Ksiądz mitrat Aleksander Makal nie żyje. To długoletni emerytowany proboszcz parafii św. św. apostołów Piotra i Pawła w Wasilkowie

1 grudnia 2020 roku zmarł ks. mitrat Aleksander Makal, długoletni emerytowany proboszcz i rezydent parafii św. św. apostołów Piotra i Pawła w Wasilkowie, Diecezji Białostocko-Gdańskiej. Miał 93 lata.

Ksiądz mitrat Aleksander Makal urodził się w 1927 roku w Łosośnie Wielkiej.

Rodzice chcieli dać mu imię Dymitr, gdyż urodził się w dniu św. Wielkiego męczennika Dymitra z Salonik, ale ojciec chrzestny, który powiózł go do chrztu w Kuźnicy, przekazał batiuszce, że ma nazywać się tak jak on – Aleksander.

napisał w Przeglądzie Prawosławnym Sławomir Makal, syn ś.p. ks. Aleksandra.

Gdy ojciec miał 12 lat wybuchła II wojna światowa. Najpierw przyszli ateistyczni sowieci, wprowadzając komunistyczne porządki, później nastąpiła okupacja niemiecka, po czym w 1944 roku ponownie przeszedł front i za nim wyzwolenie. Dom Makali był położony sto metrów od strategicznej drogi łączącej Białystok z Grodnem, więc żołnierze często do niego zachodzili, za każdym razem pozbawiając mieszkańców i tak skromnych zapasów żywności.
Najgorsze miało jednak nastąpić. Lata 1944-1947 Papa zapamiętał jako rajdy uzbrojonych band, określających się jako żołnierze polskiego podziemia, a tak naprawdę byli to zwyczajni rabusie i bandyci, dokonujący porachunków, szczególnie wobec swoich sąsiadów i niewinnych mieszkańców. Koszmary tego okresu będą w snach prześladować Papę przez całe życie.

W roku 1949 Aleksander Makal zostaje powołany do służby wojskowej. Służy w Nysie Łużyckiej w wojskach inżynieryjnych. Jako saper rozbraja miny na pozostałych z czasów wojny polach minowych. Okres dwuletniej obowiązkowej służby wojskowej z uwagi na „zimną wojnę” zostaje wydłużony do trzech lat. Papa jako zdolny żołnierz zostaje wysłany do szkoły podoficerskiej i kończy ją w 1952 roku w stopniu chorążego.

Ludowe Wojsko Polskie proponowało mu karierę zawodową, a rodzice czekali z utęsknieniem na dziedzica gospodarstwa.

Kiedy jednak Papa prosi ich o błogosławieństwo na rozpoczęcie nauki w Prawosławnym Seminarium w Warszawie, nie wahają się ani chwili, gdyż wiedzą jak silne było przywiązanie ich syna do Cerkwi (od najmłodszych lat przysługiwał w kuźnickiej świątyni, czytał też Apostoła).

W 1957 roku ukończył Prawosławne Seminarium Duchowne w Warszawie.

25 września 1955 roku będąc jeszcze seminarzystą ożenił się z Ireną Lisowską.
26 września 1955 roku przyjął święcenia diakońskie z rąk Jego Eminencji metropolity Makarego.
Święcenia kapłańskie otrzymał 30 marca 1957 roku również z rąk Jego Eminencji metropolity Makarego. W tym samym roku został mianowany proboszczem parafii w Wojnowie. W tym czasie obsługiwał cerkwie w Mrągowie (1961-1971), Giżycku (1966), Orzyszu (1967-1970).
W 1968 roku pełnił obowiązki dziekana okręgu olsztyńskiego. Posługę w Wojnowie pełnił do 1971 roku, kiedy został mianowany proboszczem parafii św. ap. Jana Teologa w Supraślu. Tego samego roku został podniesiony do godności protoijereja.

W latach 1984-2004, ks. Aleksander był proboszczem parafii w Wasilkowie. 13 lipca 2004 roku przeszedł w stan spoczynku i został mianowany rezydentem parafii św. św. apostołów Piotra i Pawła w Wasilkowie. Za gorliwą i oddaną służbę Cerkwi został nagrodzony mitrą (2004), Orderem św. Marii Magdaleny II klasy z ozdobami oraz Orderem św. św. Cyryla i Metodego.

Według wspomnień syna parafię wasilkowską o. Aleksander obsługuje do 2006 roku, kiedy to przechodzi na emeryturę (na własną prośbę) i przenosi się do rodzinnego domu w Supraślu. Dzięki życzliwości namiestników i braci monasteru supraskiego, a w szczególności wielkiemu sercu biskupa Grzegorza, o. Aleksander Makal nadal służy przy ołtarzu jako rezydent parafii.

Ksiądz Aleksander Makal był też zapalonym pszczelarzem.

Czytaj też: Zmarł ks. mitrat Mikołaj Dejneko, proboszcz parafii w Dąbrowie Białostockiej

Boskiej Liturgii oraz obrzędowi pogrzebu zmarłego kapłana, 3 grudnia o godz. 8 w supraskim monasterze, przewodniczyć będzie Jego Ekscelencja Najprzewielebniejszy Andrzej Biskup Supraski. Panichida sprawowana będzie również w monasterskiej świątyni, 2 grudnia o godzinie 18