Wyjeżdżamy do pracy

Wyjeżdżają przede wszystkim mężczyźni. Najwięcej z powiatów siemiatyckiego, sejneńskiego i bielskiego. Choć w Europie kryzys, a u nas mimo wszystko więcej miejsc pracy niż chociażby osiem lat temu – Polacy nadal pracują za granicą.

Kuszą nas większe zarobki, lepsza opieka socjalna i to, że w większości europejskich państw firmy chętnie zatrudniają fachowców z Polski. Bo na szczęście powoli łamiemy stereotypy – Polak to już teraz nie tylko pijak i złodziej, ale coraz częściej dobry, świetnie wykształcony fachowie, na którym można polegać w każdej sytuacji.

W grudniu ubiegłego roku Wyższa Szkoła Ekonomiczna w Białymstoku wspólnie z Instytutem Pracy i Spraw Socjalnych w Warszawie na terenie woj. podlaskiego przeprowadziły wywiad kwestionariuszowy, na podstawie którego zdiagnozowano skalę i strukturę migracji zarobkowych w regionie. Z zebranych danych wynika, że jedna piąta podlaskich gospodarstw domowych jest dotknięta zjawiskiem emigracji zarobkowych.

Na Podlasiu króluje patriarchat

Z badań wynika, że w woj. podlaskim częściej wyjeżdżają mężczyźni (55,1 proc.) niż kobiety. Wynika to z dominującego w naszym regionie patriarchalnego modelu rodziny.

– To potwierdza rzeczywisty układ struktury rodzin w północno-wschodniej Polsce, gdzie jeszcze w większości rodzin jest przekonanie, że to mężczyzna powinien zarabiać na rodzinę – mówi prof. Andrzej Sadowski, socjolog. – Ale jest jeszcze inny bardzo ważny argument. Wyjazd mężczyzny jest dużo bardziej bezpieczny z punktu widzenia utrzymania trwałości rodziny. Uważa się bowiem, że wyjazd żony to większe ryzyko i typu społecznego, i kulturowego: że spotka kogoś innego, że nie dochowa wierności małżeńskiej.

Młodzi: Wyjeżdżamy!

Najbardziej mobilni są młodzi. Najczęściej wyjeżdżają osoby w wieku 25-34 lat. To aż 37,3 proc. spośród emigrantów.

– Jeszcze niedawno struktura wyjeżdżających była podobna do struktury całości społeczeństwa – komentuje wyniki badań prof. Sadowski. – Dzisiaj rzeczywiście młodzi zdecydowanie przeważają. Wynika to z kilku kwestii. Po pierwsze, starsi zwykle mają pracę u nas, więc nie muszą zaczynać kariery od początku. Po drugie – jest coraz większe przekonanie, że żeby wyjechać, trzeba dysponować kompetencjami kulturowymi. A nimi w większym zakresie dysponują młodzi. Po trzecie – wyjazd młodego jest wyjazdem bardzo uproszczonym, ponieważ nie wiąże się z uzgadnianiem relacji rodzinnych. Młodzi są częściej singlami, wobec tego sami decydują o swoich wyjazdach.

Prof. Sadowski zwraca uwagę, że młodzi są świetnymi pracownikami.

– Mają tzw. największy kapitał ludzki, ja go nazywam kapitałem młodości. Ten kapitał wywieziony za granicę wraz z naszymi emigrantami tam już de facto pozostaje. Bo to są pewne cechy, właściwości, możliwości, które są związane z osobą młodą, które już tracą na znaczeniu wtedy, kiedy osoba wchodzi w wiek dojrzały. Tu chodzi o to, że młody jest wykształcony, ma bardzo zaktualizowane wykształcenie, ma silną motywację do pracy i jest ją w stanie podjąć nawet za niższe wynagrodzenie, bo liczy, że to może być początek jakiejś większej kariery zawodowej. Jest to osoba samotna, więc w pełni dyspozycyjna i – co bardzo ważne – osoba zdrowa – podkreśla.

Kolejnymi grupami osoby w wieku 35-44 lat (21,6 proc.). Najrzadziej do pracy za granicą wyjeżdżają zaś osoby starsze, po 60. roku życia (5,1 proc.) i te bardzo młode, które nie ukończyły jeszcze 25. roku życia (9,7 proc.).

Zapłaćcie nam więcej Dlaczego wyjeżdżamy? Przyczyn jest wiele. Jednak najczęściej o emigracji decydują przyczyny ekonomiczne, czyli brak pracy czy zbyt niskie zarobki w kraju. Ponad 78 proc. ankietowanych zadeklarowało, że postałoby w Polsce, gdyby otrzymywało tu wyższe wynagrodzenie.

Jednocześnie ponad połowa ankietowanych poleciłaby kraj, w którym obecnie przebywa, jako docelowe miejsce pracy innym osobom. Dla wielu z nich wskazany kraj jest godny polecenia ze względu na wyższe wynagrodzenie od tych, jakie są oferowane w Polsce, lepsze warunki pracy i szybsze znalezienie zatrudnienia. Badani zwracali również uwagę na takie aspekty jak lepsze warunki życia, bardziej przyjaźni ludzie i lepsza opieka medyczna.