Park Narodowy Wigierski, Białowieski, Biebrzański i Narwiański. Ochrona przyrody.

16. Puszcza Augustowska - Nadleśnictwa Szczebra i Suwałki - 7 kwietnia
17. Puszcza Augustowska - Nadleśnictwo Szczebra, część wschodnia - 11 kwietnia
18. Puszcza Augustowska - Nadleśnictwo Płaska - 12 kwietnia
19. Puszcza Augustowska - Nadleśnictwo Głęboki Bród - 13 kwietnia
20. Puszcza Augustowska - Nadleśnictwo Pomorze - 14 kwietnia

Kiedy ktoś mówi o ochronie przyrody w lasach, często kojarzy nam się to z zakazem zbierania grzybów czy koniecznością poruszania się tylko po wyznaczonych szlakach. Prawda jest jednak taka, że nie każda forma ochrony jest aż tak restrykcyjna. Wszystkie służą za to zachowaniu naszego leśnego dziedzictwa.
Chodząc wśród drzew należy zwracać uwagę czy przypadkiem nie znaleźliśmy się np. na terenie rezerwatu. W takim przypadku trzeba pamiętać o szeregu różnych obostrzeń.

- Najwięcej ograniczeń jest w parkach narodowych. W naszym województwie mamy ich cztery, tj. Wigierski, Białowieski, Biebrzański i Narwiański. W dwóch ostatnich chronione są przede wszystkim unikalne bagna i rozlewiska rzek, w pozostałych - ekosystemy leśne - mówi Adam Kwiatkowski z wydziału ochrony lasu w Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Białymstoku.

Na terenie parku obowiązuje całkowity zakaz wycinek, chyba, że służyłyby one ochronie przyrody.
- Podobnie jest z tzw. częściowymi rezerwatami przyrody, gdzie ingerować można wtedy, gdy zagrożony jest cel ochrony rezerwatu, np. zachowanie środowiska życia rzadkich gatunków - twierdzi Kwiatkowski.
Rezerwat to zresztą najbardziej rozpowszechniona forma ochrony przyrody. W Podlaskiem mamy ich blisko setkę. Podobnie jak w przypadku parków narodowych, nie można tam zbierać jagód i grzybów, a spacer jest dopuszczalny jedynie po szlakach.

Miłośnicy pieszych wędrówek mogą za to swobodnie chodzić po parkach krajobrazowych. - Stawia się tam duży nacisk na edukację przyrodniczą. Dlatego też w parkach krajobrazowych - we współpracy z nadleśnictwami - stworzono mnóstwo ścieżek, przy których stoją tabliczki informacyjne - tłumaczy Kwiatkowski.

W lasach są też takie miejsca, o ochronie których wiedzą tylko leśnicy. - Chodzi o strefy ochronne wokół stanowisk chronionych gatunków. Leśnicy trzymają to w tajemnicy, gdyż istnieje niebezpieczeństwo celowego płoszenia rzadkich ptaków, a nawet wykradania jaj. Najważniejsze jednak jest zachowanie spokoju w pobliżu gniazda podczas okresu lęgowego - tłumaczy Adam Kwiatkowski.

Na Podlasiu chroni się w ten sposób siedliska np. bielika i orlika krzykliwego. Pod takim nadzorem są też miejsca gdzie rośnie granicznik płucnik, porost, który występuje praktycznie już tylko w północno-wschodniej Polsce. Ochrona siedlisk jest realizowana również w ramach tzw. obszarów Natura 2000.
- Są one wyznaczane zgodnie z dyrektywami unijnymi i mają za zadanie zapewniać jak najlepsze warunki dla określonych gatunków i siedlisk ważnych dla Wspólnoty Europejskiej - wyjaśnia Kwiatkowski.

Popularną formą ochrony są też pomniki przyrody, którymi mogą być zarówno wiekowe drzewa, jak też np. głazy narzutowe. Cenne obszary chroni się też poprzez ustanowienie na danym terenie użytku ekologicznego. Zazwyczaj są nimi różnego rodzaju starorzecza i bagna.

- Dodatkowo w Lasach Państwowych funkcjonują tzw. leśne kompleksy promocyjne. Na naszym terenie takim kompleksem jest np. Puszcza Białowieska, gdzie ustanowiono specjalne zasady gospodarowania leśnym dziedzictwem. Zasady te obejmują m.in. zakaz wycinania dużych zrębów oraz maksymalne wykorzystanie odnowienia naturalnego - mówi Adam Kwiatkowski.