Kawa? Herbata? To mnie wciąga!

– Gdy go zakładaliśmy razem z mężem, konkurencji praktycznie nie mieliśmy – mówi Aleksandra Sobolewska.

Próbowali, testowali

Teraz sklep pani Aleksandra prowadzi sama.

– Mąż skończył studia budowlane i miał ambicje na coś więcej – uśmiecha się.

Ale to właściwie on wpadł na pomysł, żeby otworzyć Samowar. Bo na studiach pracował jako przedstawiciel handlowy. Sprzedawał porcelanę. A jego klientami były sklepy z kawą i herbatą w całej Polsce.

– Mąż zaczął kawę i herbatę przywozić do domu. Wciągnęło nas to: nowe smaki, nowe pomysły. Wcześniej dla nas kawa to była kawa, a herbata – herbata. A tu nagle się okazało, że my nic nie wiedzieliśmy na ten temat. Że to wszystko się różni. Że kawa cynamonowa od jednego producenta jest zupełnie inna niż u drugiego. To samo z herbatą. Próbowaliśmy, testowaliśmy. Pomyśleliśmy, żeby otworzyć coś swojego – opowiada pani Aleksandra.

Napisali do dystrybutorów. Ci przysłali im próbki herbat i kaw. Przez kilka miesięcy próbowali i zastanawiali się, na co się zdecydować. Ale i tak przy podejmowaniu ostatecznej decyzji skorzystali z doświadczenia właścicieli podobnych sklepików z innych miast. Dzięki swojej pracy przedstawiciela mąż pani Aleksandry zdążył się z nimi zaprzyjaźnić.

Dotacje? Za długo

– Zależało nam, żeby znaleźć nieduży lokal w ścisłym centrum – opowiada Aleksandra Sobolewska. – A kiedyś nie było to takie łatwe.

Gdy więc zwolnił się lokal przy Grochowej, nie zastanawiali się długo.

– Bo gdybyśmy poczekali dwa dni, mogłoby się okazać, że jest już zajęty – mówi pani Aleksandra.

Wzięli kredyty, choć rodzice obojga panikowali, że w dorosłe życie będą wchodzili z długami.

– Szkoda nam było czasu na czekanie na dotacje. A o kredytach na szczęście zdążyliśmy już zapomnieć.

Lokal urządzali sami. Do dziś co i rusz coś poprawiają, ulepszają – gdy tylko mają trochę więcej pieniędzy. Półtora roku temu otworzyli jeszcze jeden sklep – w galerii Zielone Wzgórze. Ale to nie koniec. Marzą o sieci swoich sklepów. – Ale juz nie w Białymstoku. Tutaj otworzymy coś jeszcze innego – uśmiecha się pani Aleksandra.