Spektakl podejmuje dyskurs z poczuciem osamotnienia, lęku przed ciemnością i samotnością.
Sprowadzona do minimum ruchowego choreografia w zestawieniu z pracą ciała ukierunkowanego na proces i przekroczenia fizyczne jest wynikiem spotkania Tomasza Bazana i Honzu Takamoru. Artyści przez kilkanaście dni improwizowali na ulicach Berlina, tworząc zarys choreografii nastawionej na obserwację zarówno tego, co rodzi się w środku, jak i tego, co przychodzi z zewnątrz.
Powstał zespół sekwencji ruchowych, wynikających bezpośrednio z przestrzeni miejskiej. Zaadoptowany na nowo przez Tomasza Bazana (Hoznu Takamoru po długiej kontuzji nie wrócił już do tańca) tworzy laboratorium ruchowe, które, wykorzystując choreografię konceptualną, porusza zagadnienia pustki, samotności i tożsamości. W spektaklu można odnaleźć wpływy zarówno baletu klasycznego, jak i tańca butoh
Indukcje
reżyseria, choreografia, taniec: TOMASZ BAZAN z udziałem JACKA PONIEDZIAŁKA (Nowy Teatr)
koncepcja przestrzeni: TOMASZ BAZAN i MARTIN SHWITSH
muzyka: TOMASZ KREZYMON
video: MONIKA KOTECKA
konsultacje choreograficzne: HONZU TAKAMORU TANIA ANDROWSKA oraz MARTIN SHWITSH
grafika: PATRYCJA PŁANIK
realizacja światła/dźwięku/video: MACIEK POŁYNKO
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
