Vademecum pacjenta

Mamy prawo wyboru - w ramach podstawowej opieki zdrowotnej - lekarza, pielęgniarki, położnej, a w ramach opieki specjalistycznej - lekarza specjalisty spośród wszystkich lekarzy przyjmujących w poradniach
specjalistycznych, które mają umowę z NFZ. Wybór placówki medycznej, mającej kontrakt z NFZ, także jest dowolny.
W ramach leczenia stomatologicznego możemy wybierać lekarza dentysty spośród wszystkich lekarzy przyjmujących w poradniach, które mają umowę z NFZ
A w ramach leczenia szpitalnego - dowolnego szpitala posiadającego umowę z NFZ na terenie całej Polski.
n Prawo do informacji
Mamy prawo do zrozumiałej i przystępnej informacji w przychodniach, poradniach, szpitalach. Możemy prosić o wyjaśnienia tak długo, aż w pełni zrozumiemy, o co chodzi naszemu rozmówcy.
Mamy prawo wiedzieć wszystko o swoim stanie zdrowia, rozpoznaniu, metodach diagnostycznych i leczniczych, dających się przewidzieć następstwach ich zastosowania albo zaniechania, wynikach leczenia oraz rokowaniu. To my decydujemy, komu i jakie informacje o tym mogą być przekazywane. Możemy też zrezygnować z otrzymywania informacji na temat swojego zdrowia. W przypadku utraty przez nas świadomości obowiązują wcześniejsze ustalenia.
n Prawo do wyrażenia zgody
Pacjent, także małoletni, który ukończył 16 lat, ma prawo
do wyrażenia świadomej zgody na leczenie. Może odmówić lub zażądać zaprzestania leczenia. Pacjent, który ukończył 16 lat, osoba ubezwłasnowolniona, chory psychicznie lub upośledzony umysłowo, lecz dysponujący dostatecznym rozeznaniem - może wyrazić sprzeciw co do leczenia, pomimo zgody przedstawiciela ustawowego lub
opiekuna. W takim przypadku wymagane jest zezwolenie
sądu opiekuńczego.
Zgoda lub odmowa powinna zostać poprzedzona przedstawieniem pacjentowi wyczerpującej informacji na temat leczenia. W przypadku operacji albo zastosowania metody leczenia lub diagnostyki stwarzających podwyższone ryzyko
dla pacjenta, zgodę wyraża on w formie pisemnej.