Szkoła na wzgórzu

Przed prawie pięćdziesięciu laty, bo w 1958 roku powołano w Surażu Komitet Budowy Szkoły. Prace ruszyły rok później, a budowę ukończono w grudniu 1960 roku.

W skład komitetu budowy weszli: Włodzimierz Gulewicz, Romuald Hryniewicki, Władysław Leszczyński, Henryk Mierzwiński, Franciszek Holak, Władysław Malecki, Jan Rutkowski, Nataliusz Karłowicz, Franciszek Hryniewicki i Władysław Dmuchowski. Nad całością czuwać miał Michał Sucharzewski. Stara, drewniana szkoła przy ulicy Białostockiej nie nadawała się już do użytku. Nowy budynek powstał w szybkim tempie. Budowa trwała od 19 sierpnia 1959 roku do 20 grudnia 1960 roku. Najwięcej pracy włożyli: Józef Manoś, Eugeniusz Litwińczuk, Józef Kłosko, Wacław Łupiński, Leopold Grygoruk, Konstanty Wierszycki oraz Antoni Dryl. Już w lutym 1961 roku dzieci rozpoczęły naukę w nowych, jasnych pracowniach.

Patron na czasie

Patronem szkoły został Marceli Nowotko. I dlatego też na ręce kierownika Włodzimierza Gulewicza dotarł z Zakopanego telegram od Eugenii Nowotko, czyli siostry tego twórcy PPR-u. I od razu do Suraża zawitało wielu ważnych gości: polityk Bolesław Podedworny, skrzypaczka Wanda Wiłkomirska, aktor Wojciech Siemion i dziennikarz Mieczysław F. Rakowski. W nowej szkole nauczała doświadczona kadra pedagogiczna: Jadwiga Bosiacka, Kazimierz Perkowski, Barbara Ratkiewicz, Antonina Syryjska, Wanda Wierucka i Barbara Wrzosek. Na początku lat 60. wśród uczniów wyróżniało się dwóch Henryków: Sotko i Sianko, a także Marian Borowski, Teresa Górska, Barbara Sosnowska, Stasia Sucharzewska, Irena Krukowska, Ignacy Borowski. Wśród najmłodszych prymusami byli Zbyszek Lempe i Kazik Rosiński. W 1962 roku klasę VII ukończyło 32 uczniów.

Telewizor z komitetu

Dzieci nosiły granatowe fartuszki, białe kołnierzyki i niebieskie tarcze. Najlepsi mieli plakietkę z napisem Wzorowy Uczeń. Natomiast wygrywający w tamtych czasach różne konkursy Kazimierz Andrzejewski otrzymał bezpłatny bilet na wszystkie filmy wyświetlane w szkole.

W 1962 roku Komitet Powiatowy PZPR podarował dzieciom telewizor "Klejnot". Zamontował ten telewizor technik Kazimierz Górecki z Łap. Pierwszymi widzami byli nauczyciele.

Prymusi

W szkole uczyli wówczas: Barbara Wrzosek, Wanda Wierucka, Halina Czaczkowska, Ryszard Januszewski i Kazimierz Perkowski. Szkołą kierował Włodzimierz Gulewicz. W połowie lat 60. szkolnym prymusem był Stasio Łupiński. Ludmiła Starus wyżywała się w recytacjach poezji polskiej i radzieckiej. W tej samej szkole uczyła się też jej siostra Wanda. Dziewczyny były repatriantkami ze Wschodu. Wygrywały wówczas wszystkie konkursy recytacji po rosyjsku, nawet wojewódzkie.

W konkursach historycznych i literackich uczestniczył Kazik Andrzejewski. W szkole wyróżniali się w nauce i pracy społecznej: Irena Michno, Józek Chudziński, Stasio Sakowicz, Alina Sakowska i Heniek Dmuchowski. Szli potem do szkół średnich w Łapach i Białymstoku. Kim teraz są, co robią po tylu latach?