Uczniowie polecają książki. Ślepa Bogini Anne Holt

W ostatnim czasie większą popularnością cieszą się powieści kryminalne autorów pochodzących z Norwegii, Szwecji, Finlandii. Kiedy byłam już znudzona kryminałami angielskimi i polskimi, postanowiłam skorzystać z rady koleżanki i sięgnęłam po książkę norweskiej prawniczki Anne Holt. Była to "Ślepa Bogini".

Akcja rozpoczęła się całkiem zwyczajnie. Karen Borg, kobieta od wielu lat pracująca w kancelarii adwokackiej, uznała, iż spacer ze swoim psem nad rzeką Aker będzie świetnym sposobem na rozpoczęcie dnia. Nie przypuszczała, że trafi na leżącego mężczyznę bez twarzy. Zwłoki zdają się należeć do narkomana z przestępczą przeszłością. Kilka dni później adwokat zamordowanego zostaje zabity we własnym mieszkaniu. "To nie może być przypadek" - myśli detektyw na Komendzie Głównej w Oslo, Hanne Wilhemson. Niestety, media wpadły na taki sam pomysł. Wkrótce okazuje się, że rozwiązanie sprawy może nie być takie proste... Co zrobi młoda policjantka, gdy zauważy powiązania osób pełniących ważne funkcje państwowe z niewyjaśnionymi morderstwami? Czy odważy się narazić na niebezpieczeństwo siebie i swoich bliskich?

"Ślepa Bogini" w Polsce została wydana stosunkowo późno - po osiemnastu latach od ukazania się jej w Norwegii. To debiut literacki Anne Holt rozpoczynający cykl o detektyw Hanne Wilhelmson. Autorka niegdyś pracowała jako dziennikarka i prawniczka, trzy lata po napisaniu książki zaczęła sprawować urząd ministra sprawiedliwości. Wpływa to na autentyczność jej dzieła. Nie ma w nim typowych błędów popełnianych przez amatorów, takich jak nieznajomość prawa. Co więcej, Norweżka złośliwie krytykuje ojczysty system wymiaru sprawiedliwości: ospałość policji, skorumpowanych polityków, nieścisłości. Zwraca uwagę, iż przeszkadzają one bardziej niż spragnione sensacji gazety, które czasem da się wykorzystać pozytywnie.

Na szczególną uwagę zasługuje kreacja głównej bohaterki. Hanne nie jest typową heroiną z thrillerów. To osoba zamknięta w sobie, mieszkająca w skromnym, aczkolwiek ładnie urządzonym mieszkaniu ze swoją partnerką-lekarzem, Cecile. Koledzy z pracy chwalą jej wyjątkową intuicję. Wielokrotnie rozwiązywała trudne zagadki. Skryta, tajemnicza, niewiele mówi o sobie. Nawet czytelnik ma kłopot z ocenieniem i poznaniem tej niezwykłej persony. Dąży do prawdy, lecz zna granice. Nigdy ich nie przekroczy.

Z żalem stwierdzam, iż humoru nie zauważyłam prawie wcale. Książka jest poważna, jednakże wyczuwa się w niej swoisty klimat. Liczne barwne opisy rekompensują nieciekawy i mało zabawny język. Miłym zaskoczeniem było zakończenie, w którym nie widać schematu typowego dla większości przedstawicieli tego gatunku. Sądzę, że czytelnicy pragnący znaleźć coś świeżego, powinni być zadowoleni. Również osoby nienawidzące błędów wynikających z nieznajomości tematu szybko ją przeczytają. Lektura dobra zarówno na jesienny wieczór, jak i na letnie popołudnie.

Warto było czekać do 2011 roku na polskie tłumaczenie "Ślepej Bogini". Wątek morderstwa został tu świetnie rozwinięty, wszystko ciekawie przedstawione, a poza zwykłą rozrywką, autorka oferuje czytelnikowi rozmyślania na temat praworządności policjantów. Uważam, iż godne polecenia okażą się dalsze części cyklu, które ukażą się już niebawem, także nakładem wydawnictwa Pruszyński i Ska.

Agnieszka Popowska, IV LO w Białymstoku

Jakiś czas temu przeczytałem książkę Erica Emmanuela Schmitta pt. "Oskar i Pani Róża".
Książka przedstawia historię chłopca imieniem Oskar, który choruje na białaczkę. Lekarze nie dają mu więcej jak 12 dni życia. W tym czasie jednak chłopiec przeżywa 130 lat. Rodzi się, dorasta, starzeje. Razem z nim jest także starsza wolontariuszka, którą Oskar nazywa Ciocią Różą. Ona pomaga mu uwierzyć w Boga i przejść przez kolejne etapy swojego życia. Chłopiec stara się nie myśleć o śmierci i cieszy się każdą chwilą. Myślę, że ta książka może wiele nauczyć. Nie tylko dzieci i młodzież, ale też dorosłych. Nakłania nas do refleksji nad swoim życiem i postępowaniem.

Z przyjemnością poleciłbym ją każdemu, kto lubi wzruszające i pełne życiowej prawdy opowieści.

Marceli Gortych, Szkoła Podstawowa w Miastkowie

Ostatnio przeczytałem ciekawą książkę, która trochę zmieniła moje patrzenie na świat. Nosi ona tytuł "Wojownik Trzech Światów". Opowiada o życiu pewnego chłopca, któremu dokucza grupa uczniów ze starszych klas. Każą mu sprzedawać używki, np. alkohol. Podczas kolejnej nagonki uciekł on do pobliskiej fabryki. Okazało się jednak, że to była błędna decyzja, bo napastnicy tam go dopadli. Niespodziewanie zjawia się na pomoc silny wojownik, który odpędza zbójów, a głównego bohatera zabiera do swojego świata, w którym trwa wojna. Ta książka zaciekawiła mnie, jak żadna inna. Trudno mi było przerwać jej czytanie. Wiele treści mnie zadziwiło, a nawet przeraziło. Podobały mi się opisy krajobrazu. Nawet ilustracje były takie, że trudno oderwać wzrok. Książka składa się z 3 części, więc jeśli ktoś chce zrozumieć ją dokładnie, to musi przeczytać wszystkie.

Damian Pskiet, Zespół Szkół w Szumowie

Słusznie Ignacy Krasicki powiedział: "Książka nierozdzielny towarzysz, przyjaciel bez interesu, domownik bez naprzykrzania''. Takim właśnie towarzyszem, przyjacielem i domownikiem jest powieść "Ten Obcy''.

To powieść o Zenku, chłopcu półsierocie, który ucieka z domu, by odnaleźć wuja. Z jego osobą związane są same dobre wspomnienia bohatera. Czytelnik do ostatnich stronic nie ma pewności, czy Zenkowi uda się zrealizować swój plan. To właśnie sprawia, że od książki trudno się oderwać i czyta się ją jednym tchem.

Akcja utworu jest żywa i wartka. Pochłania czytelnika bez reszty. Niezwykłe wydarzenia sprawiają, że książkę czyta się bardzo łatwo i przyjemnie.

Powieść jest cenna ze względu na to, że skłania do zastanowienia nad sobą i światem. Dzięki niej uświadamiamy rolę przyjaźni i zaczynamy rozumieć sens powiedzenia: "Z kim się zadajesz, taki sam się stajesz''.

Ponadto książka ukazuje problemy dzieci z rozbitych rodzin. Są one spragnione miłości i przyjaźni, potrafią zobaczyć i odczuć o wiele więcej niż ich rówieśnicy żyjący w szczęśliwych rodzinach, ale są też bardziej narażone na popełnianie błędów. Gdyby Zenek miał normalny dom, nie ukradłby jabłek czy pieniędzy przekupce. Oprócz tego utwór zachęca młodych do korzystania z pomocy rodziców. Uzmysławia, że czasami warto zaufać dorosłym, gdyż tylko oni mogą pomóc w rozwiązywaniu problemów.

Polecam książkę szczególnie tym, którzy nie bardzo wiedzą, jak postępować w trudnych sytuacjach.

Martyna Karpowicz, Zespół Szkół w Sobolewie

Jedno wam powiem: życie idioty to nie bułka z masłem - tymi słowami autor Winston Groom rozpoczyna opowieść "Forrest Gump".

Główny bohater Forrest Gump uważany jest przez otoczenie za idiotę, ponieważ wolno myśli i zazwyczaj nie potrafi znaleźć właściwych słów, aby wyrazić swoje uczucia. Ale tak naprawdę, to współczesny człowiek, u którego naiwność łączy się z siłą, a także z rodzajem niesamowitej intuicji. Dzięki temu Forrest opanowuje fizykę kwantową, wykonuje w pamięci obliczenia i odnosi sukcesy w interesach. Zrządzenia losu sprawiają, że dane jest mu uczestniczyć w kluczowych wydarzeniach z najnowszej historii Ameryki. Wrodzona dobroć dodaje mu sił i sprawia, że czyny jego okazują się właściwe i trafne. Przede wszystkim Gumpa charakteryzuje wielkie serce oraz potrzeba przyjaźni i miłości. Opowieść, której narratorem i bohaterem jest Forrest, nie tylko bawi i śmieszy, ale chwilami również bardzo głęboko wzrusza.

Ta książka jest warta polecenia szczególnie na smutne dni, ponieważ może poprawić humor. Dzięki niej dowiadujemy się też, że w poszukiwaniu przyjaźni i miłości człowiek uczy się stawać lepszym.

Patryk Korytkowski, Szkoła Podstawowa w Miastkowie