Paradoks miejski. Radni PO przeciw prezydentowi

W poprzedniej kadencji takie sytuacje były wyjątkiem od powszechnie obowiązującej reguły: klub stoi murem za Tadeuszem Truskolaskim. Jeśli już dochodziło do rozbieżności na forum rady miejskiej, to w sprawach symbolicznych: m. in. o patrona ulicy.

W tej kadencji byliśmy świadkami paradoksu znacznie większego kalibru. Popierający Tadeusza Truskolaskiego klub PO, zawibrował budżetem na 2012 rok. I to bynajmniej w sposób daleki od pozytywnego. Szczęście, że zima była w tym roku litościwa, choć pomniejsze wibracje wciąż się czuje.

Wydawało się, że grudniowy rokosz będzie zarazem ostatnim w drugim roku drugiej kadencji. Tymczasem po dwóch miesiącach zanosi się na kolejny. I to jeszcze bardziej prestiżowy.
W poniedziałek białostoccy radni będą głosować nad reorganizacją białostockiego szkolnictwa ponadgimnazjalnego. Klub PO już zapowiedział, że wszystkich propozycji magistratu nie poprze. Paradoks tak na dobre świadczący, że optymalizacja wymknęła się racjonalności, skoro własne zaplecze prezydenta jest przeciwko jego planom.

W grudniu prezydent, choć nie wszystkie jego propozycje zostały zaakceptowane, dziękował radnym PO za przyjęcie budżetu. To tak jakby trener zwycięskiej drużyny piłkarskiej dziękował swojemu zawodnikowi, że strzelił samobója. Czy podobnie będzie po poniedziałkowej sesji? To byłby dopiero paradoks nad paradoksami miejskimi.