Kto decyduje o przyjęciu do szpitala? To lekarz

Mieszkanka Siemiatycz od pewnego czasu ma problemy neurologiczne.

- Mam postępujące zaniki mięśni, bardzo mnie one bolą, pieką, jakby ktoś ogniem palił - opisuje kobieta. - Ciężko mi się poruszać. Mój neurolog podejrzewa, że to miastenia. Ale aby tę diagnozę potwierdzić i zacząć mnie leczyć, potrzebne są badania, m.in. tomografia.

Pani Jadwiga dostała skierowanie do szpitala.

- Miałam nadzieję, że w najlepszym szpitalu klinicznym, gdzie są specjaliści i sprzęt, będę miała wykonaną potrzebną diagnostykę i w końcu dowiem się, czy to miastenia czy może jakaś inna choroba - opowiada kobieta. - Bo takie objawy to może też być np. stwardnienie zanikowe boczne. Jestem zdołowana psychicznie. Chciałabym wiedzieć, co mi jest. Teraz nie mogę bowiem normalnie żyć ani pracować.

Ze skierowaniem w ręku i nadzieją na przyjęcie na oddział zjawiła się na izbie przyjęć Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Białymstoku.

- Ale gorzko się rozczarowałam - mówi pani Jadwiga. - Lekarka neurolog przyjmując mnie na izbie poświęciła mi jakieś 5 minut i stwierdziła, że mam robić diagnostykę ambulatoryjnie, a nie w szpitalu. Nawet nie zrobiła mi do końca wszystkich badań. Postukała parę razy młoteczkiem, kazała do 10 policzyć, parę razy pościskać ręce, pomrugać oczami. I że to wystarczy. Wizyta się skończyła.

Nasza Czytelniczka nie może uwierzyć w takie potraktowanie. Będzie składać skargi.

Tymczasem przedstawiciele szpitala nie mają sobie nic do zarzucenia. - Lekarka, która przyjmowała tę pacjentkę uznała, że nie ma wskazań do hospitalizacji - mówi Katarzyna Malinowska-Olczyk, rzeczniczka USK w Białymstoku. - Decyzję wydała po zbadaniu tej pani, przeprowadzeniu wywiadu. Nie każdy pacjent wymaga położenia do szpitala. Decyzję w tym zakresie zawsze podejmuje lekarz.