Zmarł prof. Wojciech Pędich - jeden z twórców polskiej gerontologii, wybitny lekarz internista, świetny nauczyciel akademicki

Prof. Pędich dyplom lekarza otrzymał na początku lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku w Akademii Medycznej w Warszawie. Tu uzyskał stopień doktora nauk medycznych. Stopień doktora habilitowanego zdobył w 1964 roku w Akademii Medycznej we Wrocławiu na podstawie dorobku naukowego i rozprawy pt. „Rodzinne podobieństwo i cechy genetyczne serca w obrazie bioelektrycznym”. W roku 1985 uzyskał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego. W roku 1951 podjął pracę na Oddziale Chorób Wewnętrznych Szpitala Wojewódzkiego im. Karola Miarki w Opolu. W 1956 r. po uzyskaniu specjalizacji II stopnia z chorób wewnętrznych został ordynatorem tego oddziału. Funkcję tę pełnił do roku 1964. W tym czasie uzyskał dwie kolejne specjalizacje: z kardiologii oraz gerontologii. W 1964 r. objął funkcję ordynatora I Oddziału Chorób Wewnętrznych w Szpitalu Wojewódzkim im. Jędrzeja Śniadeckiego w Białymstoku. W 1974 r. został kierownikiem zorganizowanego przez siebie Zakładu Gerontologii AMB. Na stanowisku kierownika spędził 22 lata i przeszedł na emeryturę. Pod kierunkiem prof. Pędicha 27 lekarzy uzyskało specjalizację drugiego stopnia z chorób wewnętrznych, 5 - z gerontologii, 2 - z kardiologii, 2 pielęgniarki uzyskały stopień magistra. Był promotorem 7 prac doktorskich oraz opiekunem dwóch przewodów habilitacyjnych.

Profesor Wojciech Pędich opublikował ponad 290 prac naukowych w czasopismach krajowych i zagranicznych. Był kierownikiem kilkunastu projektów badawczych, autorem 7 podręczników chorób wewnętrznych oraz geriatrii, w tym pierwszego w Polsce podręcznika pielęgniarstwa geriatrycznego i podręcznika chorób wewnętrznych dla szkół pielęgniarskich.
Pan Profesor Wojciech Pędich zawsze przekonywał, że okres starzenia się winien być okresem aktywności życiowej nie zaś - bezczynności i bierności. Po przejściu na emeryturę przez wiele lat aktywnie angażował się w sprawy dotyczące samorządu lekarskiego.