Galeria Arsenał. Krzysztof Garbaczewski - wystawa "Badania terenowe" - performance i tłumy gości (zdjęcia, wideo)

W niedzielę wystawę „Badania terenowe” otworzył w Galerii Arsenał Krzysztof Garbaczewski. Wśród autorów prac znalazł się m.in Jan Strumiłło, autor wielkich stalowych głów.

- Pozowałem do tej stalowej głowy, która jest znacznie większa i znacznie mocniejsza niż moja głowa naturalna – mówił z uśmiechem profesor Andrzej Strumiłło. - Ale na tym polega sztuka, by zmienić skalę, zmienić punkt spojrzenia, zmienić materię, pokazać nam całe bogactwo świata, którego normalnie nie dostrzegamy – na tym polega sztuka, a już szczególnie sztuka awangardowa. Burzy ona, co dotychczas było, stawia w to miejsce zupełnie nowe wizje, używa nowych narzędzi i instrumentów. Bo żeby zajrzeć do wirtualnej rzeczywistości, trzeba mieć przyrządy – nasze własne, naturalne oczy, to za mało. Trzeba mieć magiczne okulary!

Skręcając z klatki schodowej w lewo zobaczymy gigantycznej wielkości zdjęcie łąki. Profesor Strumiłło zdradził nam, że to zdjęcie właśnie jego okolicy autorstwa Anny Strumiłło. Po prawej stronie można spróbować wejść w wirtualną rzeczywistość Dream Adoption Society_Locus Solus, 2017–2018. Zobaczyć fragment spektaklu "Makbet" z Teatru Aleksandryjskiego w Petersburgu czy zobaczyć mapę świata w wersji Aleksandry Wasilkowskiej przygotowanej do spektaklu "Hamlet".

Przechodząc przez labirynt, czyli instalację site specific zaprojektowaną przez samego Krzysztofa Garbaczewskiego można dojść do sali, gdzie przez 71 minut można oglądać film Karola Radziszewskiego "Książę".

Krzysztof Garbaczewski – (ur. 1983 w Białymstoku) reżyser teatralny, autor adaptacji, na podstawie których tworzy tzw. teatralne instalacje łączące performance, sztuki wizualne oraz muzykę. Pierwszy polski artysta pracujący w technologi Virtual Reality. Najważniejszy reżyser teatralny swojego pokolenia. Ukończył Wydział Reżyserii i Dramatu w krakowskiej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego. Laureat wielu nagród m.in. Paszportu Polityki (2012).

Adaptował m.in. Tybetańską Księgę umarłych (Teatr Polski we Wrocławiu, 2009) i Kronosa Witolda Gombrowicza (Teatr Polski we Wrocławiu, 2013). Spektakle Odyseja (Teatr im. Jana Kochanowskiego w Opolu, 2009), Życie seksualne dzikich (Teatr Nowy w Warszawie, 2011), Balladyna (Teatr Polski w Poznaniu, 2013), Kamienne niebo zamiast gwiazd (Teatr Nowy w Warszawie, 2013), Zwycięstwo nad słońcem (Teatr Wielki – Opera Narodowa, 2014), Hamlet (Narodowy Teatr Stary im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie, 2015), Robert Robur (TR Warszawa 2016), Uczta (Teatr Nowy w Warszawie, 2017) Chłopi (Teatr Powszechny w Warszawie, 2018).

Aktualnie wraz z założonym przez siebie kolektywem Dream Adoption Society na zaproszenie Instytutu Adama Mickiewicza przygotowuje w Nowym Jorku spektakl i wystawę dotyczącą związków poety Allena Ginsberga z polską sceną artystyczną w latach 60. i 70.