Laptop czy karta miejska to wyzwania. Rada miejska ma problem.

W ostatnim czasie zdarzyły się dwie sytuacje, w których dało się to zauważyć. Na szczęście nie są to przypadki aż tak liczne.

Jako pierwszemu nawracanie na nowoczesność kolegów przypadło szefowi rady miejskiej Włodzimierzowi Kusakowi. Powodem jest fakt, że rada miejska przejdzie w tym roku na całkowity elektroniczny obieg dokumentów. To sprawiło, że wybrańców białostoczan trzeba zaopatrzyć w przenośny osobisty sprzęt komputerowy. Czworo radnych z klubu PiS jednak stanowczo odmówiło pracy na urzędowych laptopach.

O ile Rafała Rudnickiego można, choć nie do końca, zrozumieć pamiętając jego niemiłe doświadczenia ze służbowym sprzętem z czasów pracy w spółce Lech, o tyle w przypadku reszty jego klubowych kolegów ich opór przypomina podejście nastolatka, który na złość mamie postanowił odmrozić sobie uszy. Honor bowiem nie pozwala mu nosić czapki.

Oporni przytaczali różne argumenty: że mają własny sprzęt, a radny może sobie kupić wszystko z diety, a to proponowali by przeznaczone na ten zakup pieniądze trafiły np. na hospicjum. Summa summarum postawili na swoim, robiąc na złość szefowi rady. A trochę też i sobie, bo radni, którzy postawili weto i tak będą musieli we własnym zakresie wyposażyć się w odpowiedni sprzęt i oprogramowanie.

Bilet elektroniczny

Jednak o wiele większa awantura rozpętała się wokół projektu wprowadzenia w Białymstoku biletu elektronicznego, szumnie i nieco na wyrost nazywanego kartą miejską, gdy tymczasem można będzie go używać tylko w autobusach. Pewne napięcie dało się wyczuć wokół tego projektu już od początku roku.

Radni opozycyjnego PiS znaleźli mnóstwo dziur w całym i wykorzystali je skwapliwie, żeby utrącić przyjęcie uchwały co do zasad wydawania e-biletów na jednej z sesji. Fakt, że nieco zlekceważonej przez władze miasta, bo w czasie gdy była dyskutowana na sali nie było ani prezydenta, ani jego pierwszego zastępcy odpowiedzialnego za komunikację. Widać jednak było wyraźnie, że klub PiS z jakiegoś powodu co chwila podstawia władzy w tej sprawie nogę.

Dopiero na zwołanej w trybie nadzwyczajnym 14 marca uchwałę udało się przepchnąć, dzięki czemu 40 tysięcy czekających na plastikowe bilety białostoczan wkrótce będzie mogło je odbierać. Nadal jednak czterech radnych od głosu się wstrzymało, jedna przedstawicielka PiS była zdecydowanie przeciw, a jeden radny w proteście nie wziął udziału w głosowaniu, choć był na sali. Tym razem władza długo, obszernie i szczegółowo wszystko radnym tłumaczyła. Bardzo zależy jej, by ten unijny projekt na kilkanaście milionów się nie rozsypał. Ale sama też nie jest bez winy.

Trudno naprawdę zrozumieć dlaczego regulaminy korzystania z elektronicznych biletów dopiero są przygotowywane, z którego to powodu odbędzie się kolejna spec-sesja. Trudno oprzeć się wrażeniu, że ktoś tu lekko przestaje nad całością tego dość kosztownego, bo kilkunastomilionowego, projektu panować. A z drugiej strony - że taka porcja nowoczesności w autobusach to dla naszych radnych zbyt wiele.

A przed nimi jeszcze jedna sprawa do rozstrzygnięcia, czyli kwestia podwyżek cen biletów, co ma nastąpić od maja. W tym całym galimatiasie wokół elektronicznych biletów nikt jeszcze się na ten temat nawet nie zająknął.

Co jest gwarancją, że temat wkrótce powróci i że ten komunikacyjny serial jeszcze w Białymstoku potrwa. Bez względu na to, ilu radnych tak naprawdę podróżuje na co dzień miejskimi autobusami.