Zbliżają się Święta. Dla niektórych osób, paradoksalnie to bardzo ciężki czas. Przecież tak czekamy na spotkania przy wigilijnym stole, kolędy, uśmiechy. Więc, jak to robimy, że w nas zamiast radosnego oczekiwania pojawia się stres, złość, zniechęcenie? Tak, bo to my sobie to robimy.
Pomyślmy o prezentach. Przez sklepy przebiegają, z lekkim obłędem w oczach, tłumy osób, które chcą kupić PREZENT. Taki, który będzie podobał się obdarowanej osobie. Tylko, że często nie wiemy, co jej się może podobać. A jeśli wiemy, to okazuje się, że tego nie możemy kupić więc musimy kupić coś innego. Tu pojawia się "straszna" myśl : a jeżeli się nie spodoba?
Idealni nie jesteśmy
Jeżeli prezent (ale też zachowanie, słowa) nie znajdzie aprobaty to oznacza, że jest nic nie wart - gorzej nawet - że my sami nic nie jesteśmy warci. Życie z przekonaniem, że nasza wartość zależy od aprobaty innych osób to wyzwanie dla emocji. Liczenie na to, że zawsze i wszystko, co robimy ma podobać się innym jest skazane na niepowodzenie.
To cierpienie może być jeszcze wyższe, gdy uważamy, że wszystko co zrobimy musi być idealne. Idealnie wysprzątane mieszkanie, idealnie ubrane dzieci, idealny karp idealnie przygotowany w idealnej galarecie, itd. Rzadko kiedy udaje się nam sprostać własnym wymaganiom. Gdy zaś okaże się, że karp nie jest idealny to wpadamy w rozpacz.
Każde odstępstwo od wyobrażonej doskonałości to powód do przeżywania smutku. Akceptujemy siebie, jeżeli wszystko co robimy jest idealne. Gdy tak myślimy z naszego życia znika radość.
Do tego możemy dołożyć myślenie w kategoriach "powinnam, powinienem". Na Święta powinien być śnieg i mróz (lekki), dzieci powinny być grzeczne i iść szybko spać, dziadek nie powinien znowu opowiadać o wojnie z bolszewikami, w telewizji powinien być "Kevin sam w domu", żona powinna chwalić choinkę wybraną przez męża, a mąż powinien wpaść w niemy zachwyt patrząc na fryzurę żony. Niestety na Święta może być paskudna chlapa, dzieci wieczorem dopiero się rozszaleją, dziadek znowu opowie o ataku na bagnety, nie będzie filmu o Kevinie, żona spoglądając na choinkę zapyta "A brzydszej już nie było?" a mąż zmianę w wyglądzie żony zauważy, gdy znajdzie rachunek od fryzjera.
Takich irracjonalnych myśli mamy więcej. Znakomicie zatruwają nam życie. Wpływają też na życie naszych bliskich.
Zadbaj o siebie
Na szczęście nie musi tak być. Możemy zadbać o siebie i naszych bliskich zwracając uwagę na to co się w nas dzieje - na nasze emocje i myśli, które je wywołują.
Kupując prezenty możemy pomyśleć: ważne, że staram się zrobić to jak najlepiej, ale jeśli się nie spodobają to trudno, nie zawsze spotkam się z aprobatą innych (więc i teściowej mogą nie smakować wigilijne potrawy - widać ma inny smak). To ile jestem wart/ warta nie zależy od opinii innych. To nie ja decyduję jak inni się czują, tak jak i nie oni decydują jak ja się czuję. Jeżeli będę chciała to pomogę, a jeśli nie to niech koleżanka sama zajmie się swoją sprawą.
Możemy wyłączyć rozważania w kategoriach "powinno" i pomyśleć inaczej. Wówczas wędrując w deszczu na pasterkę ucieszymy się, że w tym dniu jesteśmy razem. Gdy żona się skrzywi, widząc kolor bluzki, uznamy ze spokojem, że ma prawo do własnej opinii i nie musi robić tego, co w tej sytuacji "powinna". Tak samo i mąż przecież może nie zauważyć nowego uczesania żony. Gdy zaczniemy czuć silne i nieprzyjemne emocje warto przez chwilę przyjrzeć się swoim myślom. Jeżeli wykryjemy błąd to wystarczy pomyśleć inaczej, bardziej racjonalnie. W ten sposób zadbamy o to, by przedświąteczny okres i same Święta były dla nas czasem radości, satysfakcji, poczucia bliskości. Na takie Święta warto czekać.
Czytaj e-wydanie »Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
