O policjantkach słów kilka. Jak pracują kobiety z podlaskich oddziałach i dlaczego decydują się na pracę w policji?

Policjantką jest się całą dobę. To zawód, który wymaga wielu wyrzeczeń i dyspozycyjności. Dlaczego więc zatem akurat taki wybór? Powodów jest wiele. Dla jednych marzenie, pasja, innych stabilizacja, a dla posterunkowej Moniki Żyłowskiej "dochodzeniowca" z Komisariatu IV Policji w Białymstoku to rodzinna tradycja. Jej tata od kilku lat emeryt pracował w białostockiej "drogówce".

Tata mi zawsze powtarzał, że to bardzo odpowiedzialna praca, ale dająca stabilizację i przynosząca satysfakcję. - mówi Pani Monika.

Pamiętając te słowa 1,5 roku temu Monika postanowiła spróbować. Dzisiaj swoja służbę pełni z ogromnym zaangażowaniem i dumą na twarzy. Nie ukrywa, że tak jak jej tata chciała pomagać innym, bo niejednokrotnie wypowiedziane słowo dziękuje daje ogromną chęć do dalszego działania.

Podświadomie, wie że tata jest dumny z tego, że poszła w jego ślady. Jak twierdzi praca w policji to wachlarz możliwości. Każdy może znaleźć coś dla siebie. Monika jeszcze przed wstąpieniem do służby ukończyła kryminologię i w tym kierunku chciałaby pójść. Obecnie ma 25 lat, pewną pracę i nie musi martwić się o jutro. Jak twierdzi dla młodego człowieka to bardzo dużo. Jednak najwięcej satysfakcji daje jej zakończone postępowanie. Mając świadomość ile czasu i czynności musiała wykonać, aby dojść do celu. Każdą taką sprawę zakończoną pomyślnie, traktuje jako swój własny mały sukces.

Policjantki, które decydują się na trudną i odpowiedzialną służbę nie mogą liczyć na przywileje. Już zaczynając drogę zawodową, muszą pokonać te same testy i spełnić takie same wymagania, jak ich koledzy. Rezygnują z sukienek i szpilek, dlatego wśród nich jest tak wiele pasjonatek, dla których mundur to spełnienie marzeń.