Galeria Marchand. Iwona Ostrowska - Ptaki mówią, czyli poezja i plastyka rama w ramie (zdjęcia)

- Ptaki wymyśliłam, bo są pięknie graficzne, dużo też mówią o człowieku – dlatego „ptaki mówią” - kontynuuje Iwona Ostrowska. - To także ptaki miłości,ptaki, które cierpią. Ptaki towarzyszą nam wszędzie.
- To temat na całe życie – mówi z przekonaniem Ostrowska. - Można je umieszczać w różnych miejscach i różnie je potraktować, zawierają w sobie też różne emocje.

Bo obok wielkich płócien olejnych z silnie zaznaczoną czerwienią, są niewielkie akryle w żółci, brązach, a kontury ptaków szkicowane są pewną, czarną kreską. Jej znakiem graficznym.

- Te obrazy rzeczywiście są malowane z temperamentem – przyznaje Ostrowska. Ale nie portretuje konkretnych gatunków występujących w przyrodzie. To bardziej kwestia przekazywania emocji widzom.

- Zazwyczaj wybieram sobie kształt ptaka i dostosowuję do emocji, do tematu z jakim się mierzę – przyznaje malarka. - Wzbogacam je kreską, plamą, jeżeli chcę namalować bardzo agresywnego ptaka – dobieram odpowiednią kreskę, kiedy ma być łagodny i ciepły – traktuję kreskę zupełnie inaczej.

Jednak to nie barwa definiuje wielkość płótna, a raczej sposób w jaki Ostrowska chciała połączyć swoje malarstwo ze słowem. Bo na ścianach Galerii Marchand rozgrywa się opowieść z narracją Grzegorza Pikory ilustrowana właśnie pracami Ostrowskiej.

- To był pomysł mojego kolegi, z którym razem byliśmy na plenerze w Wierzbicy na Lubelszczyźnie - opowiada Ostrowska. - On pisze poezje i stwierdziliśmy, że zrobimy coś razem wspólnie. I tak namalowałam na tym plenerze ptaki dopasowane do tych wierszy – dlatego „Ptaki mówią”.

Zdaniem malarki najtrudniejszy jest sam pomysł na ptaka.

- Kiedy już się znajdzie, ptaki malują się same – przyznaje Ostrowska.

Malarka opowiada, że inspirowała się poezją, autor wierszy twierdzi, że to Ostrowska inspirowała go do pisania wierszy.

- Razem na plenerze powstał taki pomysł, żeby pisać teksty wsłuchując się w ptaki – mówi Grzegorz Pikora. I recytuje:

krzykliwe chorągiewki tańczą
na dachach domów pozbawionych okien
w kleszczach zimnych plakatów na ścianach
znieruchomiali ludzie jak strachy na wróble,
nie dzieje się już nic pozostał strach

- Ptak jest dla mnie symbolem Iwonki, jej malarstwa – mówi Pikora. - To wsłuchiwanie się w głosy ptaków, które śpiewały kiedy malowała. Ja wtedy pisałem teksty i tak to się zgrało, że zaczęliśmy współtworzyć. I zapowiada, że będzie jeszcze jedna wystawa prac, które powstały z wzajemnej inspiracji.

Wystawę Iwony Ostrowskiej w Galerii Marchand można oglądać do 18 marca.

Ptaszyca

Nieczęsto zdarza się artyście posiadać temat, z którym jest identyfikowalny. Temat wielowymiarowy, głęboki, dający nieograniczoną możliwość interpretacji, tak emocjonalnych, jak i formalnych. Takim tematem u Iwony Ostrowskiej są ptaki. W obrazach Ostrowskiej ptaki są przedmiotem i podmiotem, zarazem nabierają cech mistycznych, archetypowych.

Pozbawione kokieterii, formalnych efektów i gierek mają pobudzać wyobraźnię oglądającego prostotą przekazu. Wzbudzać emocje ukryte jakby w dwóch warstwach obrazu, warstwie formalnej, gdzie szerokimi pociągnięciami narzędzia artystka pokazuje swój zdecydowany temperament malarski i w subtelnej warstwie uczuciowej, dającej szerokie pole dla wyobraźni i interpretacji wrażliwego widza. Nie są to obrazy do prostego podobania się, ale nie przechodzi się obok nich obojętnie. Ostrowska nie wpisuje się w wszechobecne mody i maniery. Idzie konsekwentnie własną drogą. Maluje obrazy prawie monochromatyczne, proste i szczere w przekazie, jak urzekające rysunki dzieci, które jeszcze nie nauczyły się naśladować. We wstępie do katalogu jednej z poprzednich jej wystaw, kiedy jeszcze nie malowała ptaków, napisałem, że przeczuwam u niej potencjał i liczę, że znajdzie drogę do jego wykorzystania. Nie myliłem się. „Ptaki” pokazują jej dynamiczny artystyczny rozwój. Obrazy zaczynają układać się w serie, czarne, białe, kolorowe, a mariaż z poezją otwiera przed nią nowe liryczne przestrzenie.

Ostrowska maluje ptaki od kilku lat z rzadko spotykaną konsekwencją i ze świadomością, że ma skarb dla artysty bezcenny, niewyczerpalne źródło inspiracji. Ma temat, którym można się delektować formalnie, ale też głęboko przeżywać. Temat na heroizm i słabość, na uniesienia mistyczne i szarość egzystencji, na rozkoszowanie się materią malarską i ascezą
formalną, na radości i smutki codzienności, na lirykę i dramat. Temat na całe artystyczne życie. Zazdroszczę Jej tego skarbu. Wierze, że go nie roztrwoni.

Bogusław Lustyk

Kim jest Iwona Ostrowska

Iwona Ostrowska - Studia na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. Uzyskała dyplom z malarstwa w pracowni profesora M. Wiśniewskiego. Prace przedstawiała na wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą. Uczestniczyła w Festiwalach Sztuki - Włochy, Turcja, Bruksela, Tunezja, Niemcy, Grecja, Łotwa. Jest uczestnikiem plenerów międzynarodowych i sympozjów twórczych. Prezentowała swoje obrazy na 15 wystawach indywidualnych oraz ponad 80 wystawach zbiorowych.
Sztuka, którą tworzy, rozpięta jest między malarstwem olejnym, grafiką, fotografią i projektowaniem graficznym. Jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków, należ do Grupy Twórczej PositiveART i Młodzi Sztuką.
Tworzy autorskie projekty artystyczne, a także działa jako organizator/kurator wystaw/projektów ogólnopolskich, promujących sztukę współczesną. Współtworzy projekt artystyczny ProjectART.

Kim jest Grzegorz Pikora

Grzegorz Pikora – pisarz, poeta, dziennikarz, lektor. Absolwent polonistki na UW, dyplom u prof. Marii Janion. Pisze powieści, wiersze, scenariusze i teksty prasowe; robi przedstawienia teatralne i filmy. Czyta dorosłym i dzieciom. Bywa organizatorem wydarzeń multimedialnych i akcji artystycznych.