Hodowla psów? To proste

Moja przygoda z yorkami zaczęła się siedem lat temu. Wtedy w naszym domu pojawiła się malutka suczka Stella – mówi Małgorzata Nowak, hodowca psów rasy yorkshire terrier i maltańczyk. – Piesek był prezentem urodzinowym dla mojej córki Michaliny.

Od tego momentu te małe pieski zawładnęły sercami całej rodziny pani Małgorzaty.

– Potem do naszego domu zawitała czteromiesięczna suczka Szuszu – opowiada pani Małgorzata.

We wrześniu 2006 roku odeszła Stella, pozostawiając pięć szczeniąt.

– Po namyśle postanowiliśmy, że zostanie z nami córka Stelli, Cheri – mówi właścicielka psów. – I tak jakoś poszło. Potem pojawiła się rozrabiająca suczka Dafne. A w ubiegłym roku do rozbrykanej gromadki dołączyły dwa maltańczyki.

Ale to nie wszystko. Dla równowagi w domu jest jeszcze duża suczka Dakota, rasy rhodesian.

Bardzo dobry pomysł

– Kiedyś chciałam studiować weterynarię – mówi pani Małgorzata.

Jednak studia pani Małgorzata skończyła zupełnie inne. Ale miłość do zwierząt przetrwała.

– Świadomie podjęłam decyzję, że nie będę pracować zawodowo, tylko zajmę się domem. A teraz dzięki temu mogę rozwijać swoją pasję – mówi.

W ciągu roku w hodowli na świat przychodzi około 10-15 szczeniąt, są to dwa-trzy mioty w roku. To liczba, która zwalnia hodowcę z płacenia podatków i rejestrowania działalności gospodarczej, ale – co istotne – wymaga od niego wstąpienia do Związku Kynologicznego. Wszystkie pieski, które rodzą się w hodowli, posiadają rodowody.

– Z pieniędzy za szczenięta nie można by było przeżyć – przyznaje pani Małgorzata. – Po prostu, mam za małą hodowlę. Ale jest to doskonały sposób na poprawienie finansów domowych.

Dla kogo york?

– Gdy zdecydujemy się na takiego psa, musimy zastanowić się, czy mamy dostatecznie dużo czasu, aby się nim zajmować – mówi hodowca. – Pies to nie zabawka, tak jak niektórzy myślą. York to ogromny obowiązek.