Mały podatnik. Jakie ma preferencje w zakresie amortyzacji.

Przypomnijmy - za małego podatnika uważa się podatnika (PIT i CIT), u którego przychód brutto ze sprzedaży (wraz z należnym VAT) nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym równowartości złotowej 1.200.000 euro (dla roku 2010 są to przychody za rok 2009 wynoszące 5.067 tys. zł, a więc przy stawce VAT 22 proc. - netto 4.153 tys. zł).

W przypadku spółek osobowych za małego podatnika uważa się każdego ze wspólników odrębnie, gdyż podatnikiem nie jest spółka, lecz jej właściciele, co oznacza iż limit przychodu ze sprzedaży 1.200.000 euro, dotyczy spółki jako całości, a nie poszczególnych jej wspólników.

Mali podatnicy w ramach tych preferencji mają możliwość dokonania jednorazowej amortyzacji środków trwałych (maszyn urządzeń, środków transportowych z wyłączeniem samochodów osobowych) w roku podatkowym, w którym środki te wprowadzone zostały do ewidencji środków trwałych.

Przy czym łączna wysokość tych odpisów (niezależnie od liczby środków trwałych) nie może przekroczyć w 2010 roku równowartości 100.000 euro, według średniego kursu NBP na pierwszy roboczy dzień października roku poprzedzającego rok podatkowy, w zaokrągleniu do pełnych tysięcy złotych. Limit ten na 2010 rok wynosi zatem 422 000 zł.

W spółkach osobowych limit łącznej wartości odpisów amortyzacyjnych w 2010 r. w wysokości 100.000 euro, tj. 422.000 zł, dotyczy – jak podkreślono – spółki, przy czym każdy z jej wspólników powinien spełniać przesłanki pozytywne dla takiego odpisu (tak orzekł WSA w Rzeszowie w wyroku z 22.07.2010 r., sygn. I SA/Rz 372/10).

Odpis amortyzacyjny od nabytych środków trwałych – nieprzekraczający limitu – może nastąpić w roku podatkowym:

- jednorazowo, w miesiącu wpisania środka trwałego do ewidencji,

- w ciągu roku, w ratach miesięcznych lub kwartalnych,

- w ostatnim miesiącu danego roku podatkowego.

Wybór sposobu odpisów amortyzacyjnych należy do podatnika.

Od następnego roku podatkowego podatnicy – jeżeli środek trwały nie został w pełni odpisany – amortyzują go według ogólnych zasad metodą liniową bądź degresywną.

Jednorazowa amortyzacja stanowi dla podatników (w przypadku spółek osobowych – dla wspólników) pomoc de minimis, której zasady reguluje stosowne rozporządzenie Komisji (WE). Pomoc ta wchodzi w zakres kwoty limitu tej pomocy, który ze wszystkich tytułów w dowolnie ustalonym okresie 3 lat podatkowych nie może przekroczyć równowartości 200.000 euro. Pomoc tę potwierdzają organy podatkowe w zaświadczeniu o pomocy de minimis.