Zanim złamano Enigmę… rozszyfrowano Rewolucję

O Enigmie każdy z nas coś słyszał, o Rewolucji mało kto wie. Był to tajny szyfr stosowany przez bolszewików w czasie wojny 1920 r. Szyfr złamany przez polskich kryptologów i radiowywiad wojskowy! Szczegóły tej jednej z najtajniejszych operacji przedstawia w swojej książce Grzegorz Nowik.

Geneza i dokonania najmłodszej, najnowocześniejszej i najgłębiej utajnionej gałęzi polskiego wywiadu wojskowego - radiowywiadu i kryptologii są przedmiotem dwóch znakomitych książek Grzegorza Nowika. Najnowszy tom, zatytułowany "Zanim złamano Enigmę… rozszyfrowano Rewolucję" ukazał się w 2010 roku. Książka ta dopełnia pierwszą część monografii pt. "Zanim złamano Enigmę", wydaną w 2005 roku.

Słowo Rewoluicja ma tutaj podwójne znaczenie. Taką nazwę nosił szyfr wprowadzony przez Rosjan w przededniu szturmu Warszawy. Symbolizuje ono też zatrzymanie nad Wisłą bolszewickiej rewolucji niesionej w 1920 r. na bagnetach Armii Czerwonej.

Szczegółowy opis działań tej najmłodszej i najgłębiej utajnionej gałęzi polskiego wywiadu wojskowego, zawarty w książkach Grzegorza Nowika tworzy zupełnie nowy obraz wojny z bolszewikami, pokazany przez pryzmat decyzji podejmowanych przez polskie sztaby na podstawie danych uzyskanych z nasłuchu korespondencji nieprzyjaciela.

Jan Kowalewski, szef polskiego radiowywiadu napisał po kilkudziesięciu latach: Strona polska posiadała w 1920 roku (...) doskonałe wiadomości o planach i sytuacji nieprzyjaciela, uzyskane drogą dobrze zorganizowanego podsłuchu radiotelegraficznego i sprawnego rozwiązywania jego tajnych szyfrów (...) Dzięki otrzymanym w ten sposób informacjom sztab polski był lepiej zorientowany o ruchach, siłach i zamiarach nieprzyjaciela, aniżeli dowódcy poszczególnych grup sowieckich. Profesor Karol Olejnik z Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu stwierdził: Omawiana praca jest bezsprzecznie wydarzeniem naukowym, (...) którego konsekwencją stała się konieczność polemiki z dotychczasowymi poglądami, niejednokrotnie bardzo mocno w nauce utrwalonymi...

O najróżniejszych tajemnicach polskiego wywiadu opowie sam Autor podczas spotkania promocyjnego jego najnowszej książki "Zanim złamano Enigmę… rozszyfrowano Rewolucję. Polski radiowywiad podczas wojny z bolszewicką Rosją 1918-1920. Spotkanie, które odbędzie się w czwartek 17 lutego o godz. 17.00 w księgarni Akcent poprowadzi prof. Adam Dobroński. Wstęp wolny.

Grzegorz Nowik

(ur. 1954 w Warszawie) - instruktor harcerski, harcmistrz, historyk harcerstwa, pisarz publicysta, doktor habilitowany historii, pracownik Instytutu Nauk Politycznych Polskiej Akademii Nauk, zastępca dyrektora Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. Redaktor naczelny "Przeglądu Historyczno-Wojskowego", zastępca dyrektora Wojskowego Biura Badań Historycznych (2004-2009).

Od 1963 roku był harcerzem 22 Warszawskiej Drużyny Harcerzy w Hufcu ZHP Warszawa Praga-Południe, od 1968 drużynowym zuchów, następnie od 1970 - harcerzy, szczepowym 22 Szczepu "Watra" od 1972 do 1986 r., a w końcu przewodniczącym Kręgu Instruktorskiego Szczepu od 1982 r.

W 1973 roku zainicjował z hm. Stanisławem Czopowiczem stworzenie pierwszych niejawnych struktur "niepokornego harcerstwa". Był Komendantem I i IV Zlotu Środowisk Niezależnych, w latach 1980-1982 wiceprzewodniczącym Kręgu Instruktorów Harcerskich im. Andrzeja Małkowskiego Chorągwi Stołecznej ZHP, redaktorem "Bratniego Słowa", pierwszym przewodniczący Kapituły Harcerza Rzeczypospolitej w Warszawie. Publikował poza oficjalnym obiegiem książki harcerskie, m.in. Aleksandra Kamińskiego, wskazywał ingerencje cenzury - np. w książce "Andrzej Małkowski".

W 1979 ukończył Wydział Historii Uniwersytetu Warszawskiego, jego praca magisterska "Geneza i powstanie Koła Instruktorskiego im. Mieczysława Bema" otrzymała w tym roku II miejsce w konkursie na prace magisterskie. Doktorant Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk.

Jako członek Rady Naczelnej ZHP, na znak protestu 26 czerwca 1982 opuścił jej obrady i wystosował wraz z czterema innymi instruktorami pisemny protest do Prezydium Rady w sprawie zdelegalizowania Rady Porozumienia KIHAM.

Był pierwszym Marszałkiem Unii Najstarszych Drużyn Harcerskich Rzeczypospolitej.
W latach 1980-1990 kierował kształceniem instruktorów w KIHAM, ruchu Płaskiego Węzła i Ruchu Harcerskim Rzeczypospolitej w Warszawie, prowadził kilka kursów podharcmistrzowskich "Szkoła za lasem" i współorganizował kilkanaście kursów przewodnikowskich, rozpoczynając każdy z nich wykładem "Karafka La Fontaine'a".