Tak wyglądały mieszkania w PRL-u. Pamiętasz kultowe meblościanki, ławy i ozdoby z lat 60., 70., i 80.? Wraca moda na wnętrza w stylu PRL

W okresie PRL-u trudno było zdobyć w sklepie sprzęty do wyposażenia domu, a każdy zakup nowego mebla sprawiał wiele radości. Największe mieszkanie w tamtych czasach miały powierzchnię ok. 58 metrów kw., więc salon nie miał zbyt dużego metrażu, był urządzony skromnie i zastawiony meblami, żeby maksymalnie wykorzystać przestrzeń.

Zobacz w naszej galerii kultowe meble, tekstylia i dekoracje, które zdobiły salon w czasie PRL-u!

W mieszkaniach większość Polaków w największym pokoju królowały regały na całą ścianę i długie komody często wykończone na wysoki połysk. Kultowymi i dziś wyśmiewanymi meblościankami często dzielono pokój na dwie części, żeby zaaranżować osobne strefy dla rodziców i dzieci.

Ten wysoki segment miał aż 3 kondygnacje. Górę i dół stanowiły zamykane szafki, w których rodacy przechowywali pościel, ręczniki i dokumenty. Natomiast środkowa część meblościanki była przeszklona i umieszczano w niej dekoracyjną ceramikę oraz szkło, książki i pamiątki rodzinne. Często też w meblu znajdowała się wnęka na telewizor i barek zamykany na klucz.

W tzw. bawialni meblem obowiązkowym był stół z krzesłami, który stał na środku pokoju. Gdy rodacy zaczęli mieć własne telewizory, ten mebel przestał być tak istotny, a często zastępowały go – długie i niskie ławy, przy których Polacy jedli posiłki i jednocześnie oglądali programy telewizyjne. W salonie tuż przy stoliku stała też oczywiście kanapa, która w nocy służyła do spania. We wnętrzu, gdy tylko miejsce na to pozawalało można było zobaczyć kultowe krzesła i designerskie fotele, których niektóre modele są teraz warte krocie.

W salonie w czasach PRL-u nie mogło też zabraknąć klasycznego dywanu z tureckim wzorem, ściennych makatek czy kultowych paprotek.

Ważnym elementem wyposażenia salonu w czasach PRL-u było oczywiście oświetlenie. W wnętrzach w tamtych czasach królowały drewniane lampy podłogowe z abażurem ozdobionym fikuśnymi frędzlami, które były zintegrowane ze stolikiem z połyskującym blatem i gazetnikiem zrobionym z żyłki. Na sufitach można było podziwiać ręcznie malowane kolorowe żyrandole inspirowane kształtem kwiatów. Na stołach i komodach dumnie się prezentowały kultowe ceramiczne lampy imitujące oświetlenie naftowe. Wielu Polaków mocowało też w salonie tzw. lampy kreślarskie.