Doskonała komunikacja

Ma 2400 kilometrów długości (choć w czasach świetności był trzy razy dłuższy). Dla porównania, to odległość między Londynem a Moskwą w linii prostej. Niepojęta wielkość. Dziwne jest zresztą wszystko, czas powstania, sposób budowania a nawet sens budowli.

Doskonała komunikacja

l długość Wielkiego Muru w czasach świetności - 7600 kilometrów. Do dzisiejszych czasów pozostał fragment około 2400 kilometrów
l jego budowę rozpoczęto w okresie Wiosen i Jesieni (770-480 p.n.e.), ale największe postępy dokonano dopiero w XV wieku za czasu dynastii Ming
l wiedzie grzbietami pasm górskich na wysokości ok. 1 tys. m
l Prawdopodobnie najpierw budowano baszty, które dopiero potem łączono murem. W każdej z baszt mieszkało od 30 do 50 żołnierzy.
l Droga wieńcząca mur jest tak szeroka, że mieści sześciu jeźdźców lub dziesięciu piechurów. Co 180 metrów rozmieszczone są schody prowadzące na mur.
l Żołnierze carscy maszerowali po murze do swoich garnizonów nawet przez 8 tygodni.
l Próba sforsowania muru była sygnalizowana sąsiednim wieżom za pomocą dymu, który dawała mieszanina wilczego łajna, siarki i saletry

Ktoś zauważył, że mur wije się wśród gór jak chiński smok. Wykonany jest z kamienia, choć na samym początku, w V wieku przed naszą erą, usypywano go jedynie z piasku. Miał ochronić dynastię panującą przed najeźdźcami. Mimo ogromu budowli nie zawsze się to udawało.
Szczytem muru - około 6-7 metrów nad poziomem gruntu, biegnie kamienny trakt. Z powodzeniem zmieści się na nim szwadron wojska, a kłopotów z przejazdem nie będzie miał również Chińczyk na osiołku. Trakt jest równy i bardzo wygodny, gorzej gdy trzeba się wspinać.
Mniej więcej co 17 kilometrów rozmieszczono na murze wieże sygnałowe, z których nadawano umowne znaki dymne lub ogniowe, mające ostrzegać przed nadciągającymi napastnikami. To tak naprawdę pierwszy telefon i telefaks w jednym. Dzięki komunikacji wzrokowej pomiędzy wieżami strażniczymi wiadomość mogła dotrzeć z jednego końca muru na drugi zaledwie w 24 godziny, co aż do wynalezienia telefonu było niezrównanym wyczynem.
Ponadto w mur wbudowano ponad 25000 bram, wież obserwacyjnych, zamków, bastionów i strażnic, a nawet nieliczne świątynie i kapliczki.

Największy cmentarz

JAK GO BUDOWANO

Ze względu na trudności z transportem stosowano materiały miejscowe: w górach ciosano ze skał kamienne bloki, w rejonach lesistych preferowano wypełnioną ziemią konstrukcję z dębowych, sosnowych i jodłowych pni, natomiast na pustyni Gobi stosowano mieszaninę ziemi, piasku i kamieni. Materiały noszono na plecach albo przekazywano sobie z rąk do rąk. Elementy murowane - za czasów dynastii Ming - wznoszono w ten sposób, że na wyrównanej ziemi układano fundamenty z kilku warstw kamieni. Kamienne lica muru wypełniano mieszaniną mniejszych kamieni, ziemi, gruzu i wapna. Kiedy konstrukcja osiągała dostateczną wysokość (około 6-7 metrów), wykańczano ją cegłami.

Mur jest bardzo zniszczony. Podczas rewolucji kulturalnej, która doprowadziła kraj do ruiny, Wielki Mur stał się obiektem ataków, a jego długie odcinki zostały rozebrane na kawałki. Wykorzystywano jego fragmenty jako materiały budowlane. Jednak do czasu. W 1984 roku postanowiono budowlę odrestaurować, prace trwają do dziś.
Budowlę wpisano na listę Światowego Dziedzictwa Kultury i Przyrody UNESCO. Najlepiej zachowany fragment muru udostępniony jest do zwiedzania w miejscowości Badaling. To północne przedmieścia Pekinu. W 2001 odkryto kolejny 500 kilometrowy fragment muru w Xinjiang. Teren ten był jeszcze do niedawna wykorzystywany jako poligon nuklearny.
W ciągu 2100 lat budowały go miliony żołnierzy i robotników - także przymusowych, pochłonął życie tysięcy ludzi (w ciągu zaledwie dziesięciu dni prac w VII wieku zginęło tu kilka tysięcy osób). Dlatego nazywany jest nie tylko najdłuższą budowlą świata, ale również największym cmentarzem.