Pomysł na spektakl nie jest zbyt skomplikowany. Przede wszystkim wprowadza widzów słyszących w meandry języka migowego. Dzięki zaangażowaniu w spektakl czworga niesłyszących, czy też niedosłyszących, można zobaczyć, w jak różny sposób przekazują oni między sobą te same pojęcia.
Jest zabawnie i pouczająco. Kiedy obdarzona fantastyczną energią Marta Abramczyk opowiada o wyparciu jej niedosłuchu przez rodziców, próbach zmuszania do mówienia, widz przestaje czuć się komfortowo. Dyskomfort wzrasta, kiedy za pomocą efektów dźwiękowych docierają do niego zniekształcone dźwięki mające wyobrazić słyszącym, co odczuwają niepełnosprawni po wszczepieniu implantów. Szczególnie, kiedy pada cena 80 tys. zł. I szczęśliwie informacje, że NFZ refunduje zabieg w całości.
Ale od przekazywania w języku migowym prostych pojęć do abstrakcji - droga daleka. Świetnie zrealizowana scenka naocznie uświadamia, jak trudno gestami przekazać sformułowania dotyczące choćby pojęć dobra i zła. Ciekawie wypada pokazany z własnym cieniem Adam Stoyanov. Ciekawie o różnicach w językach opowiada Pavel Sosinski, zaś Jolanta Sadłowska ma może najtrudniejszą rolę - musi zdobyć skupienie widzów starając się przemówić do nich mimo niepełnosprawności.
reżyseria: Wojtek Ziemilski
scenografia, współpraca reżyserska: Wojciech Pustoła
reżyseria świateł: Artur Sienicki
muzyka: Aleksander Żurowski
kostiumy: Krystian Jarnuszkiewicz
obsada: Marta Abramczyk, Jolanta Sadłowska, Pavel Sosinski, Adam Stoyanov
tłumaczenie: Katarzyna Głozak, Joanna Ciesielska
Premiera: 24 września 2016
Bohaterka Senatorium Miłości tańczy 3
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
