI I PODLASKIEJ
TANCERZE/PERFORMERZY
Magdalena Fejdasz, Daniela Komędera-Miśkiewicz, Małgorzata Mielech, Aleksandra Osowicz,
Łukasz Przytarski, Gieorgij Puchalski, Stefano Silvino, Monika Szpunar, Adi Weinberg-Prejna