Zdarzenie miało miejsce w godzinach przedpołudniowych 5 października 1827 . Mieszkańcy, którzy byli zajęci pracami polowymi usłyszeli niecodzienne odgłosy. Szczegółowo opisał je ówczesny nauczyciel fizyki w białostockim gimnazjum Jan Wolski.
Między godziną 9 a 10 rano, gdy po większej części mieszkańcy wsi Fastów zajęci byli wybieraniem warzywa w ogrodach, dała się słyszeć wielka eksplozja w powietrzu wcale wypogodzonym i naraz wiele innych powtórzonych jakby wystrzałów karabinowych, co zwróciło uwagę obecnych na ogrodach i w różnych miejscach na polu pracujących ludzi, po czym nastąpił mocny świst połączony z dźwiękiem ciał szybko spadających i silne uderzenia w kilku miejscach o ziemię. Zjawisko to zatrwożyło na czas niejaki wszystkich ludzi, ale po przejściu strachu, kiedy jeden z nich odważył się zbliżyć do miejsca spadku i podjął kamień czarny i ukazał skupionemu ludowi, ten ośmielony rozbiegł się na inne przez podniesiony pył zanotowane miejsca i poznachodził podobne kamienie. Za świadectwem ledwo nie całej wsi mieszkańców, spadło wiele innych kamieni na błota i rzekę Supraśl pod samą wsią płynącą. Postać zewnętrzna mniej więcej kulista, powierzchnia nierówna, czarna, lśniącą się lawą pokryta, masa wewnętrzna popielata, mocno przepalona, krucha, wejrzenie pumeksu zbitego mająca, kryształami oliwinów i chlorytu przecięta, odłam drobno ziarnisty, nierówny, ciężkość gatunkowa mierna - opisywał w 1827 roku Wolski (pisownia oryginalna).
Późniejsze badania meteorytów, jakie spadły w Białymstoku dowiodły, że są one achondrytem (meteorytem kamiennym), należącym do eukrytów, o gęstości 3,17 g/cm3. Pochodził prawdopodobnie z planetoidy Westa. Meteoryt zawierał takie minerały jak:
- augit,
- anortyt,
- bronzyt,
- oliwin,
- pigeonit,
- trydymit.
Niestety, nie zachowało się wiele z tych meteorytów. Szacuje się, że te znalezione miały łącznie masę około 4 kg. Wiele z nich wpadło np. do rzeki Supraśl, lub przepadło w okolicznych błotach. Największe fragmenty znajdują się w muzeach w Wiedniu i Berlinie. W Polsce z kolei wiele z nich jest w zbiorach prywatnych, a największy publicznie dostępny achondryt znajduje się w Muzeum Ziemi PAN w Warszawie. Jego waga to zaledwie 3,7 g.
Teks na podst. http://wiki.meteoritica.pl/
Wskaźnik Bogactwa Narodów, wiemy gdzie jest Polska
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?