Bez mostu nie ma życia

- Tak nie można - denerwuje się Szczepan Zalewski, burmistrz Nowogrodu. - Fatalny stan tej konstrukcji znany jest od dawna. Remont miał się zaczynać dwa lata temu, potem były kolejne terminy. Aż wreszcie tydzień temu otrzymałem decyzję.
Jego zdaniem, najpierw powinny być rozmowy i uzgodnienia co zrobić po zamknięciu mostu. Sytuacja jest poważna: z przeprawy rzadziej lub częściej korzystają cztery tysiące mieszkańców gminy. Latem dochodzi drugie tyle sezonowych, którzy wznieśli w rejonie ujścia Pisy do Narwi domki wypoczynkowe oraz wczasowiczów. A są jeszcze turyści jadący na Mazury. Przede wszystkim jednak jest to dramat rolników. Niektórzy na swoje pola będą musieli jeździć objazdami nawet 30 kilometrów. Za miesiąc wrócą do szkoły dzieci. Gminny gimbus będzie musiał pokonywać dwa razy dziennie po 160 kilometrów.
- Możemy także trafić do księgi rekordów Guinessa - z kwaśną miną uśmiecha się burmistrz. - Jeden z naszych okręgów wyborczych tworzą wsie po obu stronach Pisy. Wybrany jesienią radny będzie do tej drugiej jeździć 60 kilometrów.
Niezbędny remont mostu ma się zacząć wiosną przyszłego roku. Potrwa co najmniej dwa lata.
- Tak się nie da żyć - kwituje mieszkaniec Morgownik.
Burmistrz z sołtysami zabiegał u marszałka województwa o przełożenie terminu zamknięcia mostu. Bez skutku. Inne wyjście to wzniesienie tymczasowej przeprawy.
- Wiem, że taką konstrukcją, którą można by rozstawić w kilka godzin, dysponuje w naszym regionie administracja dróg krajowych. Można także pomyśleć o moście pontonowym, ale to znacznie gorsze wyjście - mówi Szczepan Zalewski.
Gorączkowe negocjacje w Nowogrodzie i Morgownikach trwają. A rolnicy się niecierpliwią, bo już zaczęły się żniwa.