Pokój dla dziecka

Komentarz

Komentarz

Sylwia Zienowicz, architekt
Gdy pokój ma niewielką powierzchnię, przy jego planowaniu bardzo starannie analizujemy faktyczne potrzeby naszej pociechy. W przypadku małych pomieszczeń powinniśmy się kierować w stronę rozsądnego minimalizmu.
W kąciku do nauki wystarczy biurko o głębokości 40-50 cm, otwarte w dolnej części. Półki zawieszone nad poziomem blatu wystarczą na podręczniki i drobiazgi szkolne. Kolejnym ważnym elementem jest szafa i łóżko. Łóżko wpasowane w wielofunkcyjną zabudowę to dobre rozwiązanie funkcjonalne i estetyczne. Dzieci wolą zdecydowane kolory, ale nie zawsze pomalowanie całej ściany da oczekiwany rezultat. Zawsze warto pamiętać, że pokój dziecka to pokój z fantazją.

Maluchowi wystarczy pokój - warto zadbać, by był słoneczny - sąsiadujący z sypialnią rodziców, zapewniający stały kontakt z mamą. Potrzebne będzie łóżeczko, komoda z szufladami i blatem do przewijania dziecka i fotel dla mamy do karmienia. Kołyska sprawdzi się na krótką metę. Łóżeczko 60/120 cm, ustawione w pobliżu okna, powinno wystarczyć na 3-4 lata.

Ważnym elementem pokoju jest oświetlenie. Oprócz górnego światła (dobrym pomysłem są lampy z regulacją intensywności świecenia) niezbędne jest oświetlenie punktowe. Mała lampka nocna koło łóżeczka lub miejsca do przewijania jest bardzo przydatna. Uważajcie jednak, aby nie znajdowała się w zasięgu rączek dziecka.

Gdy dziecko zaczyna raczkować warto kupić mu do pokoju dywan lub wykładzinę (jeśli nie jest alergikiem). Można też zdecydować się na korek. Najłatwiej utrzymać w czystości parkiet lub panele, a gdy dziecko urośnie i zechcemy zmienić meble, łatwiej będzie je dopasować do neutralnego koloru drewna niż wymienić podłogę.

Nie przeszkadzać w zabawie

Przedszkolak potrzebuje coraz więcej miejsca, przestrzeni, którą mógłby zawładnąć bez reszty. Poza tym - legowiska, miejsca do rysowania, a także pojemników na zabawki oraz półki na pierwsze książeczki. W pokoju małych lokatorów przydadzą się też urządzenia gimnastyczne, np. drabinki - jedna przy ścianie, a druga podwieszona pod sufitem, do której przywiążemy sznury, żeglarskim sposobem namotane w supły. Ubrania przedszkolaka można trzymać gdzie indziej, np. w przedpokoju, bo w tym wieku raczej żadnemu z nich nie zależy jeszcze na ciuchach.
Rolety i żaluzje zamiast zasłon i firanek to dobry sposób na powiększenie przestrzeni. A plastik nie niszczy się tak łatwo jak tkanina.

Łóżko lub tapczan musi mieć wygodny materac. Jeśli kupujemy kanapę, trzeba sprawdzić, czy po rozłożeniu tworzy równą powierzchnię. Piętrowe łóżka warto kupić do mieszkania w nowym budownictwie, zwłaszcza jeśli pokój o niezbyt dużym metrażu zajmuje rodzeństwo. Takie legowisko, dzięki swojej konstrukcji, znakomicie służy tak do odpoczynku, jak i zabawy. O normy bezpieczeństwa mebla powinni zadbać projektant i wykonawca.

Pokój poważnieje

Pokój ucznia to już nie tylko sypialnia i bawialnia. To również miejsce pracy. Musi się w nim znaleźć miejsce na biurko, odpowiednie krzesło i dobrze dobrane oświetlenie. Najlepiej gdy krzesło i stolik mają regulowaną wysokość - dziecko wszak rośnie. Blat o zmiennym kącie nachylenia przyda się do rysowania. A dodatkowa półka lub szafka na podręczniki też znajdą zastosowanie.

Dziecku wraz z wiekiem zmieniają się zainteresowania, a także gust estetyczny. Przestaje się dobrze czuć w pokoju, w którym królują pluszaki i firanki z falbankami. Nastolatek chciałby już mieć więcej do powiedzenia na temat wystroju wnętrza. Oczywiście, powinno się w nim znaleźć wygodne miejsce do spania, nauki, przechowywania książek, licznych ubrań oraz komputer i sprzęt RTV. Najważniejsze jednak, by pokój był urządzony według gustu i zwyczajów jego mieszkańca, a nie rodziców.