Pożegnanie

Przy prostej, cyprysowej trumnie papieża, stojącej przed ołtarzem, znalazł się Paschał - wysoka świeca symbolizująca Chrystusa. Na trumnie, ozdobionej tylko herbem papieża (krzyżem z pierwszą literą imienia Maryi) leżało Pismo Święte. Wiejący wiatr przewracał przez chwilę kartki Biblii.
Mszę świętą koncelebrowali po łacinie i po włosku kardynałowie wraz z patriarchami katolickich Kościołów wschodnich. Przewodniczył jej dziekan Kolegium Kardynalskiego, niemiecki kardynał Joseph Ratzinger. On też wygłosił homilię. Był bardzo wzruszony. Łamał mu się głos. 10 razy jego słowa wierni przerywali oklaskami.
- Papież Jan Paweł II pragnął dać siebie samego bez ograniczeń Chrystusowi, a w ten sposób także nam, aż do ostatniej chwili, zdawał sobie sprawę, jak prawdziwe jest słowo Pana: "Kto chce zachować swe życie, straci je, a kto straci je, ten je zachowa - powiedział kard. Ratzinger.
Kończąc homilię, polecił duszę papieża Matce Bożej, "Matce, która każdego dnia kierowała Tobą i teraz poprowadzi Cię ku wiecznej chwale swego syna Jezusa Chrystusa".
Dla papieskiej liturgii pogrzebowej zarezerwowany jest kolor czerwony. Dlatego proboszczowie rzymskich parafii mieli stuły w tym kolorze, a prałaci i kapelani Jego Świątobliwości - czerwone okrycia. Były one obszyte taśmą ze stylizowanym motywem pawich oczu - symbolicznym odniesieniem do szczęśliwości w Niebie i chwały oddawanej Bogu przez serafinów i cherubinów.
Po mszy trumna Jana Pawła II została wniesiona do bazyliki. Przed wejściem po raz ostatni zwrócono ją w kierunku ludzi zgromadzonych na Placu św. Piotra. Z bazyliki przeniesiono ją do podziemnych Grot Watykańskich, w asyście węższego grona kardynałów oraz przedstawicieli kanoników watykańskich i bliskich zmarłego papieża, w tym osobistego sekretarza papieża abp. Stanisława Dziwisza.
W grotach ostateczne zamknięto trumnę i umieszczono ją w drugiej, ocynkowanej od wewnątrz trumnie drewnianej, którą złożono - zgodnie z ostatnią wolą papieża - do grobu w ziemi.
Jan Paweł II został pochowany tam, gdzie wcześniej znajdował się grobowiec Jana XXIII, beatyfikowanego w 2000 roku. Miejsce to znajduje się blisko grobu św. Piotra. Na płycie nagrobnej wyryto imiona zmarłego po łacinie i lata, w których żył: Joannes Paulus II 1920-2005.
Podczas składania trumny w grobie odśpiewano "Salve regina" - "Witaj Królowo" - jedną z najstarszych (XI w.) antyfon ku czci Matki Bożej, matki Miłosierdzia. Na zakończenie ceremonii, która trwała do godziny 14.20, notariusz kapituły bazyliki watykańskiej sporządził świadectwo prawdziwości pochówku i odczytał je zebranym.