Zakończyły się XXI Dni Sztuki Współczesnej - największy, najbardziej znany białostocki festiwal kulturalny. Impreza udała się, zgodnie z tradycją. Dni Sztuki są najlepszym barometrem jakości życia kulturalnego w Białymstoku. Podobną rolę w kinie odgrywały Konfrontacje. W czasach, gdy światowe kino na polskich ekranach było rarytasem, ma festiwalu można było obejrzeć najwartościowsze tytuły. To była kropla w morzu potrzeb, odprysk światowej produkcji. Ale, z braku innych możliwości, bardzo potrzebna.
Konfrontacje umarły śmiercią naturalną - w pewnym momencie stały się po prostu zbędne, bo kina otwarły się na Zachód, zaczęły normalnie pracować. Takiego samego dinału należy życzyć Dniom Sztuki.
Festiwal łata braki kulturalne. Przez trzy tygodnie może spotykać się z ciekawymi ludźmi, oglądać filmy, spektakle i akcje plastyczne, które w inny sposób nie trafiłyby zapewne do Białegostoku. Są zbyt mało komercyjne lub nikt nie wpadł na pomysł, by zaprosić artystę. Najlepszy przykład tego zjawiska, to Maria Peszek. Po wydaniu płyty "Miasto mania" w niektórych środowiskach stała się postacią kultową. Wiadomo było, że bilety sprzedadzą się jak ciepłe bułeczki. Jednak nikt w Białymstoku koncertu nie zorganizował (Maria Peszek wystąpiła kilka miesięcy temu, ale w innym repertuarze). Organizatorzy Dni Sztuki naprawili to niedosiągnięcie. Szkoda tylko, że koncert odbył się w Famie - na długo przed występem zabrakło biletów.
Przykłady można mnożyć i komplementować organizatora, Białostocki Ośrodek Kultury. Osobiście życzę Dniom Sztuki szybkiego i cichego zgonu. Będzie to wyraźny znak, że w lokalnej kulturze "drgnęło" - na lepsze.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
