Alfabet Michała Probierza. D jak drogi

Droga do zwycięstwa , droga życiowa, droga do porażki oraz drogi w podróży. Mnie zawsze zastanawia droga do sukcesu przez porażki. Zawsze mówię, że porażka jest największym przyjacielem sportowca, trenera, a także człowieka. Ona spokojnie, gdzieś na uboczu sobie czeka i wcześniej czy później każdego dopadnie. Zawsze jest cierpliwa, a wielką sztuką jest poradzenie sobie z nią.

Kiedyś jeden z dobrych trenerów, po tym jak odniosłem kilka sukcesów, powiedział mi: „pamiętaj, po zwycięstwach zawsze przychodzi gówno”. Taka prosta myśl, a jakże prawdziwa. Najważniejsze jednak jest to, jak wychodzimy z kryzysów. Często szukamy problemów w przesądach i innych rzeczach, a nie skupiamy się na dogłębnej analizie. Dlatego pierwsza z dróg, to dążenie do sukcesu. Mimo wszystkich przeciwności losu.

Jednak D jak drogi nie może się obejść bez dróg transportowych. Gdy pierwszy raz prowadziłem Jagiellonię, to wszystkie nasze wyjazdy przypominały drogę przez mękę. Podróże rozpoczynaliśmy liczyć od Warszawy, bo do stolicy staliśmy w korku za korkiem. Zawsze zarzucali nam, że gorzej gramy na wyjazdach, ale proponuję komuś dzień przed maratonem, by jechał 10 godz. autokarem, a potem osiągnął dobry wynik. To nie jest możliwe. Kiedyś liczyliśmy wyjazdy na filmy, postoje, gry w karty, a każdy miał swoje nazwy podróży. Mnie kojarzą się do dzisiaj z książką, bo podczas takiego przejazdu można spokojnie przeczytać ją od pierwszej do ostatniej strony.

Dobrze, że dzisiaj stan dróg już się poprawił na tyle, że podróżowanie nimi nie jest już tak męczące jak dawniej. A gdy zakończy się ich przebudowa, to podróże będą już tylko przyjemnością. Bo pozwalają one pozbierać myśli. Ponadto często w ich trakcie wiele pomysłów przychodzi do głowy. I zawsze warto mieć pod ręką - zwłaszcza w czasie wojaży wakacyjnych - dobrą książkę. Osobiście polecam biografie Andre’a Agassiego - Open.