Zwolnienie z WF: jak napisać i jakie są powody zwolnienia z wychowania fizycznego?

Zwolnienie z WF może być albo całkowite albo częściowe (co oznacza, że uczeń jest zwolniony jedynie z wykonywania niektórych ćwiczeń w trakcie lekcji). Dzięki temu nawet jeśli przewlekłe problemy zdrowotne narzucają uczniowi pewne ograniczenia, to mimo wszystko może on uczestniczyć w lekcjach wychowania fizycznego, nie wykonując tylko tych ćwiczeń, które mogłyby zaszkodzić jego stanowi zdrowia.

O tym, czy uczeń powinien mieć częściowe lub całkowite zwolnienie z WF decyduje lekarz. Jeśli zatem występują jakiekolwiek problemy zdrowotne, które ograniczają bądź uniemożliwiają aktywny udział w zajęciach wychowania fizycznego, należy udać się z tym do lekarza, który wyda na piśmie opinię, jeśli uzna, że zwolnienie z WF jest zasadne. Warto pamiętać o tym, że zgodnie z obowiązującymi przepisami, rodzic, opiekun bądź pełnoletni uczeń wnioskuje do dyrektora szkoły o zwolnienie z lekcji WF. Podstawą wniosku o zwolnienie jest zaś opinia lekarza, w której powinno być określone, czy zwolnienie ma być całkowite czy częściowe (w tym przypadku lekarz musi wymienić zabronione ćwiczenia) oraz na jaki okres jest potrzebne. Maksymalnie można uzyskać zwolnienie z WF na jeden rok szkolny, jeśli zaś problemy zdrowotne trwają nadal (bo są to np. schorzenia przewlekłe), konieczne jest ponowne stawienie się u lekarza i wnioskowanie o zwolnienie z lekcji wychowania fizycznego u dyrektora. Nie ma natomiast minimalnego okresu, na który można otrzymać zwolnienie z WF – może być nawet 1 lekcja.

Zwolnienie z WF nie powinno mieć wpływu na ocenę semestralną i roczną. Jeżeli uczeń otrzymał zwolnienie całkowite i nie chodzi na lekcje wychowania fizycznego, jest oczywiste, że nie otrzymuje ocen. Kiedy zwolnienie obowiązuje przez dłuższy czas (np. semestr lub rok szkolny), to na świadectwie przy WF wpisuje się „zwolniony” albo „nieklasyfikowany”, ponieważ w tym przypadku uczeń nie podlega klasyfikacji.
Jeśli uczeń otrzymał częściowe zwolnienie z WF, obowiązkiem nauczyciela jest dostosować wymagania edukacyjne do indywidualnych możliwości ucznia. Ocena z WF nie może bowiem zaniżać średniej ocen, jeżeli uczeń z częściowym zwolnieniem chodzi na zajęcia, jest na nie przygotowany, ale osiąga gorsze rezultaty niż jego koledzy, którzy nie mają problemów zdrowotnych.

Całoroczne zwolnienie z WF otrzymują jedynie nieliczni uczniowie. Przepisy edukacyjne nie mówią nic na temat, zatem decyzję podejmuje lekarz. Zasada jest prosta – całoroczne zwolnienie z WF otrzyma uczeń, który cierpi na chorobę, która przez tak długi okres uniemożliwia udział w zajęciach ze względu na stan zdrowia. Są to m.in.:

• astma
• padaczka
• krótkowzroczność zagrażająca odklejeniem siatkówki
• wady serca
• zapalenie mięśnia sercowego

Często całoroczne zwolnienie z WF otrzymują także dzieci cierpiące z powodu chorób układu ruchu – to przede wszystkim skolioza i inne skrzywienia kręgosłupa (ale tylko powyżej II stopnia), ale także reumatyzm czy stany pourazowe.
Nie ma jednak wyraźnych przepisów dotyczących tego, kiedy lekarz może wystawić całoroczne zwolnienie z WF – każdy przypadek jest rozpatrywany indywidualnie.

Zwolnienie z WF może wystawić każdy lekarz o odpowiednich kompetencjach. Może też być tak, że opinię wystawi lekarz POZ po tym, jak skonsultował się ze specjalistą w danej dziedzinie, np. ortopedii.

Jest czymś naturalnym, że wiele schorzeń to wystarczające powody, by uczeń przez pewien czas nie brał udziału w lekcjach wychowania fizycznego bądź by jego udział był w pewnym stopniu ograniczony. By jednak uzyskać zwolnienie z WF, powody, jakie podają niektórzy uczniowie są doprawdy przesadzone – często bowiem dziecko chce otrzymać zwolnienie wyłącznie dlatego, że nie lubi zajęć sportowych. Może być jednak tak, że niechęć wynika z zaburzeń psychiatrycznych – wówczas psychiatra może podjąć decyzję o tym, by na pewien czas wystawić zwolnienie z WF.

Oddając krew - ratujesz życie