7 sposobów na szczęście. W świecie modnych filozofii i idei [GALERIA]

Książek o hygge jest już w Polsce kilka. Jedna z nich została nawet napisana przez polską autorkę, a chodzi o „Hygge po polsku” Izy Wojnowskiej (wyd. Insignis, 2017), w którym autorka przekonuje, że hyggować można nawet nad Wisłą. Hygge jest już w Polsce tak popularne, że weszło już prawie do polskiego języka. „Ale to hygge”, „Czuję się bardzo hygge”, „Pohyggujmy” - można często usłyszeć lub przeczytać w mediach społecznościowych. Z mody na hygge korzystają nawet sklepy, szczególnie te wnętrzarskie, które reklamują swoją „hygge kolekcję”. Ale o co tak naprawdę chodzi?

Duńskie słowo nie ma tak naprawdę polskiego odpowiednika. Ten termin, który jest jest nazwą wyznawanej przez potomków Wikingów filozofii życia, oznacza mniej więcej przytulność, ciepło, bliskość i komfort. Co może być hygge? To na przykład czytanie książki w zaciszu własnego pokoju, pod ciepłym kocem i z kubkiem herbaty w ręku. Idealnie by było, gdyby na zewnątrz padał deszcz. Jeszcze bardziej idealnie, gdybyśmy zapalili w pokoju świece lub zawiesili sznur małych, jasnych lampek. Wtedy właśnie poczujemy się „hyggelig” (to przymiotnik od słowa hygge). Kiedy jeszcze? Siedząc z rodziną lub przyjaciółmi w ogródku, na tarasie lub balkonie w ciepły, letni wieczór, koniecznie z lampką wina w ręku i oczywiście w blasku świec. Jedząc kolację z przyjaciółmi lub grając w gry planszowe z rodziną. Spacerując z psem po lesie lub parku. Pijąc kawę rano i słuchając ulubionej muzyki. Jedząc smakołyki i rozkoszując się każdym kęsem.

O uczuciu hygge w pewno grudniowe, ciemne popołudnie w starej chacie, gdzieś poza miastem pisze Meik Weiking w chyba najpopularniejszej książce o tej duńskiej filozofii, „Hygge. Klucz do szczęścia” (wyd. Czarna Owca, 2016): „Zmęczeni długą wędrówką, na wpół śpiący, w grubych swetrach i wełnianych skarpetach usiedliśmy wokół paleniska. Słychać było jedynie bulgotanie gotującego się gulaszu i trzaski ognia [w kominku], od czasu do czasu ktoś wypił łyk grzanego wina. Nagle odezwał się jeden z moich przyjaciół: - Czy może być coś bardziej hygge? - spytał retorycznie. - Może - powiedziała po chwili jedna z dziewczyn. - Gdyby na dworze rozszalała się burza śnieżna. Wszyscy przytaknęliśmy”.

Hygge może dla każdego znaczyć coś innego. Ważne są jednak takie elementy, jak poczucie bliskości i wspólnoty (hygguje najlepiej się z kimś), ciepłe oświetlenie w domu (najlepiej świece, Broń Boże, jarzeniówki; z powodu ilości świateł najbardziej hygge są zima i Boże Narodzenie), pyszne jedzenie (najlepiej z dużą zawartością cukru), wygodne ubrania (idealnie hygguje się w dresie i pod kocem), przytulnie urządzone mieszkanie, pokój lub chociażby jakiś jeden mały kąt (idealny jest tu popularny styl skandynawski) oraz robienie czegoś, co po prostu sprawia nam przyjemność i nas relaksuje (czy to malowanie, czy gotowanie, czy praca w ogródku). Kluczowe jest oczywiście oddzielanie czasu pracy od czasu wolnego. Duńczycy wracają do domów i po prostu hyggują, czyli odpoczywają i regenerują siły.

Sceptycy mówią, że łatwo o hygge Duńczykom, którzy żyją w najszczęśliwszym kraju świata (w ubiegłym roku w zestawieniu wyprzedziła ją jednak Norwegia). Kraju, który ma wysoki komfort życia, jest bezpieczny, pozbawiony smogu i zanieczyszczeń, ma bezpłatne opieką medyczną i naukę na uniwersytetach oraz długie, płatne urlopy rodzicielskie. Na pewno trudniej hyggować w kraju „mniej szczęśliwym”, kiedy mamy nad głową chmarę problemów. Jednak jak pokazała Iza Wojnowska jest to możliwe. Klucz to umiejętność odpoczynku i zwracanie uwagi na detale. Kubek ciepłej, parującej kawy, świeczka zapalona na stole, ulubiona książka, rozmowa z przyjaciółką, spacer w parku, bukiet kwiatów przy łóżku. To małe elementy, a jednak - jak pokazuje przykład Duńczyków - na dłuższą metę dają poczucie szczęścia.