Judyta Sierakowska – Nikt nie słucha. Reportaże o disco polo

Takiej książki jeszcze nie było, ale już jest. Bo Judyta Sierakowska, na ile mogła, na tyle temat disco polo zgłębiła. I to solidnie. Od narodzin gatunku, jego weselnych prapoczątków, przez szalony rozkwit w latach 90. po renesans w XXI wieku. Rozmawiała nie tylko z największymi muzykami gatunku, ale też w końcówce książki penetruje środowisko fanów. Tych zakochanych w muzyce i tych, dla których disco polo jest czymś ważnym, z racji niepełnosprawności. I ukazuje choćby fantastyczną twarz Marcina Millera z Boysów, który od lat przyjaźni się z fanką z poważnym wodogłowiem.

„Nikt nie słucha. Reportaże o disco polo” nie mogą się obyć bez znaczących akcentów białostockich i podlaskich. Ot choćby wspomnienia Anny Markowej, osiadłej w Białymstoku poetki, która napisała tekst do piosenki „Powiadali przyjaciele” Janusza Laskowskiego. Odświeżona przez Fanatic jako „Czarownica” do dziś stanowi żelazny punkt występów zespołu. To także mity założycielskie gatunku. Podobno Sławomir Skręta założył Blue Star po to, żeby wydawać Fanatic. Bayer Full, Akcent, Boys i Milano zgłosili się już sami.

Judyta Sierakowska, choć popisuje się interesującym reserachem (cytuje nawet artykuł naszego byłego kolegi redakcyjnego Jacka Chlewickiego o 100 milionach wyświetleń „Ona tańczy dla mnie” na You Tube), nie weryfikuje pochodzenia nazwy disco polo. W książce „Życie to są chwile” wymyślenie nazwy disco polo Zenek Martyniuk przypisuje wszak sobie, zaś w swoim reportażu Sierakowska cytuje wspomnianego Skrętę z filmu dokumentalnego „Bara bara” Marii Zmarz-Koczanowicz z roku 1996. Ciekawe – który z panów ma rację? Tego się akurat nie dowiemy.

Za to sporo można się dowiedzieć o kulisach sukcesu Cezarego Kuleszy, dziś jednego z najbogatszych białostoczan. Okazuje się, że uczył się w nieistniejącym już Technikum Przemysłu Spożywczego, a zaczynał karierę biznesową od handlu piwem w rodzinnych Kuleszach Kościelnych. Wyczuł połączenie muzyki z pieniędzmi zakładając klub Scorpio we Wnorach Wiechach, a o przejmowaniu praw do nazw i piosenek szczerze opowiada Marcin Siegieńczuk, niegdyś z zespołu Toples. Sierakowska dzięki znajomościom z organizatorami wyjaśnia czytelnikom z całej Polski zasady funkcjonowania wiejskich klubów tanecznych. O zachowaniu odległości 50 km od jednego do drugiego, o organizacji specjalnych linii autobusowych i, najważniejsze, o tym, że imprez nie robiło się w piątki, bo w soboty rolnicy normalnie pracują.

Historycy gatunku z pewnością wzruszą się wspomnieniami z pierwszej Gali Piosenki Popularnej i Chodnikowej, zaś wszyscy białostoczanie mogą uronić łezkę czytając, z jaką czułością opisała działalność Jarosława Dziemiana. Nazywa go co prawda „królem kiczu i Przedsiębiorstwa Wielobranżowego Jard”, ale czytelnik szybko zmieni opinię o „chłopaku z Młynowej”, kiedy przeczyta ile osób wspomina go niezwykle serdecznie.

Politolodzy znajdą cały rozdział poświęcony wykorzystywaniu disco polo w kampaniach politycznych, ze szczególnym uwzględnieniem formacji Top One, która według znawców aż o 9 punktów procentowych zwiększyła ilość głosów oddanych na Aleksandra Kwaśniewskiego. Jest też rozdział poświęcony paniom parającym się disco polo. Od kulis powstania grupy Top Girls, przez wspomnienia nagich sesji zdjęciowych Shazzy i niedawnej Magdy Narożnej.

Pieniądze w reklamówkach, milionowe nakłady kaset i kupowanie czasu antenowego w polsatowskim Disco Relax dziś brzmią egzotycznie, ale skoro disco polo ma się wciąż świetnie a okładkę książki Judyty Sierakowskiej zdobi zrobione w Białymstoku zdjęcie muralu z Zenkiem Martyniukiem to „Nikt nie słucha. Reportaże o disco polo” są nie tylko lekturą obowiązkową dla studentów kulturoznawstwa, ale też pomagają zrozumieć Polskę tu i teraz.

Zobacz też: Premiera filmu "Zenek" w Białymstoku. Zobacz, co się działo w Heliosie Atrium Biała (zdjęcia)

Judyta Sierakowska spotka się z czytelnikami w środę, 26 lutego, 2020 o godz. 17 w ramach cyklu „Środy Literackie”. Książnica Podlaska im. Łukasza Górnickiego w Białymstoku
ul. Marii Skłodowskiej-Curie 14 A (VI piętro)
Wstęp wolny.