Chłód gipsowi nie straszny

Gdy jest ciepło i pogoda sprzyja, ułatwia to odpowiednią pielęgnację i suszenie tynków. Jednak większość budów kończy się tuż przed zimą, wraz z doprowadzeniem budynku do stanu surowego zamkniętego.

Wykonanie tynków gipsowych i ich suszenie nie powinno jednak sprawić większej trudności również w okresie jesienno-zimowym. Pod warunkiem, że zadbamy o odpowiednią temperaturę wewnątrz pomieszczenia. Postępować trzeba podobnie, jak przy podobnych pracach wykonywanych w okresie letnim. Zarówno podczas nakładania tynku, jak i jego suszenia temperatura podłoża i pomieszczeń nie może być niższa niż 5 st.C. Tylko jak to zrobić, jeśli w domu nie została jeszcze wykonana instalacja grzewcza?

Do ogrzania budynku można wykorzystać nagrzewnice elektryczne. Bardzo dobrze spełnią one swoją rolę. Specjaliści nie zalecają natomiast używania nagrzewnic gazowych. Dlaczego? W wyniku spalania gazu tworzy się duża ilość pary wodnej. W rezultacie w pomieszczeniach potęguje się wilgoć. Wówczas tynki o wiele gorzej i wolniej wysychają. Pamiętać też trzeba, żeby susząc je - również zimą - uchylać okna. Umożliwi to wietrzenie pomieszczeń i uwalnianie pary wodnej poza obręb domu.

Nie należy wietrzyć zbyt intensywnie pomieszczeń w ciągu pierwszej doby po wykonaniu tynków.

- W tym czasie dobiegają końca procesy wiązania i stabilizacji jego przyczepności do podłoża - mówi Marek Tomasik z firmy Atlas. - Zbyt szybkie uwolnienie wody z powierzchni świeżego tynku może niekorzystnie wpłynąć na jego właściwości użytkowe, powodując nawet mikropęknięcia. Począwszy od drugiej doby, można już szerzej otwierać okna, aby poprzez intensywne wentylowanie pomieszczeń pozbyć się nadmiaru pary wodnej. Dzięki temu - już po dwóch tygodniach od rozpoczęcia procesu suszenia - tynk gipsowy może nadawać się do dalszych prac, na przykład malowania, tapetowania czy okładania glazurą.