Nie uprzedzam się do ludzi

Historia, którą pamiętam...
Gdy miałem cztery lata...To moment, w którym usłyszałem po raz pierwszy polską mowę. We wsi, w której mieszkałem (do czwartego roku życia) nie mówiło się po polsku.

Ulubiony film…
Jednym z ulubionych jest "Austeria" Kawalerowicza.

Książka, która zrobiła na mnie największe wrażenie…
Chyba "Konopielka" - pomogła mi zrozumieć, że centrum świata może być tu, gdzie jesteśmy.

Muzyka, którą lubię…
Lubię współczesną muzykę inspirowaną muzyką ludową, i to bez znaczenia, z jakich kultur. Taki powrót do korzeni, do źródeł...

Ulubione słowo…
"Chcę".

Słowo, którego nie lubię…
"Musisz".

Największa zaleta…
Nie uprzedzam się do ludzi. Lubię robić coś wspólnie.

Największa wada…
Jestem zbyt drobiazgowy i tracę na to mnóstwo czasu.

Zawsze mam pod ręką…
Telefon komórkowy. Taki znak czasu...

Mój największy nałóg…
Ostatnio Internet.

Nie wierzę…
...w tłumy, wierzę w jednostkę.

Ulubione miejsce w domu...
Zwykle tam, gdzie jest komputer.

Jak ognia unikam…
Ostatnio toksycznych ludzi, są tacy...

W wolnym czasie lubię…
Przeczytać dobrą książkę, ciekawy artykuł, poszperać w Internecie...

Człowiek, któremu zawdzięczam najwięcej…
Chyba mama...

Marzę o…
Trochę wolnego czasu, żeby poszukać siebie...

W Hajnówce lubię…
To, czego jest w niej coraz mniej - odwołania się do historii, poszanowania tradycji. Nie tylko drzewo potrzebuje korzeni, miasto również.

Słowa, jakie chciałabym usłyszeć od Boga, stojąc u bram niebios…
Łatwiej powiedzieć, czego nie chciałbym usłyszeć np. "Miałeś .... złoty róg....został ci sie..."

Moje motto…
"Być sobą."

Sylwetka

Stefan Jakimiuk urodził się w Białymstoku, ale przez pierwsze lata dzieciństwa mieszkał w jednej z przypuszczańskich wsi. Później spędzał tam większość letnich wakacji i zimowych ferii szkolnych. Z wykształcenia jest biologiem. Pracował w Instytucie Biologii UwB, teraz w WWF Polska, gdzie zajmuje się m.in. ochroną Puszczy Białowieskiej. Żona - Grażyna i córka - Ania.