Nawożenie borówki - kiedy nawozić borówki i jak to robić, aby uzyskać okazałe owoce? Praktyczne porady

Borówka wysoka, częściej nazywana borówką amerykańską, niekiedy jagodą amerykańską jest wysokim krzewem jagodowym z rodziny wrzosowatych. I tak jak wrzosy, lubi leśne, kwaśne gleby, niezbyt zwięzłe. Lepiej rośnie w słonecznych stanowiskach, ale nie przesuszonych terenach. Wilgotna gleba posłuży borówce lepiej.

Zanim posadzimy borówki na działce, a rolnicy, zanim założą plantację, powinni wykonać analizę gleby. Podkarpacki Ośrodek Doradztwa Rolniczego podpowiada, że szczegółowe badania gleby przeprowadza Okręgowa Stacja Chemiczno- Rolnicza. Dzięki badaniu gleby poznamy:

• zawartości poszczególnych składników mineralnych
• kwasowość
• poziom próchnicy.

PODR: „Najważniejsze jest ustalenie właściwego odczynu gleby. Jeżeli jest on wyższy od optymalnego, glebę należy zakwasić. Podłoże powinno mieć odczyn w granicach pH 4,0 do 4,5”.

Kluczowe będą wyniki badań gleby, które otrzymamy. Doradcy z Podkarpacia wskazują, że wystarczająca jest średnia zasobność gleby w składniki pokarmowe i wymieniają: fosfor, potas, magnez.

PODR: „Potrzeby azotu ocenia się na 30-40 kg/ha w ciągu roku (przy stosowaniu trocin i kory- ilość podwoić). W latach kolejnych, nawożenie fosforem i potasem powinno się odbywać na podstawie analiz glebowych i powinno wynosić średnio około 20-25 kg fosforu i 40-50 kg potasu”.

Siarka i bor oraz molibden należą do ważnych składników pokarmowych dla borówki. Jeśli decydujemy się na prowadzenie uprawy ekologicznymi metodami, to w rolnictwie ekologicznym dozwolone jest zastosowanie jedynie nawozów siarczanowych (siarczan potasu czy siarczan magnezu). Dawka siarki zależy od właściwego pH i jakości gleby. Po jej rozsypaniu na powierzchni trzeba wymieszać siarkę z glebą.

Według różnych źródeł optymalne pH gleby do uprawy borówki to 3,5-4,5. Co zrobić, gdy pH gleby jest zbyt wysokie, a my potrzebujemy zakwaszonej gleby? Można je obniżyć przez siarkowanie.

Przeczytaj też, dlaczego warto zwrócić uwagę na nowe odmiany drzew i krzewów owocowych.

Jak wyjaśniają eksperci Instytutu Ogrodnictwa w Metodyce wydanej przez Główny Inspektorat Ochrony Roślin i Nasiennictwa, dawki siarki zależą od aktualnej kwasowości i żyzności gleby:

„Zabieg siarkowania należy wykonać co najmniej rok przed sadzeniem roślin, aby utlenione formy S weszły do kompleksu sorpcyjnego gleby. Siarka granulowana wymaga dłuższego czasu, aby obniżyć pH gleby”.

Jeśli aktualne pH gleby tylko nieznacznie odbiega od optymalnego, zamiast siarkowania można zastosować:

• kwaśny torf,
• zmieloną korę sosnową
• lub trociny

bezpośrednio w dołki przed sadzeniem roślin. Niekiedy zwiększona dawka kwaśnego torfu podczas sadzenia okazuje się wystarczająca do obniżenia pH. Poza tym gleba wzbogacona substancją organiczną pozwala roślinom rosnąć dobrze nawet przy podwyższonym pH gleby.

Specjaliści Instytutu Ogrodnictwa tłumaczą:

„Siarkowanie najlepiej wykonać rok przed założeniem plantacji. Zbyt późne wykonanie tego zabiegu uniemożliwia obniżenie odczynu gleby do wymaganej wartości w czasie sadzenia krzewów. Jednorazowa dawka S nie może przekraczać 300 kg na ha. Jeśli zatem potrzeby siarkowania są większe, to siarkowanie należy wykonać kilka razy w ciągu roku, w odstępach 3-4 miesięcy. Użytą siarkę należy przyorać najlepiej na głębokość 10-20 cm. W ten sposób zakwaszające działanie S jest przyśpieszone”.

Jeśli gleba została odpowiednio nawożona przed posadzeniem krzewów, w pierwszych dwóch latach uprawy nawożenie mineralne powinno skupiać się jedynie na dostarczaniu azotu (w 2 dawkach). Pierwszą dawkę stosuje się na wiosnę, drugą w końcu czerwca.

Nawożenie gleby przed posadzeniem krzewów nawozami naturalnymi (zwierzęcymi) i organicznymi (roślinnymi) ma zazwyczaj pozytywny wpływ na ich wzrost i owocowanie. Szczególnie wyraźne korzyści można zaobserwować na glebach lekkich, ubogich w próchnicę, dotkniętych chorobą replantacyjną (zmęczeniem gleby).

Cennym naturalnym nawozem azotowym jest obornik. Kiedy go stosować w uprawie borówki? Jeśli krzewy zamierzamy sadzić jesienią, to obornik należy zastosować pod przedplon. Plantacja borówki zakładana wiosną na glebie lekkiej, powinna być wsparta przez dobrze przefermentowany obornik zastosowany bezpośrednio przed sadzeniem.

Co zamiast obornika? Na przykład tzw. nawozy zielone, czyli rośliny przeznaczone do wymieszania z glebą. Przydatność nawozowa roślin jest uzależniona od ilości wytworzonej biomasy oraz zawartości w niej składników mineralnych. Szczególnie wysoką wartością nawozową charakteryzują się rośliny bobowate, zarówno strączkowe, jak i drobnonasienne.

W niektórych przypadkach przed posadzeniem krzewów może być konieczne zastosowanie nawozów fosforowych i potasowych. Decyzja o nawożeniu fosforem i potasem oraz o ich dawkach powinna być podjęta na podstawie analizy zawartości tych składników w glebie.

Nawozy fosforowe mogą być stosowane zarówno przed uprawą przedplonu, jak i bezpośrednio przed posadzeniem krzewów. Natomiast nawozy potasowe najlepiej jest stosować bezpośrednio przed posadzeniem roślin. Nawozy fosforowe i potasowe muszą być wymieszane z glebą na głębokość około 20 cm.

W przypadku gleby odpowiednio przygotowanej przed założeniem plantacji, nawożenie potasem zazwyczaj rozpoczyna się w trzecim roku wzrostu roślin. Nawozy potasowe można stosować wiosną lub jesienią:

• Wiosenne nawożenie potasem jest zalecane na glebach lekkich.
• Jesienne nawożenie potasem jest preferowane na glebach średnich.

Z kolei stosowanie nawozów magnezowych zdaniem ekspertów uzasadnione jest od 3-4. roku, o ile od początku zawartość magnezu w glebie była odpowiednia. Analiza gleby wskaże, czy jest to potrzebne.

Źródła: Podkarpacki ODR, Uprawa borówki wysokiej metodami ekologicznymi; PIORIN, Instytut Ogrodnictwa Metodyka Integrowanej produkcji borówki wysokiej, 2020

Jesteśmy na Google News. Dołącz do nas i śledź Portal Strefa Agro codziennie. Obserwuj Strefę Agro!