Anatol Krawczuk - ludowy malarz

Płótna żyją chwilą, każdą porą roku, zapachem otawy i snopem żyta. Spokojnym nurtem rzek i cebulastych kopuł cerkiewek - tak określa twórczość Anatola Krawczuka Iwona Marcinowicz-Jakimiuk, historyk sztuki: - Pędzlem malarz stworzył nastrój melancholii jesiennego pejzażu, ukazał detal architektury drewnianych chałup rodzinnej wsi, dzięki którym mała ojczyzna artysty jest łatwo rozpoznawalna.
Mały Tolę od zawsze ciągnęło do sztuki. W dzieciństwie lubił rysować, malować, dla koleżanek robił wycinanki, którymi przyozdabiano okna i ikony. I chociaż talent zauważono to skrzydeł rozwinąć nie mógł. Anatola Krawczuka dola nie rozpieszczała. Rodzina była biedna, a atmosfera i czas nie sprzyjały twórczości.

- Mimo że w 1940 roku był skierowany na kursy do Domu Twórczości w Białymstoku a potem otrzymał propozycję podjęcia nauki w Instytucie Sztuk w Witebsku, mieście Marca Chagalla, to trudna sytuacja materialna nie pozwoliła na urzeczywistnienie planów - mówi Doroteusz Fionik, komisarz wystawy.
Jednak malarstwo pozostało życiową pasją Anatola Krawczuka. Mimo sędziwego wieku Krawczuk jest nadal twórcą czynnym, a przy tym najbardziej rozpoznawalnym wśród artystów-amatorów Ziemi Bielskiej. Na jubileuszowej wystawie zaprezentowane zostały prace, które powstały w ostatnim trzydziestoleciu. Najwięcej jest obrazów najnowszych, powstałych nawet w 2008 roku.

Też tak chciała

Wrażliwość i artystyczne spojrzenie na świat przejęła Eliza Krawczuk, wnuczka malarza. W Muzeum Małej Ojczyzny zaprezentowano również klika prac młodej artystki.

- Pamiętam z dzieciństwa, jak przyjeżdżałam do dziadka, to on zawsze wyciągał farby i sztalugi - opowiada Eliza Krawczuk. - Ja siadałam na krzesełku obok niego i patrzyłam, jak on maluje. Już wtedy wiedziałam, że ja też tak chcę.
Eliza Krawczuk podejmowała próby malowania, ale bezskutecznie. Jak sama twierdzi, chyba brakowało tego czegoś, co miał dziadek.

- Jak poszłam na studia, na Akademię Podlaską w Siedlcach na kierunek pedagogiczny ze specjalnością plastyka, wówczas zetknęłam się z konkretnymi pracowniami - mówi Eliza Krawczuk. - Cztery lata temu tak podziałała na mnie pracownia grafiki, zapach farb drukarskich, terpentyny, kontakt z prasą drukarską, że zainteresowałam się grafiką. Wtedy powstały pierwsze moje prace.

Twarz pod maską

Potem przyszła kolej również na malarstwo. W czasie studiów Eliza Krawczuk miała trzy wystawy w Centrum Kultury i Sztuki w Siedlcach, rok temu miała wystawę w kawiarni artystycznej Hades w Lublinie. We wrześniu planuje wystawę w Śląskim Zamku Sztuki i Przedsiębiorczości w Cieszynie. W Studziwodach przedstawiła jedynie mały ułamek zwego dorobku artystycznego.

- Samych obrazów olejnych mam ponad pięćdziesiąt - dodaje początkująca artystka. - Do tego trzeba jeszcze dodać grafiki. Inspiracją moich prac jest uczucie.

W obrazach trochę uciekam w surrealizm. Fascynują mnie pomalowane twarze Indian. Makijaż jest swego rodzaju maską. Ona przykrywa skórę, ale nie jest typową maską, bo będąc na skórze jest mimiczna.