Krzysztof Gedroyć

- Super! Nie spodziewałem się takiego obrotu sprawy. Sądziłem, że Złote Klucze przyznaje się raczej za działalność kulturotwórczą, a nie za dokonania artystyczne. Przypuszczam, że tę nominację zawdzięczam czytelnikom mojej książki "Listy z dolnego miasta". Jeśli tym się kierowali, wybierając moją osobę, to cieszę się tym bardziej, bo to pokazuje, że książki żyją o wiele dłużej niż parę miesięcy po wydaniu - powiedział nam Krzysztof Gedroyć, gdy dowiedział się o tym, iż jest w gronie osób nominowanych do nagrody Złotych Kluczy.
Krzysztof Gedroyć (ur. w 1953 r.) ukończył historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim. Wydał dwa zbiory wierszy: "KIM" (za który otrzymał wyróżnienie im. K. Iłłakowiczówny za debiut roku 2000) i "Drabina, szpaki, dachy i kominy" (2001) oraz prozę "Listy z dolnego miasta" (2003). Mieszka w Białymstoku, pracuje w Akademii Teatralnej. Za tom prozy "Listy z dolnego miasta" otrzymał w ubiegłym roku Nagrodę Literacką Prezydenta Miasta Białegostoku im. Wiesława Kazaneckiego. Krzysztof Gedroyć twierdzi, że pisanie nie bierze się z fantazji czy zmyślenia, lecz raczej z przeżycia i doświadczenia. - Myślę, że żeby pisać w ogóle, trzeba mieć jakieś doświadczenia. Trzeba coś przeżyć, trzeba coś wiedzieć. Wydaje mi się, że taka sytuacja z wymyślaniem czegoś zupełnie spoza siebie jest niemożliwa. Jeśli nawet coś wymyślimy, to żeby o tym napisać, musimy się odwołać do własnych doświadczeń. Jest oczywiście pytanie, jak się w tych doświadczeniach poruszamy i co z tych doświadczeń wyciągamy - warstwę intelektualną, może emocjonalną albo pewien zmysł społeczny, który jest w nas. W zależności od tego, co "wyciągniemy" na wierzch, uzyskamy taki a nie inny kolor naszej opowieści. Ja mam takie przeświadczenie, że czegokolwiek bym nie wymyślił, to to i tak będzie o mnie. I nie ma innej możliwości
Do nagród podchodzi z rezerwą: - Oczywiście cieszy to, gdy otrzymuje się jakieś nagrody, ale staram się za bardzo nie przywiązywać wagi do nich, bo życie składa się w większości z dni bez nagród...