Spotkanie z poetką

Kiedy miałam pięć lat, zaczęłam tworzyć wiersze i opowiastki, które mama zapisywała w zeszycie, potem dorabiałam do nich ilustracje - wspomina Joanna Myślińska.

- W klasie VI szkoły podstawowej ktoś powiedział, że moje wiesze są za dziecinne. Po tym wydarzeniu przez jakiś czas przestałam pisać. Uznałam, że skoro są za dziecinne, trzeba je schować gdzieś do szuflady.

Dostałam stypendium i wszystko sie zmieniło

Tak się stało, że później, już w gimnazjum, trafiłam na bardzo życzliwą wychowawczynię, która powiedziała, że muszę coś z tym zrobić, wysyłać na konkursy. Pamiętam, podawała mi różne strony internetowe, gdzie mogłam znaleźć informacje o konkursach. Zaczęłam wysyłać. W II klasie gimnazjum dostałam stypendium Kwaśniewskich. Wtedy wszystko momentalnie się zmieniło. Zaczęły się wywiady, ktoś się zainteresował książką. W jednym momencie to, co wcześniej było uznawane za mało wartościowe, zaczęło być cenione. Ta książka, to jest dobrych parę lat mojego życia. Wiesze pisane są pod wpływem odbytych podróży, przeczytanych książek, obejrzanych filmów, tego wszystkiego, co mnie otacza.

Wiersze ortograficzne i logopedyczne

Joanna Myślińska pisze wiersze użyteczne - ortograficzne i logopedyczne - mówi Irena Prokopiuk, kierowniczka Biblioteki Pedagogicznej w Hajnówce. - To wiersze bardzo radosne, które jednocześnie bawią i uczą. Są przydatne dla nauczycieli - logopedów, nauczycieli przedszkoli i klas I - III, a także rodziców i dziadków. Mogą służyć do wielu propozycji metodycznych. "Wierszobajki Mateuszka" to książka rekomendowana przez naszą macierzystą placówkę - Centrum Edukacji Nauczycieli w Białymstoku. Współwydawcą książki jest również CEN białostocki. Uzyskała bardzo pochlebne recenzje zarówno osób zajmujących się pedagogiką z punktu widzenia naukowego, jak np. dr Antoni Balejko, ale także nauczycieli praktyków, którzy pracują z tym materiałem poetyckim.

Mają uczyc i bawić

Podczas spotkania autorskiego w BP, uczniowie SP nr 5 zaprezentowali wybrane wiersze Myślińskiej. To rzadkość, żeby dzieci mogły spotkać się z autorką wierszy, których się uczą, a jak zauważali pedagodzy, wartościowych wierszy dla najmłodszych ciągle za mało..
- Poprzez nagromadzenie trudnych wyrazów chciałam, aby dzieci mogły sobie lepiej radzić lepiej z wymową - tłumaczyła Myślińska. - Moje wiersze służą nie tylko jako dyktanda czy ćwiczenia logopedyczne. Wiele osób wykorzystuje je do przedstawień teatralnych, na przesłuchania do rozgłośni radiowych, w jednej ze szkół był już konkurs z moich wierszy. Tylko przyswajanie określonych słówek jest nudne. Moje wiersze mają bawić. Wiersze dedykowałam mojemu bratu. Jego zdjęcie znajduje się na okładce pierwszej i drugiej książki. Teraz troszkę się zmienił. Mateuszek jest 13 lat młodszy ode mnie, długo oczekiwany.