Akcja i reakcja

Donald Tusk jest i szefem Platformy Obywatelskiej, i wicemarszałkiem Sejmu. Dotychczas ani marszałek Marek Borowski, ani premier Leszek Miller nawet nie wspominali, że Tuska trzeba odwołać, bo za ostro krytykuje rząd. Taka argumentacja pachniałaby PRL-em. To w tamtych czasach krytyka dzieliła się na "niekonstruktywną", którą należy karać, i konstruktywną, która w istocie była pochwałą dyktatury. Dlatego wniosek o odwołanie Sławomira Zgrzywy ze stanowiska wiceprzewodniczącego Sejmiku, a zwłaszcza jego uzasadnienie - "bo krytykuje" - trzeba uznać za kuriozum z poprzedniej epoki.
Nie tylko w fizyce obowiązuje zasada, że każda akcja wywołuje reakcję. Wniosek PiS o odwołanie przestawicieli SLD i Forum Mniejszości z prezydium Rady Miejskiej Białegostoku jest odpowiedzią na plany SLD w Sejmiku. Rzecz jasna trudno pochwalać naruszanie zwyczajów demokratycznych niezależnie od tego, kto to robi. Trudno też cieszyć się z konfliktów politycznych.
Jednak nieprzemyślana inicjatywa SLD jest na rękę działaczom PiS z kilku powodów. Po pierwsze, wybory uzupełniające do Senatu wygrali z hasłem "Tak Jurgiela, nie dla Millera". Obecnie PiS może przedłużyć udaną kampanię, tym razem z wezwaniem "Tak dla PiS, nie dla SLD". Po drugie, Prawo i Sprawiedliwość znowu może się zaprezentować jako główny przeciwnik i rywal SLD.
Po trzecie, zwycięski PiS ujmuje się wreszcie za przegranym kandydatem Platformy Obywatelskiej. Zachowuje się zatem elegancko. Może też liczyć na wdzięczność Platformy, która, tak się złożyło, nie ma w samorządzie szabel, żeby bronić Zgrzywy.
Najlepiej byłoby, żeby wnioski SLD i PiS trafiły do kosza. Ale do tego potrzebne jest zwycięstwo dobrych zwyczajów i rozsądku nad politycznymi emocjami.